Overzicht 2012

Gelukkig 2013!Het jaar is al weer bijna voorbij, en dus is het weer tijd voor een terugblik. We wonen nog steeds lekker in Las Palmas op het Spaanse eiland Gran Canaria. In januari zijn Kees en Nel gezellig langs geweest en dat was feest! Helemaal voor Alex die lastig bij zijn opa en oma weg te houden was. Later in het jaar zijn we zelf langs geweest in Nederland. Erg leuk om broer Bert, schoon zus Sally, de kleine Annabel en Jack, oma Nel en opa Kees en een deel van de familie weer te zien.

In het begin van het jaar was het eventjes spannend. Ana moest onder het mes, en haar galblaas is verwijderd. Na de operatie herstelde ze redelijk vlot, en kon ze eindelijk weer verder zonder pijn en zonder strikt dieet.

Dit jaar zijn we ook verhuist. Alhoewel we nog steeds in Las Palmas wonen, hebben we nu een wat groter appartement en, altijd handig, een parkeerplek. 2012 was het jaar van de crisis. In Gran Canaria heerst nu een werkeloosheid van iets meer dan 30 procent, en dat valt te merken op straat. In juli ben ik ook zonder baan geraakt en ik besteed nu mijn tijd aan mijn altijd drukke zoon en ben ik werk zoekend.

Onze kleine engel heeft zich dit jaar enorm ontwikkeld. Hij heeft nu tanden en kiezen. Alex loopt inmiddels flink. Hij kent Spaanse en Nederlandse woorden. Hij heeft leren zwemmen. Hij speelt graag verstoppertje met ons. Hij schildert graag. Al met al is het ouderschap een fantastische ervaring om mee te maken.

We wensen iedereen een heel goed 2013 toe!

Alex en de krokodillen

Alex croco!
Na het uitblijven van het einde van de wereld kreeg Alex opeens de neiging om wat meer risico te nemen. Hij wilde op bezoek bij een flink aantal krokodillen. Gelukkig is er hier op Gran Canaria een groot krokodillen park (cocodrilo park) nabij Agüimes waar ongeveer 300 krokodillen rond lopen. Tijdens ons bezoek mochten we ook nog een paar krokodillen aanraken en dat vond Alex hartstikke leuk. Ook de andere dieren in het park zoals de kippen, konijnen, papegaaien, slangen, herten, apen zorgde ervoor dat Alex zijn ogen uit keek. Sommige van de dieren, zoals de kippen en konijnen, leken een groot risico te hebben om op het menu van de krokodillen te eindigen, maar dat zou ook een foute inschatting van mij kunnen zijn.

Het park zelf was een beetje vreemd. Het omgekeerde bijna van een normale commerciële attractie. De toegangskaartjes waren goedkoop en het eten en drinken had een normale prijs. Het park was voldoende groot om een paar uur te verblijven. Het park is op zaterdag gesloten maar de rest van de week open van 10:00 tot 17:00. Om 1 uur worden de krokodillen gevoerd en hierna is er een clown voor de kleintjes.

Verrassend, het personeel was niet commercieel getraind maar zowaar ‘echt’. De jongen die onze foto moest nemen met een paar papegaaien zag maar af van de foto en vertelde vol overgave over zijn papegaaien. Eentje beet af en toe en de ander was een vrouwtje die door mannen vast gehouden kon worden, maar door vrouwen niet. We mochten de papegaaien allemaal even aaien en konden onze weg vervolgen.

Een wat oudere Canarier die op het park werkte wist ons te vertellen over zijn relatie met een van de apen. Hij had in al zijn tijd daar blijkbaar met de aap Judith een relatie opgebouwd, en nu vertrouwde hij op de aap, en de aap op hem. Iemand die met zo veel emotie over een aap praat en ook nog eens met de aap in discussie gaat, dat zie je niet vaak.

We vonden het park allemaal erg leuk en gaan zeker nog een keertje langs.

Jamón

Alex de jamón verslaafde!Alex is inmiddels zijn eerste verslaving tegen gekomen. Een typisch Spaanse verslaving zelfs, jamón! In Spanje is het normaal dat zelfs vegetariërs een uitzondering maken voor jamón en vol overtuiging en zonder probleem een plakje gezoutte varkenspoot eten.

Alex heeft de smaak ook te pakken en is geregeld bezig met het bekijken van de varkens poot en vraagt geregeld een klein mini plakje lekkere jamón. In Spanje heerst de overtuiging dat hun jamón zo’n beetje het meest gezonde is dat er is, dus is zijn huidige vlees verslaving helemaal geen probleem.