Op de valreep toch nog even een hardloop wedstrijdje meegepikt. De San Silvestre loop. Een blijkbaar traditionele hardloop wedstrijd die in heel Spanje op de 31ste december gelopen wordt. De loop in Las Palmas was 7.5 kilometer. Mijn tijd was een nette 35 minuten.
Van het afgelopen jaar kunnen we alleen maar blij worden. Zo blij dat we ervan moesten dansen…
update: de video is inmiddels niet meer beschikbaar.
Ook 2011 is weer een druk jaar geweest. Hoogtepunt was natuurlijk de zwangerschap van Ana en de geboorte van onze zoon Alex op 15 augustus. Net als zijn vader is hij geboren in het jaar van het Konijn. Een prachtige baby waar we heel erg trots op zijn.
Alex is geboren in Alcala de Henares en woog 2.500 gram. In een paar maanden tijd is hij ontzettend gegroeid en als ouders is het een prachtige ervaring om mee te maken. Na zijn geboorte zijn opa Kees en oma Nel langs geweest en na een paar weken zijn we met Alex in Nederland langs geweest om hem aan familie en vrienden voor te stellen.
Met Ana ging het na de geboorte wat minder goed. Ze herstelde vlot van haar keizersnee, maar daarna bleek ze een grote hoeveelheid stenen in haar galblaas te hebben. Erg pijnlijk en dit resulteerde in een aantal weken in het ziekenhuis. Uiteindelijk mocht ze met een streng dieet weer naar huis. Haar gal was flink ontstoken en moest weer tot rust komen, zodat ze in januari of februari geopereerd kan worden, waarbij de galblaas in zijn geheel wordt verwijderd.
Dit jaar hebben we ons eerste kinderboek gepubliceerd. De titel is ‘Thomas en Valentijn‘ en het is een prachtig verhaal over een jonge boer, een boerin en een vreemd onbekend dier. Het is eenvoudig te raden wat het onbekende dier is, als je de kaft van het boek bekijkt. Het kinderboek is ideaal om uit voor te lezen, en is geschreven door Ana en Adrie. Voor als nog is er een Nederlandse en een Engelse versie. Aan de Spaanse versie wordt nog gewerkt. De boekjes hadden nog zo hier en daar een taalfoutje, maar daar wordt aan gewerkt. Wel willen we iedereen bedanken die ons op de foutjes gewezen heeft.
Vooraf aan de geboorte zijn we op vakantie geweest naar het Canarische eiland ‘La Gomera‘. Een erg mooi eiland waar je perfect kunt wandelen.
Ook hebben we een akkefietje achter de rug met de rijkste man ter wereld, de eigenaar van de Ikea. Dit is onze buurman en we hebben hem erop gewezen dat hij zijn eigendom een beetje beter moet beheren.
Verder zijn er nog aardig wat vrienden en familie op bezoek geweest. Voor ons was het een erg geslaagd jaar. Het jaar van het konijn is een zeer vruchtbaar jaar gebleken. Wij wensen iedereen een heel erg goed 2012!
Ho ho ho!
We wensen iedereen een heel goed kerstfeest toe!
Er is weer een nieuwe 2 euromunt op komst. Goed voor de schatkist natuurlijk, maar waarom denkt de Nederlandse munt steeds zo klein. Het punt is dat de versie voor de verzamelaars al binnen 4 dagen was uitverkocht. De reden, er zijn slecht 15.000 muntjes geslagen. Deze zijn met een leuke winst voor 10 euro per stuk verkocht.
De directe winst voor de staat is dus 8 euro per verkochte munt. Daarnaast kan je er redelijk zeker van zijn dat alle munten bijna direct verdwijnen uit het betaalcircuit en worden opgenomen in allerlei verzamelingen. Dubbel winst dus. Wat ik alleen niet snap waarom in deze tijd van crisis Nederland weer zo klein denkt. Als 15.000 muntjes in 4 dagen uitverkocht zijn is er zeker een vraag voor veel meer. Met 30.000 muntjes verdubbel je de winst en als ze een miljoen muntjes maken zullen deze uiteindelijk ook wel verkocht worden. Verzamelaars in heel Europa zijn immers geïnteresseerd. Een gemiste kans voor de schatkist.
Na een flink aantal jaren werd het weer toch weer eens tijd om een beetje te vernieuwen. Een lekker nieuw uiterlijk voor mijn blog met wat minder franje en een mooi wisselend plaatje bovenaan.
Het WordPress thema dat ik nu gebruik heet twintig elf (2011), dus ik ben nog net op de valreep in het juiste jaar overgestapt want ik wil natuurlijk niet gelijk al achter de feiten aanlopen.
We zijn al weer vier maanden verder en Alex is inmiddels een heel stuk gegroeid. Na de geboorte van onze zoon is het leven in een stroomversnelling geraakt. Alles lijkt sneller te gaan en opeens hebben we voor heel veel dingen geen tijd meer. Ook lijkt het alsof alles opeens veel intenser beleefd wordt.
Een verkoudheid die vroeger alleen maar lastig was is opeens een stuk belangrijker en de gevolgen zijn een stuk groter. Als ik verkouden was werd de kleine dat ook, met als gevolg slapeloze nachten, een arme baby die enorm hoest en proest, een arme baby die niet meer wil drinken en een arme baby die alleen tot rust komt als hij in armen gehouden wordt. Dit een paar dagen 24 uur achter elkaar is een flinke inspanning.
Tegelijkertijd is het een prachtige ervaring om steeds weer nieuwe ontwikkelingen waar te nemen. Alex die iets pakt, Alex die naar zijn vader kijkt als iemand ‘papa’ zegt, Alex die steeds inventiever wordt om te voorkomen dat er een zout oplossing in zijn neusje gespoten wordt, Alex die steeds beter controle krijgt over zijn lichaam en af en toe expres zijn been strekt als je probeert hem een broek aan te trekken.
Het is veel werk, dat ouderschap, maar het is absoluut de moeite waard. Een Alex die oprecht lacht of een glimlach van de kleine is het mooiste wat er is, en Alex is er gelukkig niet zuinig mee. Zelf vlak na hoestbuien, overgeven of wat dan ook verschijnt er geregeld een prachtige lach op zijn gezichtje.
Het volgende avontuur staat al klaar. Het lijkt erop dat één van zijn tandjes flink aan het groeien is.
Gisteren en vandaag was de kleine flink verkouden en dat hebben we geweten. Melk drinken was zelfs lastig, want zijn neusje zat zo verstopt dat hij niet tegelijkertijd kon drinken en ademen. De hele tijd was hij aan het hoesten en het proesten en hij heeft de hele nacht geen oog dicht gedaan. Als direct gevolg waren ook wij de hele nacht in de weer. Arme jongen, maar toch deerde het hem niet zo erg. Geregeld verscheen er vlak na een hoestbui, die klonk als de ergste ooit, een prachtige lach op zijn gezichtje.
De oplossing die we nu uitproberen is Rhinomer. Een zoutoplossing die direct in zijn neus gespoten wordt. Erg lekker vind Alex het niet, maar het werkt goed voor een tijdelijke opluchting.
We huren nu al bijna vier jaar ons appartementje middenin de stad, in een rustig gebied met veel groen. ‘Ciudad Jardin‘ heet de omgeving, en dat betekent zoveel als stadstuin.
Ons dilemma is nu dat er in ons blok een appartement te huur staat. Volgens de website waar het appartement wordt aangeboden is de huurprijs hoger dan de onze, maar we hebben de vertegenwoordiger horen praten met potentiële verhuurders en deze wist te vermelden dat er ruimte was om tot 100 euro minder te betalen voor het appartement. Een beetje vreemd om dit hardop te verkondigen wanneer andere huurders in de buurt zijn, maar goed, hier profiteren we dan maar van.
We hebben nooit problemen gehad met onze huurprijs, maar nu we weten dat het lager kan, willen wij dat natuurlijk als trouwe huurders ook! Zeker omdat we voorbeeldige huurders zijn en ons huurhuis hebben verbeterd, geschilderd, opgeknapt en verfraait. We hebben zelfs de verloedering aangepakt en de omgeving leefbaarder gemaakt.
Kijken of we de lage verhuurprijs bevestigd kunnen krijgen en of ik Ana kan porren om de onderhandelingen te starten. Door de crisis zijn de huurprijzen overal gedaald, behalve bij ons. We huren nu zelfs al twee appartementen, eentje voor ons en eentje voor Ana’s ouders! Daar moet toch wat te onderhandelen zijn.