Coach

Ik wordt coach! De datum waar we op moeten lekker is Zaterdag de 19de. Het evenement is de Kids Race 2022, in Maspalomas. Alan en Alex moeten dan aan de slag. Alan rent 300 meter en Alex moet vlammen op de 1000 meter. De kinderen hebben de gewoonte ontwikkeld om zich in de weekenden al snel te vervelen, en dan steeds minder prettig met elkaar om te gaan. Dit hoop ik te veranderen door direct al in de ochtend een training sessie in te lassen. Net zoals de echte wedstrijd, want die is ook in de ochtend.

Meestal gaan we zonder enige voorbereiding naar dit soort hardloop wedstrijden. De afstanden zijn zo klein dat ze het makkelijk redden, meedoen is balangrijker dan winnen, maar dit keer kunnen we denk ik met een beetje training een goed resultaat halen. Ergens in de 10 tien van finishers. We gaan het goed aanpakken. Eerst de afstand evalueren. Inschatten wat een goede snelheid is. Inschatten hoe ver ze hun eindsprintje kunnen volhouden. We hebben twee weekenden de tijd voor de training. Zaterdag en Zondag, dus 4 trainings sessies, waar ze allebij hun afstand twee keer kunnen oefenen, dat moet voldoende zijn. Als ze de training ‘s ochtends doen hoeven ze verder niets aan te passen aan hun standaard weekend invulling (hopelijk met minder vechten).

Het plan

  • Warming up. Lopen naar Romano (de hardloop baan), beetje springen, strekken, misschien een paar push ups.
  • De route eerst bekijken, gewoon rustig lopen. Bespreken hoe ze de afstand goed/makkelijk/snel kunnen lopen.
  • Alan: 300 meter. Vooraf een snoepje voor de energie. Eerst 220 meter vlot, dan 80 meter vlammen. Daarna water drinken en een beetje bijkomen/rusten. Twee keer! Ik meet de tijd om de progressie in de gaten te houden.
  • Alex: 1000 meter. Vooraf een snoepje voor de energie. Eerst 300 meter vlot, dan 300 meter iestje rustiger, dan weer 300 meter ietsje sneller en de laatste 100 meter vlammen. Daarna water drinken en een beetje bijkomen/rusten. Twee keer! Ik meet de tijd om de progressie in de gaten te houden.
  • Cooling down, beetje springen, strekken, resultaten bespreken, terug naar huis lopen.
  • Het doel

    De resultaten zijn niet zo belangrijk. Het is belangrijker dat de kinderen het naar hun zin hebben. Onze trainingen waren meer als stimulatie bedoeld, en een beetje voorbereiding. Als ze het redden, en bij de eerste 10 eindigen, dan is dat goed voor hun zelfvertrouwen, en dat zou fantastisch zijn, maar zowiezo is het finishen alleen al goed. Ze hebben zich dan goed voorbereid en hun best gedaan, en daar kunnen ze zich goed over voelen.

    Schoolwerk thuis

    Het leek zo eenvoudig. Thuis je schoolwerk maken, zodat de kinderen niet achterop raken. Het is zo voor de hand liggend, maar tegelijkertijd is het gruwelijk frustrerend. Onvoorstelbaar hoe slecht het allemaal werkt.

    Het begint met de app van de school. Inloggen gaat nog net, maar daarna blijkt de hele interface vanuit het niets opnieuw verzonnen te zijn. Niks geen menu, of normale knoppen. Nee, je moet eerst uitzoeken hoe het allemaal werkt. Het koste me een paar dagen om uit te zoeken hoe ik in een digitaal boek van hoofdstuk kon veranderen.

    Daarna zijn er nog de fouten. Gruwelijk veel fouten. Zelf antwoorden die ja of nee moeten opleveren reageren niet goed. Ja kan soms alleen naar de volgende vraag als je het foute antwoord geeft.

    Dan Engels. Doorspekt met fouten. Niet tomato of tomato, maar “Tomatoe”. Onvoorstelbaar, en zo ontvangen we flink wat opdrachten. Per drie paginas met engelse tekst is er een pagina met een of meerdere fouten.

    Uiteraard is dat niet alles. Om het makkelijk te maken krijgen we PDF’s met daarin de URL van sommige opdrachten. Tik maar lekker over. Natuurlijk niet een makkelijke korte URL, maar allerlei ingewikkeldheden.

    http://xx!$^&*()yy_+`-={zz}|[]:OHNEE-TREKT-HAAR-UIT-HOOFD;JohnnyBoy@www.leiden365.nl/blog/?p=8767&whatallemaalnogmeer&EenHelERieDelTexts/Lekker/Lange/URL

    Het thema is duidelijk pappen en nathouden. Hopen dat de kennis niet te ver wegzakt, en volgende periode zien we wel weer hoe we alles inhalen. Inmiddels is het voor de ouders steeds frustrerender. Overdag werken en daarna de hele dag problemen oplossen met het schoolwerk.

    Chimbroek, Espinita en twee garnalen

    Alan heeft Chimbroek, een zwart blauwe vis. Alex heeft Espinitas, een blauw paarse vis, en ik heb twee garnalen. Allemaal aan de huisdieren. De vissen van Alex en Alan moeten om de dag twee keer drie korreltjes voer krijgen. Een goede manier om langzaam aan een beetje verantwoordelijkheid te trainen.

    Beide vissen zijn inmiddels al weer ge-upgrade naar versie 2.0. De eerste versie was een beetje een miskoop en na een dag of twee dreven deze al in hun kleine bakje met water. Gelukkig werden de 1.0 versies zonder problemen geruild voor betere versies. Alex had al goed door dat zijn vis de pijp uit was, en dat we een nieuwe voor hem gekocht hadden. Alan vraagt nu steeds of zijn vis al weer dood is (ook al slaapt ie gewoon), en hij weet dat dode vissen af en toe een beetje blauwer weer terugkomen.

    Mijn garnalen zijn het gemakkelijkst. Een grote pot met water en het enige wat ze doen zijn algen eten. Ze hoeven niet eens voer te hebben.

    Wanbetalers opgepast!

    Van de school van Alex en Alan hebben we een officiële mail ontvangen. In deze mail wordt gesteld dat de school nu eindelijk gaat optreden tegen wanbetalers! Dat klinkt natuurlijk goed, maar toch heb ik mijn bedenkingen hierbij. Niet omdat wij zelf ook wanbetalers zijn, nee, wij betalen (gelukkig) netjes alles wat betaalt moet worden. Maar toch zijn er een aantal zaken die schijnbaar niet helemaal netjes zijn.

    • De school is officieel gratis. De overheid betaalt alles voor de kinderen. Toch vraagt de school een vrijwillige bijdrage van rond de 50 euro per maand per kind. Deze vrijwillige bijdrage is vreemd genoeg verplicht.
    • Als reden voor de verplichte vrijwillige bijdrage worden allerlei vaagheden genoemd, maar een specificatie hebben we nog nooit gezien en eerlijk gezegd verwacht ik deze ook nooit te krijgen.
    • Sommige ouders weigeren uit principe de verplichte vrijwillige bijdrage te betalen.
    • Om de wanbetalers van de verplichte vrijwillige bijdrage te straffen worden nu de volgende maatregelen genomen:
      • Ouders die niet betalen krijgen geen inzicht meer in de cijfers van hun kind via de school website
      • Kinderen mogen niet meer mee op excursies
      • Kinderen mogen niet meer te vroeg gebracht worden of te laat opgehaald
      • Bij alle extras die de school biedt aan de kinderen worden mogelijk de kinderen van wanbetalers uitgesloten

    Het lijkt er sterk op dat de school door middel van de kinderen een flinke druk wil uitoefenen op de ouders. Ik twijfel of dat echt de juiste manier is, en vermoed dat de mail van de school nog een staartje gaat krijgen.

    Coca Cola & Mentos fontein

    Het experiment is simpel. Een paar Mentosjes in een fles Coca Cola heeft als gevolg een grote fontein van cola die de fles uit spuit. Ik heb aan Alex het experiment uitgelegd, met als opmerking dat dit experiment absoluut niet in huis gedaan moet worden, want dan zit natuurlijk alles onder de cola. Dit is er eentje voor buiten.

    Het ietwat tegenvallende resultaat zie je in dit filmpje.

    Peetoom voor Alex

    Peetoom certificaat!Ikzelf ben sinds kort de peetoom van kleine Jack en sinds gisteren heeft ook kleine Alex een peetoom. Deze grote verantwoordelijkheid is gevallen op de schouders van Miguel, een gezamenlijke vriend en iemand waar zowel Ana als ik zeer veel vertrouwen in hebben. We zijn er van overtuigd dat Miguel een positieve invloed zal hebben op de ontwikkeling van Alex.

    We zijn nog op zoek naar een peettante. Officieel worden peetoom en -tante geregistreerd tijdens de doop. Voor het dopen van Alex hebben we echter nog helemaal niks geregeld, dus naar alle waarschijnlijkheid gaat dat nog even duren. Tijd zat dus om de perfecte peettante te vinden.

    Naast het bed

    Dat was even schrikken. Alex is vandaag voor het eerst (en hopelijk voor het laatst) van het bed gerold. Hij werd om een uur of half zeven wakker en dat betekent dat hij daarna geen trek heeft om weer te gaan slapen. Alex’ dag begint namelijk lekker vroeg. Na een schone luier en een flesje melk speelt hij dan meestal even in ons bed met zijn paarse olifant en zijn kleine stoffen ezel boekje. Hierna ligt hij meestal naast zijn moeder een beetje te relaxen.

    Vandaag was hij echter al vroeg actief, en hij begon met rollen. Al snel had hij een flink stuk afgelegd en was hij naar de rand van het bed gerold. En toen… boink! Ana in paniek, en de kleine huilde een beetje van de schrik. Gelukkig was het een valletje van een laag bed op een kleedje, dus hij was al snel weer alles vergeten. Toch hadden we als ouders eventjes last van een adrenaline piek. De dagen dat we Alex rustig zijn gang konden laten gaan zijn bijna voorbij. Vanaf nu is het opletten en in de gaten houden geblazen.

    Granen niet, fruit wel

    Fruit hapje!Het gaat snel met de kleine. Hij is al weer 5 maanden. Twee weken geleden zijn we begonnen om een beetje granen in zijn melk te stoppen. Alex krijgt namelijk, als zijn moeder aan het werk is, twee keer per dag de fles. Die granen vond hij maar niks.

    Vorige week zijn we begonnen met fruit. Eerst drie dagen kleine lepeltjes met sinaasappelsap en daarna beetje bij beetje meer sap. De sinaasappelsap was een beetje zurig, maar het ging erin als pap. Al ver voor het arriveren van het lepeltje ging zijn mond al wagenwijd open. Drie dagen later kreeg hij voor het eerst sinaasappelsap met peer.. een beetje vastere substantie en ook dat viel erg in de smaak. De meest recente toevoeging was lekkere appel.

    4 Maanden

    Alex verbaast!We zijn al weer vier maanden verder en Alex is inmiddels een heel stuk gegroeid. Na de geboorte van onze zoon is het leven in een stroomversnelling geraakt. Alles lijkt sneller te gaan en opeens hebben we voor heel veel dingen geen tijd meer. Ook lijkt het alsof alles opeens veel intenser beleefd wordt.

    Een verkoudheid die vroeger alleen maar lastig was is opeens een stuk belangrijker en de gevolgen zijn een stuk groter. Als ik verkouden was werd de kleine dat ook, met als gevolg slapeloze nachten, een arme baby die enorm hoest en proest, een arme baby die niet meer wil drinken en een arme baby die alleen tot rust komt als hij in armen gehouden wordt. Dit een paar dagen 24 uur achter elkaar is een flinke inspanning.

    Tegelijkertijd is het een prachtige ervaring om steeds weer nieuwe ontwikkelingen waar te nemen. Alex die iets pakt, Alex die naar zijn vader kijkt als iemand ‘papa’ zegt, Alex die steeds inventiever wordt om te voorkomen dat er een zout oplossing in zijn neusje gespoten wordt, Alex die steeds beter controle krijgt over zijn lichaam en af en toe expres zijn been strekt als je probeert hem een broek aan te trekken.

    Het is veel werk, dat ouderschap, maar het is absoluut de moeite waard. Een Alex die oprecht lacht of een glimlach van de kleine is het mooiste wat er is, en Alex is er gelukkig niet zuinig mee. Zelf vlak na hoestbuien, overgeven of wat dan ook verschijnt er geregeld een prachtige lach op zijn gezichtje.

    Het volgende avontuur staat al klaar. Het lijkt erop dat één van zijn tandjes flink aan het groeien is.