Goud kopen

Goud!Laatst hadden we op het strand een soort van schat gevonden. Een oud oorbelletje, en hij leek in mijn ogen van goud te zijn. Ana raadde mij aan het prul weer weg te gooien maar toch had ik hem meegenomen naar huis.

Omdat ik nieuwsgierig was naar wat het nu echt was, ben ik met het schoongemaakte oorbelletje naar de goud boer gegaan. Wij kopen goud stond er groot op de deur, dus daar zit ik goed dacht ik zo. De eerste test was met een magneet. Het goud plakte niet aan de magneet, dus dat was goed. De tweede test was met een soort van schuurpapier en een vloeistofje. Ook dit bleek goed te gaan. Hierna werd het oorbelletje gewogen. 1.1 gram. Het uiteindelijke bod was 20 euro. Toen ik vroeg naar het steentje in de oorbel werd mij lachend verteld dat die voor de vuilnisbak was.

Ik had natuurlijk gelijk die 20 euro kunnen accepteren, maar er klopte iets niet met het hele verhaal. Waarom zou iemand de moeite doen om een gouden sieraad te voorzien van een nep steentje? En wat helemaal vreemd was: Waarom zou de goudboer het oorbelletje met steen wegen, en voor het hele gewicht de goudprijs betalen. Het waardeloze steentje koopt de goudboer dan namelijk voor een goudprijs. Toch nog even verder zoeken. Wordt vervolgt…

Jamón

Alex de jamón verslaafde!Alex is inmiddels zijn eerste verslaving tegen gekomen. Een typisch Spaanse verslaving zelfs, jamón! In Spanje is het normaal dat zelfs vegetariërs een uitzondering maken voor jamón en vol overtuiging en zonder probleem een plakje gezoutte varkenspoot eten.

Alex heeft de smaak ook te pakken en is geregeld bezig met het bekijken van de varkens poot en vraagt geregeld een klein mini plakje lekkere jamón. In Spanje heerst de overtuiging dat hun jamón zo’n beetje het meest gezonde is dat er is, dus is zijn huidige vlees verslaving helemaal geen probleem.

Wijnroute

Lekker wijntje!Dit weekend was ik van plan om met een aantal vrienden de Gran Canaria wijn route te volgen.

Alhoewel ik totaal geen kenner ben, mag ik op zijn tijd graag een glaasje wijn drinken. En laat Gran Canaria nu een geschiedenis hebben waar het verbouwen van druiven en wijn productie. Tussen de 16de en 18de eeuw was wijn het belangrijkste exportproduct.

Inmiddels is wijn totaal niet meer van belang voor de locale economie, maar er resten nog een paar locaties nabij de hoofdstad Las Palmas waar nog steeds wijn gemaakt wordt.

Toeristisch gezien wordt dit aspect van Gran Canaria langzaam maar zeker steeds meer naar voren geschoven, maar er is nog een lange weg te gaan. Er is sinds enkele jaren een wijn route. Dit is een route langs zes bodega’s in de buurt van Las Palmas. Nadeel van deze route is wel dat je er specifiek naar moet vragen bij de informatie punten voor toeristen en daarna moet je zelf overal achteraan. Zelf bellen, afspraken maken en op bezoek.

Gelukkig hoef je tegenwoordig niet onvoorbereid op bezoek te gaan. Een document voor het op waarde schatten van de wijn is handig om mee te nemen.

Maar uiteindelijk was het toch weer een typisch Spaans gebeuren. Als je gaan Spaans spreekt valt er zelfs helemaal niet te communiceren. Van de 6 bodega’s waren er 2 niet te bereiken. Eentje was dicht, een andere was alleen geïnteresseerd in grote groepen, de derde was te bezichtigen van 17:00 tot 20:00, maar alleen op een zaterdag en de laatste vertelde me dat ik vanaf Oktober welkom was.

Dat zet natuurlijk geen zoden aan de dijk en we hebben de wijn tocht maar afgeblazen. Niet vreemd dat ze deze wijn route redelijk onder de pet houden. Over een paar maanden ga ik nog een poging wagen.

Ons kent ons

Ons kent ons!Ik blijf me er over verbazen. De enorme kracht van het sociale netwerk in Spanje. Eerder al had ik gemerkt dat je via het sociale netwerk een dik jaar van je dokters afspraak kan halen.

Dit netwerk blijkt ook economische voordelen op de leveren. Zoals de prijs van medicijnen, een redelijk essentieel product voor de gezondheid. In plaats van het volle pond betalen we nu slechts 66% voor alle in de apotheek verkrijgbare producten. Voor mijn potjes met multi-vitamine betaal ik dus nu in plaats van 21 euro slechts 14 euro.

Voor ons is deze korting mooi meegenomen, maar het is natuurlijk vervelend voor de Spanjaard of toerist zonder connectie in het ziekenhuis of bij de apotheek.

Twee keer jarig

Heilige Ana!Spanjaarden zijn ieder jaar niet één, maar twee keer jarig. Een keertje op de geboortedag en nog een extra keer op je naam-dag. De naamdag is de dag waarop de heilige is geboren op wie jou naam lijkt. Vandaag is de dag van de Ana’s in Spanje, en dat zijn er nogal wat. Morgen gaan we het vieren met maar liefst 4 Ana’s.

Carnaval

Carnaval wordt in Las Palmas op alle mogelijke manieren gevierd. Optochten, verkleden, feest, drank, shows, vuurwerk, verbrandde sardienen, en een feest van het poeder. Tijdens het feest van het poeder is iedereen gekleed in het wit, uitgerust met busjes talk poeder.

Het doel is de winkelstraat Triana door te lopen van het begin tot het eind. Hierbij treed een fanfareband op die je dient te volgen. De tocht duurt ongeveer 3 uur, en gedurende die drie uur bevind je je in een witte wolk en in een feestende massa. Leuk!
Carnaval 2010!

Spanglish

In Spanje zie je af en toe Engelse teksten voorbij komen die duidelijk niet geschreven zijn door een Engelse. Dit soort geschreven teksten worden vaak Spanglish genoemd. Een mix tussen Spaans en Engels.
Closed Access!

Het Engels betekent ongeveer: Gesloten toegang, je vergeeft het irritante.

Met of zonder ‘enchufe’

Enchufe!Ik ben langs mijn huisarts geweest vanwege wat rode vlekjes op mijn huid. De beste man zag mij binnenkomen, vroeg wat er aan scheelde, en zonder verder enig onderzoek schreef een zalfje voor en vertelde me bij de balie een afspraak te maken met een specialist. Ik kreeg het sterke gevoel dat het tijd is om van huisarts te veranderen.

Datum voor mijn vervolgafspraak: Januari 2011
Wachttijd: 1 jaar, 3 maanden

Gelukkig heb ik een contact in het ziekenhuis. In Spanje zeggen ze dan dat je een ‘enchufe’ hebt. In Spanje en zeker hier in de canarische eilanden schijnt dit systeem heel goed te werken. Ik vroeg dus aan mijn contact in het ziekenhuis of ie misschien iets zou kunnen regelen om de afspraak te versnellen.
Dit leverde de volgende nieuwe situatie op.

Datum voor afspraak: November 2009
Wachttijd: Een week

De wachttijd is een week omdat ik volgende week op vakantie ga. Ik ga lekker naar het koude nederland om de kleine Annabel te bekijken!

Eigenlijk is het in en in triest dat het hier zo werkt. Zonder persoonlijke verbinding met een ziekenhuis ben je verplicht om meer dan een jaar te wachten, of je moet diep in de buidel tasten voor een commerciële hulpverlener (waarvan er erg veel zijn).

Leven in een Spaanse soap

Zo af en toe maak je toch wat mee, zoals vorige week. Een vriendin van ons heeft een tijdje geleden haar relatie op de klippen zien lopen. Een paar weken later verloor ze haar baan en daarna besloot ze (uiteraard na goed overleg) voorlopig haar intrek te nemen in onze extra kamer. De hele huisraad werd verhuist en nu staat ons balkon vol met spullen. Van extra messen en vorken tot een opblaasbare kano.

Ach ja, als we op die manier iemand kunnen helpen is dat natuurlijk geen probleem. Deze huisgenoot ging echter deze week op een kleine zeilvakantie. Lekker varen met een groot jacht. Ze zou maandag weer terug naar huis keren, maar lijkt nu van de aardbodem verdwenen.

Ammer, Bar, Lucas en ErwinOndertussen kwamen een aantal vrienden uit Nederland op bezoek in het zuiden. Gezellig bijna iedere dag naar het zuiden om te genieten van het lekkere weer, de tapas, te spelen met de kleine en iedereen weer even zien. Erg geslaagd en na dit bezoek kan ik in ieder geval zeggen dat de uitdrukking ‘Lekker weer‘ een geheel nieuwe betekenis heeft gekregen.

Tegelijkertijd hebben andere vrienden hier in Las Palmas net een huis gekocht. Dat moet gevierd worden, maar wanneer… Dit hebben we maar even uitgesteld.

Ook tegelijkertijd is een andere vriendin op bezoek uit Indonesië. Haar relatie loopt ook op de klippen en een paar dagen verblijft ze in de kamer van de meid die toch aan het zeilen is, met haar hele hebben en houden in onze woonkamer (gelukkig niet veel).

Al met al een erg drukke week dus. Wel erg leuk om al de hectiek mee te maken en dat na een tijdje alles weer lekker zoals het oude is. Misschien is het toch helemaal niet zo’n slecht idee om eens verder uit te zoeken of we hier onze entrepreneur-schap op een of andere manier kunnen uitbuiten met een huisje of excursies voor vakantiegangers.

Cursus spaans

Al weer een paar maandjes ga ik maandag en woensdag middag twee uurtjes naar de Spaanse les. Ik zit dan in de klas met een Duitser, een Belg, een paar Polen en een grote hoeveelheid Aziaten. Vorige week was een tussentijdse toets en de resultaten waren best aardig.
Luisteren: 25/25
Lezen: 23/25
Praten: 22/25
Schrijven: ? (hoor ik maandag)

Goed, het is het basis niveau, maar het ziet er naar uit dat ik over een paar maandjes (in juni is het officiele landelijke examen) officieel een beetje in het Spaans kan communiceren. Hierna volgt het medio niveau.