17 Pro

17pro!Ik begon met de oude iPhone 4 (2013) van mijn broer, daarna stapte ik over naar mijn eerste ‘budget’ versie, de SE (2016). Hierna een iets nieuwere budget versie, een SE uit 2020. Nu 5 jaar later is de batterij een stuk sneller leeg. Ik red het net een paar uur als ik bijvoorbeeld de navigatie gebruik. Tijd voor een upgrade, en ik heb er lang over nagedacht, maar ik doe het toch. Ik ga van het budget model naar de top of de line.

Tijdens de presentatie van de nieuwe iPhone 17 pro viel me direct al weer een paar dingen op. Als eerste is hij niet beschikbaar in zwart. Vreemd, en jammer want dit had mijn voorkeur geweest. Nu ga ik maar voor wit, hopende dat dit als voordeel heeft dat het toestel in de zon iets minder snel opwarmt. Ook viel me op dat voor fotografie er nu een vierkante sensor gebruikt wordt. Het voordeel was dat je dan zowel voor vertikale als horizontale fotos het niet uit maakt hoe je het toestel vasthoudt. Tsja, het klonk alsof er nu dus altijd een deel van het beeld onbeschikbaar is. De lenzen voor de cameras steken uit, dus ik kan de telefoon niet mooi plat op mijn buro leggen… ook jammer, en als laatste, niet onverwacht, is het toestel verschrikkelijk duur.

Heb ik het echt nodig? Nee, natuurlijk niet. Is het geldverspilling? Waarschijnlijk wel. Ik wilde een keer wat goeds uitproberen, en deze telefoon is een van de beste op de markt. Ik ben benieuwd of ik hier even snel aan wen als mijn eerste overstap naar een smartphone jaren geleden.

Snelheidsduivels

Het was een complete set van emoties en gevoel… Snelheid, angst, inhalen, adrenaline, herrie, vibratie, (kleine) crashes, zweet, winnen, verliezen. Een compleet verjaardags feestje van een vriendje op de kart baan in de zon. Dat is natuurlijk een leuk event. De kinderen vonden het superleuk, dus we moeten dit vaker gaan doen.
Alan, master of speed!Alex, lord of the asfalt!

Zout en schaamte

Zout en schaamte!Vandaag hoorde ik een grappig verhaal van een collega. Hij lag op het strand, en een onbekende hond begon hem te likken. Een grappig verhaal, en voor mij een inspiratie voor een nieuw liedje. Aan een AI vroeg ik om een song tekst, gebaseerd op de volgende context (het verhaal van mijn collega, een onbekende hond had hem gelikt, een beetje aangedikt):

  • Zonnebaden op het strand, dagdromen. Ik merk dat iemand nadert. Een zachte aanraking. Ik hoor haar ademhaling, ik twijfel of ik droom. Wellicht worden mijn fantasieen waarheid.
  • Zonnebaden op het strand, dagdromen. Ze raakt me aan, ze is niet preuts, ze neemt initiatief. Nat en warm, een subtiele lik. Ik voel zonnebrand op mijn rug, die over mijn rug gesmeerd wordt.
  • Zonnebaden op het strand, ik blijf leggen, ogen dicht, geniet van het moment. Mijn vreemdeling neemt me mee naar een hoger niveau. Creme over mijn hele lichaam, ze likt me met passie.
  • Zonnebaden op het strand, ik begin te twijfelen, droom ik? Het meisje is te wild. Op een publiek strand, want ze nu doet lijkt me niet legaal in het openbaar.
  • Zonnebaden op het strand, ik open mijn ogen een beetje, ik zie mijn lief, maar ze is zo dichtbij. Ik zie alleen haar bruine en zwarte haar terwijl ze me passievol likt, en creme blijft smeren.
  • Zonnebaden op het strand, ik schrik wakker. Het is een hond! Letterlijk een hond, mijn droom breekt in duizend stukjes termijl de realiteit me keihard raakt. Mijn dagdroom was een hond die me misbrukte. Ik voel me verschrikkelijk, vies, smerig.
  • Zonnebaden op het strand, het wordt nog erger. Het strand was overvol. Ik kijk om me heen, en zie duizenden ogen die allemaal naar mij kijken. Mensen lachen, zijn gegeneerd. De hond is er nog steeds. Hij zit op me. Wat nu?

Het resultaat was een hele leuke opbouw voor een liedje, samen met een stijl indicatie: dream-pop, pop, rap, dark ambient had ik genoeg om in suno dit volgende nummer te laten genereren.

Zout en Schaamte Lyrics (engels)

(Verse 1)
Sun-bleached sand beneath my skin
Lying here, letting daydreams begin
Lost in thought, a gentle haze
Then a shadow fell across my days
Someone near, a breath so light
A tender touch, bathed in sunlight.
Is this real? Or just a plea?
Fantasy unfolding over me.

(Verse 2)
Warmth spreads slow, a subtle grace
Fingers tracing time and space
Sunscreen scent, a summer kiss
A boldness I couldn’t resist.
Wet and warm, a playful tease
Rubbed all over, finding ease.
She takes the lead, no hesitant plea
This stranger’s touch awakening me.

(Chorus)
Eyes closed tight, surrender slow
Letting go of all I know
A rising tide, a burning heat
Is this a dream? Or bittersweet?
Something wild, something free
Lost in the moment, just her and me.

(Verse 3)
Doubt creeps in, a whispered fear
This feels too much to be held near
Public sand, a reckless game
Things she’s doing, whispering my name.
A line is crossed, a boundary blurred
Passion flares, unspoken word.
Licking slow, with fervent grace
Lost in shadows of her face.

(Verse 4)
I crack an eye, a blurry view
Shades of brown and black shine through
So close now, I can almost see
The intensity consuming me.
Creamy touch, a fevered plea
This isn’t right, it can’t be she.

(Verse 5)
I wake with a start, the spell is broke
Not a lover’s kiss, but a canine stroke!
A dog? Oh God, it’s truly true.
My daydream shattered, soaked in dew.
Dirty and raw, a shameful sting
This fantasy, a ridiculous thing.

(Verse 6)
But the worst is yet to unfold
A sea of faces, stories told.
Thousands watching, judging eyes
Laughter rings beneath the skies.
The dog remains, oblivious still
While humiliation takes its fill.
Stuck in place, what can I do?
Underneath a horrified view.

(Outro)
Salt and shame, on this crowded shore
A broken daydream, forevermore.

Inter Colonia song

Het gaat verschrikkelijk snel. AI wordt met sprongen beter. Mijn laatste probeersel is een liedje gegenereerd door suno. Een mix van voetbal en sensualidad, en het werkt nog ook. Inter Colonia en druppeltjes zweet die onder je blousje doorlopen. Tsja, het klinkt onvoorstelbaar goed.

Lyrics (spaans)

[Verso 1]
Si quieres de esta vaina me avisas (eh)
No tengo compromiso de una cita (eh)
Las caletas están dentro de la guisa (eh)
Ley seca siempre fue pa la noticia (eh)
Gotas de sudor bajan por mi blusa (eh)
Y me das una manguera pa la tusa (eh)
Si me crees muy complicada abusas
Pero yo de eso ya estuve muy cansada (eh)

[Puente]
Inter Colonia
Inter Colonia
Inter Colonia
Diez puntos

[Pre-Coro]
El enemigo me pide la cuenta
Cuando me ve papi puro comentario eh-eh
En qué barrio conseguiste eso
Pensé que éramos del mismo vecindario

[Coro]
Si no quieres fuego (ugh) (fuego, fuego)
No mires mi juego (no, no, no)
Niñas que no juegan
Inter Colonia lo ganó (wow, wow, wow)
Vas perdiendo cero (ugh)
Mi equipo primero (ugh)
Lo hago de nuevo (ugh)
Inter Colonia lo ganó

[Puente]
Inter Colonia
Inter Colonia
Inter Colonia
Diez puntos

Dell gearriveerd

Ik heb hem, mijn nieuwe Dell laptop. Een Latitude. Vooralsnog merk ik dat ie lekker snel is, een stuk sneller dan mijn oude Dell, maar tegen mijn verwachting in niet sneller dan mijn MacBook. Dat viel me eigenlijk wel een beetje tegen. Starten, en afsluiten kost meer tijd, en een herstart kost veel meer tijd dan de Mac. Normale software werkt vergelijkbaar, lekker snel. Spelletjes zoals Minecraft (de enige die ik geinstalleerd heb), werken wel, maar een beetje schokkend. Het is al geen supergrafisch spel, maar op de SnapDragon werkt het teleurstellend. Een locale AI werkt supersnel, een stuk beter dan op de Mac.

Wat ik wel merkte is dat het apparaat sneller werd nadat ik alle Dell software eraf gegooid had. Alleen de software dat updates zoekt heb ik laten staan. De rest kon allemaal weg.

Dell, v2

Het is bijna 10 jaar later. Mijn oude Dell werkt nog steeds goed, maar toont nu wel wat gebreken. De batterij werkt nog maar een paar minuten. De oplader is kapot en de stroomdraden zijn zichtbaar. De plastic rand om het scherm is deels verbrokkelt, en heeft een rare vettige rand achtergelaten. In kan niet upgraden naar Windows 11, want ik mis wat moderne onderdelen. Wat nadelen, maar als de computer aan zijn stroomdraad hangt werkt ie nog steeds perfect. Toch vond ik het tijd worden voor wat vernieuwing.

Dell Latitude!Mijn nieuwe Dell (onderweg):
Naam: Dell Latitude 7455
CPU: Qualcomm Snapdragon X Elite
Geheugen: 32 GB
Harde schijf: 512GB SSD

Waarom Qualcomm?
Ik had aanvankelijk flinke twijfels over de Qualcomm-processor. Zij zijn duurder en nogal nieuw, wat betekent dat ze misschien niet perfect compatibel zijn met sommige hardware of software. Ik was ongerust over de mogelijkheid dat het moeilijker zou zijn om dingen correct te laten werken, en als ik zelf moest onderzoeken en proberen op te lossen wat niet werk, dan zou dit veel tijd of inspanning vergen. Echter, aangezien ik mijn laptop niet voor gaming gebruik en ik bijna geen externe apparaten heb, dacht ik dat ik het wel kon wagen.

Het alternatief is een Intel of AMD processor. Deze werken altijd, zijn goedkoper en snel. Normaal gesproken zouden ze de logische keuze zijn geweest. Intel en AMD maken X64-CPU’s, die op basis van een CISC-architectuur zijn gemaakt (Complexe instructieset). Dit betekent dat deze CPU’s een hoge snelheid hebben tijdens rekenkundige opdrachten, maar een lagere snelheid bij dataoverdracht. Het alternatief is een ARM-CPU, zoals die gebruikt wordt in de Snapdragon, op basis van de RISC-architectuur (Reduced instructieset). Dit betekent dat deze CPU’s een lagere dataoverdracht hebben, maar snel zijn voor eenvoudige opdrachten.

Apple is al een paar jaar gelezen overgestapt naar een RISC-architectuur met zijn M-processors. Mijn eerste MacBook had een M1-CPU, en dat vergde vooral in het begin flink wat extra inspanning met installeren van emuladoren. Bij de aanschaf van mijn Macbook voelde het als een stap de toekomst in. Zelfs nu, twee jaar later, ben ik nog blij als ik zie dat een vers geïnstalleerde AI sneller reageert dan op een snellere Intel machine. Ik had een goed gevoel bij de Qualcomm processor, dus waarom niet. Ik waag gewoon de gok.

Waarom Dell?
Mijn shortlist had twee laptops erop. Een Microsoft Surface Laptop en een Dell Latitude. De Microsoft-machine lijkt heel veelbelovend, maar ik was niet in staat om eenvoudig 32GB geheugen te configureren, en het scherm is van glas, wat ik vanwege de reflectie als een negatief punt beschouwde. De Dell was makkelijker te configureren, maar kostte iets meer. Het scherm was niet helemaal even goed als dat van de Microsoft-machine, maar glimde niet, dus dat had eigenlijk mijn voorkeur.

Ik ontdekte online dat de Microsoft-laptops heel goed in elkaar gezet zijn, zelfs beter dan de Dell, maar als ik kijk naar mijn eigen ervaringen, dan weet ik zeker dat de Dell Latitudes ook zeer robuuste machines zijn. Na een paar dagen twijfelen over het merk koos ik toch voor Dell, en het voelde alsof ik een goede keuze had gemaakt.

Waarom 32GB?
Geheugen is duur. Het is als kleine harddisk, maar supersnel. Als je genoeg geheugen hebt, dan zal je computer snel zijn. Mijn oude Dell-laptops waren allemaal gekocht met de maximum toegestane hoeveelheid geheugen, en ik kocht een extra geheugenreepje samen met het systeem, zodat ik deze kon verdubbelen als ik de machine ontving.

Waarom 512GB?
Harddisks are essentieel voor het opslaan van massa’s gegevens, maar alleen al mijn foto’s passen niet niet eens op een 2TB harde schijf. Ik sla al mijn data dus op op externe hard schijven, en gebruik de harddisk voor het OS, voor tijdelijke backups, en voor tijdelijke projecten.

Andere zaken?
Ik kreeg een Dell met een 14-inch scherm. Een klein scherm betekent dat de laptop kleiner is, waardoor het makkelijker te meenemen is. Een kleiner scherm betekent ook dat er minder plek is voor het toetsenbord. Normaal gesproken wordt hiervoor het keypad opgeofferd. Deze gebruik ik gelukkig toch niet, dus het is voor mij geen gemis.

Wanneer?
Mijn nieuwe Dell is in elkaar gezet in China. Hij is nu onderweg, maar de geschatte aankomst datum is ergens in Maart. Ik moet bijna een maand geduldig wachten. Dat is waarschijnlijk de prijs die ik betaal omdat ik in paradijs op een eiland woon.

Aantekening: Een paar dagen na besluitvorming over de Dell keek ik nogmaals naar het Microsoft-winkel, en ontdekte dat een systeem met 32GB geheugen mogelijk was, maar voor een prijs veel hoger dan de Dell. Toch de goede keus gemaakt.

Na de Bestial race

Wauw, op de dag van de Bestial race was ik mentaal afwezig terwijl Alan zijn verjaardag vierde met zijn klasgenoten. Ik herinner me dat ze met lasers gingen spelen in Hangar 37, maar ik herinner me geen details. Ik herinner me dat ik thuiskwam, naar bed ging en direct sliep. De volgende dag deden mijn spieren pijn. Ze deden pijn bij het bewegen en ook bij het stil staan. Een vervelende pijn die gewoon overal in mijn lichaam zat. Ik besloot het rustig aan te doen. De volgende dag was een maandag, dus ik moest naar het werk. De pijn die ik gisteren ervoer, was op de een of andere manier verdubbeld. Nog een dag van lijden, hopend dat de volgende dag makkelijker zou zijn. Nog steeds me afvragend waarom ik het deed. Ik kwam erachter dat mijn tijd 1:29:31 was, maar het voelde alsof de hele beproeving veel langer duurde.

Ik maakte een paar video’s voor en na het evenement, en Alex maakte een paar video’s van mij bij de start van de race en terwijl ik bij de finish aankwam. Dus er was genoeg materiaal voor een nieuwe YouTube-video!

Bestial race

Bestial race!Met een collega heb ik vandaag de Bestial race gedaan. Hij had me overtuigt, en ik ging er eigenlijk van uit dat ik hem wel even zou verslaan, en zo een leuk verhaaltje zou hebben de komende maanden. De race vond plaats in Arucas, een stadje in de buurt. 6 KM hardlopen en een paar obstakels. Bij de start werd echter al direct duidelijk waarom mijn variant ‘hell’ heette. Direct door kuilen en heuveltje, gaten met modder, onder lage bruggen door kruipen, springen en duiken, al kruipend banden voorduwen etc. Voordat het hardlopen begon was ik al kapot. Het hardlopen daarna bleek ook nog eens bergop te zijn, met natte schoenen en sokken, over een klein paadje. Ook hier waren er een paar obstakels. Een stenen bal van 20 kilo meenemen over een extra routetje, een jerrycan met 20 liter water meenemen over weer een extra routetje, over een muur van twee meter heenklimmen, Flink wat obstakels waar je met je handen allerlei objecten moest grijpen om niet de grond te raken, en toch zo’n 6 meter vooruit moest ‘klimmen’. Superzwaar. Vlak voor het einde moesten we nog door twee bakken met water, en nog een flinke lijst van obstakel, en toen was daar gelukkig, eindelijk, de finish. Wat een opluchting. Het is voormekaar!

Na de race moesten we weer snel door naar een ander event, een verjaardagsfeestje van Alan. Ik was fysiek aanwezig, maar ik kan met er niet veel meer van herinneren. Ik weet nog wel dat ik doodmoe was en dat ik bij mezelf dacht dat het op zich ook wel logisch was dat een ‘hell’-moeilijkheid niet eenvoudig en duidelijk ongewenst zou zijn. Ik vroeg mezelf dan ook af waarom ik me ooit hiervoor had opgegeven…

November ’24

Deze maand zijn we begonnen met een paar dagen all-in. Natuurlijk slecht voor mijn gewicht/omtrek, maar super voor de moraal. Voor de rest was het weer een ‘normale’ maand. Een paar keer gebarbecued, Alan was een paar minuten beroemd. We hebben thuis yogurt gemaakt (die ik als enige at) en we hebben een nieuw cake recept bedacht. November was een lekker rustige maand.