Vandaag ontving in een CD met de post. Ik wist dat deze CD eraan zat te komen en was al aan het wachten want het is een CD met poezie uit Chicago. Mijn vriendin/zus Kathy blijkt een goed auteur te zijn van poezie en als ze haar eigen werk voorleest klinkt dat nog een stuk beter. :-). Nu ben ik in ieder geval een stukje minder een cultuur barbaar. Hardstikke bedankt!!! Weer een extra reden om haar ook een keertje te willen zien dansen.
The Widow’s Revenge
© Katherinne Bardales
I ran away to the desert, a black shawl,
to mend my broken heart
with fuschia papelillo petals,
green flesh of cactus
and sharp fox teeth.
Many miles I walked, barefoot,
cutting open my soles with broken beer bottles
and burnt wood left from talking circles
long ago.
Layer by layer of skin I peeled off,
leaving trails of brown and pink in the sand.
With my tanned skeleton I danced in the wind
and made love to the sand dunes.
Then sun reached out with its upturned fingernails
and made my hair catch on fire.
My head, a golden flame now, turned my memory to dust.
I became speckles of copper and meteor
and the fishermen, who crossed the desert each day
to find virgin shores filled with silver eyes
sprinkled me on their fish like spice.
I made them see oases.
I made them jump in sandpits, mad with love.
Soms lig je gewoon dubbel om niks. Dan lach je zo hard dat je er gewoon van moet huilen, en dat besef je dat je eigenlijk lacht om helemaal niks, en dat maakt het dan gewoon nog grappiger.
Donderdag zijn Lauren, Jenny en Diana gearriveerd. Voor het gemak hadden ze het vliegtuig naar 