Ik weet niet of Alex zich ervan bewust is, maar zijn schoen is gezet met een flinke wortel erin. Het enige puntje is wellicht de afstand, maar Alex heeft goede hoop dat de sint een omweg maakt om ook de half-nederlanders te voorzien van een cadeautje.
Alex is in ieder geval erg braaf geweest en het paard van de sint zal de wortel zeker smakelijk vinden want het is een lekkere Canarische wortel.
Alex lacht weer, want na een week is zijn moeder weer thuis. Uiteraard hij heeft ook gelachen toen ik hem verzorgde deze afgelopen week, maar het weerzien van zijn moeder deed hem zichtbaar goed.
Ana was uit het ziekenhuis ontslagen, om met een flinke hoeveelheid medicijnen, en een dieet dat garant staat voor flink afvallen, thuis tot rust te komen. Het niet strikt opvolgen van het dieet had als direct gevolg een enorme pijn in haar gal. De medicijnen zouden voldoende moeten zijn om haar lichaam te stabiliseren, zodat haar enorm opgezwollen gal weer tot opereerbare proporties zou terugkeren.
Een paar dagen ging het goed, maar helaas had Ana vandaag weer flinke koorts. Het ging richting de 39 graden, dus dat resulteerde in een snelle tocht naar de eerste hulp en wederom is Ana opgenomen. Ze gaan nu andere antibiotica proberen, waardoor ze de borstvoeding verder kan vergeten.
Jammer, maar er is niets aan te doen. Gelukkig heeft ze geen hevige pijnen meer. En voor mij is het enige wat rest weer een weekendje vaderen en duimen dat alles met Ana goed gaat.
Een paar dagen geleden hebben we gevierd dat Alex drie maanden is. Drie maanden waarin Alex ontzettend veranderd is. Hij groeit indrukwekkend snel en hij is zich inmiddels bewust van de zaken die zich in zijn buurt begeven.
Sinds een paar dagen is Alex zelfs in staat om een beertje dat in zijn buurt hangt uit de lucht te pakken, en hup, naar zijn mond te bewegen om met zichtbaar genoegen eens flink aan de beer te likken.
Als kersverse ouders zijn we uiteraard reuze trots.
Het afgelopen weekend was flink hectisch. Ana had al een tijdje flinke pijn in haar rug en nu blijkt de oorzaak een aantal galstenen te zijn. Na het laatste onderzoek hebben ze Ana direct opgenomen en nu ligt ze aan een infuus van antibiotica. Voeding krijgt ze ook via een infuus.
Ik ben de afgelopen week fulltime huisvader geweest. Met zo’n kleine en mijn vrouw in het ziekenhuis heb ik mijn handen vol. Ana ligt om onduidelijke redenen in een afdeling met besmettelijke ziekten, dus de kleine Alex mag niet langs op bezoek en dat maakt een bezoekje ook voor mij lastig. Al met al een erg vervelende situatie.
Maandag verwachten we dat Ana weer richting huis kan. Zeer waarschijnlijk met een speciaal dieet waarbij alle vetten vermeden moeten worden en een afspraak voor een operatie waarbij de hele galblaas verwijderd zal gaan worden. Morgen dus hopelijk meer over hoe Ana’s behandeling eruit gaat zien.
Een stamhouder is de oudste zoon van de oudste zoon. Dit is degene die de familienaam in stand houdt. Recent vernam ik dat deze ere titel op mij van toepassing was. En omdat ons kind een zoon is, is ook hij een stamhouder.
Hier een mooie foto met de drie stamhouders van de familie Berg.
Eindelijk thuis. Er was een erg prettige gevoel om weer thuis te komen. Voor Alex was het de eerste keer dat ie ‘thuis’ kwam, en dat bijna twee en een halve maand na zijn geboorte. Eventjes geen drukte meer.
Het bevalt Alex erg goed in Las Palmas. Na zijn koude ervaringen in Nederland was hij duidelijk blij verrast met het klimaat. Goed, af en toe laat hij nog goed van zich horen, maar er heerst ook een soort van rust.
Mijn koffie plant heeft een lastige tijd achter de rug. Eerst werd ons balkon geschilderd en het geregeld verplaatsen van de koffie plant had als gevolg dat 90% van de koffie bonen-in-spe er de brui aan gaven. Hierna was ik een maand afwezig vanwege de geboorte van Alex. Het gevolg was dat de resterende koffie bonen volledig uitgedroogd waren.
De uitgedroogde koffiebonen heb ik geprobeerd te zaaien, met als doel een paar nieuwe koffieplanten te verkrijgen, maar helaas, mijn vrouw heeft de zaadjes met pot en al bij het vuil gegooid in een schoonmaak opwelling. Ik heb nog een paar mini-boontjes gezaaid, maar ik zie het somber in. Volgend jaar nog maar weer een keer proberen.