Dikke mist van zand

Het afgelopen weekend zijn we noodgedwongen thuis gebleven. Er hing een vreemde gele dikke mist over het hele eiland. Geen water, maar zand was de oorzaak. Vanuit de sahara woestijn was een enorme hoeveelheid zand over het eiland geblazen. Langzaam maar zeker werd/wordt alles bedenkt met een dun geel/oranje laagje zand. Op zich mooi om te zien, maar het probleem is dat hetzelfde laagje zand ook in onze longen wordt neergelegt. Niet zo best, dus het weekend zijn we voornamelijk thuis gebleven. Een keer liepen we over straat, en het was alsof we een een spookstad rondliepen. Bijna niemand op straat, geen autos en de mensen die er liepen liepen allemaal rond met een mondkapje.

Familieband – Pizza

Uit eten, goed voor de familieband!

Het plan was eenvoudig. Gezellig iedere maand een keertje uit eten. Ik en Ana om een beetje bij te praten en om gewoon eens even zonder de kinderen te zijn en tot rust te komen. Even de boel de boel laten. Dat was het initiele idee, totdat we dit besproken in de auto met Alex en Alan op de achterbank. Alex en Alan waren met elkaar aan het spelen/vechten op de achterbank, dus ze hadden weinig aandacht voor hum omgeving dachten we. Totdat Alex prompt liet weten dat ie het uit eten gaan een goed idee vond! Daar was hij wel voor in.

Vanwege de grote hoeveelheid stof in de lucht besloten we om dan maar dicht bij huis te blijven. Een pizzaria in de buurt boodt uitkomst. De pizza was lekker maar de korte tocht naar het restaurant was vreemd met al dat zand in de lucht. Alles was bedekt met een fijn laagje roodachtig zand. Hopelijk gaat het volgende maand beter. Dan willen we naar een sushi restaurant.