600 gram is het resultaat van mijn ouders kweekactiviteiten. Na het plukken en het drogen is het nu eindelijk voor consumptie geschikt. Het plan is nu om een afzetmarkt te vinden :-) Iemand nog interesse om een zeer lange tijd stoned/high/van de wereld te zijn?

(de totstandkoming…)

Nog een paar weekjes en dan is het tijd voor de oogst. De plant ziet er goed uit.. zeker als je kijkt naar het prille begin. Het is ook wel duidelijk waar ik mijn groene vingers vandaan heb. De zorg van mijn ouders voor de planten was fantastisch en dat blijkt ook wel uit de uitzonderlijk blije plant.

Hedenavond was het perfect weer en ik had een missie. Voorkomen dat mijn vader een typische Spaanse lekkernij zou gaan bakken, terwijl je het rauw dient te eten. Dit moest en zou ik voorkomen. Deze combinatie van factoren zorgde ervoor dat ik naar de emmastaat gefietst ben, en wat ik daar aantrof overtrof mijn stoutste verwachtingen…

Een enorme plant!!!

Lees verder →

Best trots ben ik met mijn wietplantjes. Eindelijk een potentiële winstgevende situatie waarbij ik mijn ‘groene vingers’ ten gelde kan maken. Van de planten die nu in mijn beheer zijn is de wens om er toch minimaal eentje te verkopen. Misschien als grondstof, of anders als eindproduct in cake vorm.

Maar wat is recent gebleken… Ik ben niet de enige. Erger nog, ik ben in mijn familie slechts een armzalige amateur… een aanmodderende leek.

Elders in de familie worden wietplantjes per 250 opgekweekt in grote productiehallen :-p. Misschien is het dan toch een genetische aanleg, waarvan de drang tot het telen van wietplanten bij mij nog in opkomst is. Misschien moet ik het volgende keer ook wat groter aanpakken. Ik heb toch nog een ongebruikte kamer over en een amper gebruikt opberghok.

Think big!

Laatst was ik bij mijn ouders en toen werd ik toch redelijk onaangenaam verrast door wat ik aantrof. Hun plantje was dik 2x zo groot als de mijne. Mijn plant reikte rond de 21 cm in de lucht, en die van mijn vader overtrof mijn stoutste verwachtingen door maar liefs 43 cm in de lucht te reiken. Dat is dik twee keer zo groot! Aargh!

Maar er is uiteraard ook goed nieuws. Mijn plant, en die van mijn vader krijgen gezelschap. Geïmporteerd uit het verre oosten (van NL) komt er een nieuw plantje bij op mijn balkonnetje. Een ander soort weleenswaar, maar toch is gezelligheid en blijheid wat ik verwacht, en dat moet hoe dan ook de groei stimuleren.

(meer plantverhalen…)

Gisteren heb ik het dan toch maar gedaan. Mijn plant is verhuist van mijn raamkozijn naar mijn balkon, want de geur begon nu al merkbaar te worden.

Vanmiddag ook even checken hoe het gaat met mijn vaders plant. Ik had al gezien dat deze het stukken beter had dan die van mij. Haar stammetje was twee keer zo dik, ze staat full-time in de serre in de hitte, en ze heeft een enorme(!) grote pot met aarde. Dat kan alleen maar resulteren in onovertrefbare reusachtigheid.

(meer plantverhalen…)

De twee plantjes zijn ieder hun eigen weg gegaan. 1tje heb ik kado gedaan aan mijn vader voor zijn verjaardag, en de ander is inmiddels verpot, en staat in een mooie witte pot in mijn raam in de volle zon (wanneer zij schijnt).

Een week is ze al weer, en het ziet er naar uit dat de aanschaf, het vervoer en de verpotting goed zijn overleeft. Ik heb me voorgenomen om de gehele plant geschiedenis af en toe bij te houden op dit blog, van het opgroeien tot mijn verkoop poging als ze geoogst is :-p. Ben benieuwd wat het resultaat zal zijn.