Ik had het nog nooit gedaan, op de kermis met een grote hamer keihard slaan op een klein ijzer dingetje, de “Kop van Jut”. Het gewenste gevolg is natuurlijk dat er een stukje ijzer hard de lucht in vliegt. Hoe hoger hoe beter. Het hele concept heeft mij nooit echt aangesproken.
Toen ik met Alex een inspectie aan het uitvoeren was van de in opbouw zijnde kermis viel echter precies deze attractie erg in de smaak bij hem. Het spel stond nog netjes onder plastic, maar nadat ik de werking aan Alex had uitgelegd was het helemaal duidelijk en stond de attractie prompt als eerste op zijn lijstje van dingen die hij wil doen. Het hele idee dat hij hard, nee harder nog, op dat ding moest hameren zag hij wel zitten.
Uiteindelijk heeft hij dan toch nog mogen hameren. Een enorme knal die het apparaat deed schudden en alle alarmbellen gingen af. Hartstikke leuk vond Alex het, met dank aan de Kop van Jut beheerder die Alex’ zijn eerste slag perfect begeleidde.
Met twee kinderen moet je natuurlijk ook een goede camera hebben om zo af en toe hun jeugd vast te leggen. Leuk voor later en natuurlijk ook leuk voor nu. Ik ben al jaren 
6 jaar alweer, de tijd vliegt echt! Binnenkort moet Alex officieel naar school. Zijn eerste tand zit los, en nu dus ook zijn verjaardag. Alex zijn vriendjes zijn bijna allemaal op vakantie dus wilde hij graag met de wel aanwezige vriendje Miguel naar het 
De officiële taak van een 
Alan is bij de dokter langs geweest voor weer een inenting. Gelijk hebben ze hem eventjes nagekeken, en alles bleek helemaal op orde.
Alle kids op Alex zijn school hebben inmiddels een spinner, behalve Alex, en daar moest natuurlijk wat aan gedaan worden. We hadden natuurlijk gewoon zo’n ding kunnen kopen, maar zelf zo’n speeltje in elkaar klussen is veel leuker.