Een filmpje. Niet geschikt voor jeugdige kijkers. Niet geschikt voor gevoelige mensen. Eigenlijk is dit filmpje alleen geschikt voor bad mother fuckers.
Let op: Klik alleen op “Lees verder” als je de vorige paragraaf gelezen hebt.
Lees verder
Het is alweer mijn derde Vaderdag en de cadeaus worden steeds beter. Blijkbaar doe ik het als vader wel aardig. Dit keer kreeg ik lekker zelfgemaakte bonbons en een mooie foto met mijzelf, Alex en een papegaai.
Alex heeft naast zijn normale speelgoed ook twee robots, waarmee hij alleen samen met z’n vader mag spelen. Educatief, dacht ik zo.
Een van de robots is een balanceer artiest (op Kickstarter gevonden), en deze blijft netjes op twee wielen staan. Zelfs een klein tikkie van Alex is geen probleem, en de robot blijft netjes rechtop.
Deze robot is programmeerbaar door hem aan de USB kabel te hangen, en een programma erheen te sturen. Het programma zelf is te maken met een eenvoudige programmeer taal (blocks), maar daar wacht de echte Alex nog een paar jaartjes mee.
Robot Alex II
De tweede robot er eentje gebaseerd op de Raspberry Pi. Deze kan lekker rond rijden. Hij wordt aangestuurd door de computer op zijn rug, en deze is via wifi met de telefoon te besturen.
Alle rij instructies zijn door pappa op de robot al klaargezet als een set aan python programma’s.
Ik denk dat het voor Alex goed is om al vroeg kennis te maken met dit soort zaken. De robots van hem zijn natuurlijk kinderspel, maar ze doen me sterk denken aan de computers van toen ik klein was. Rommelen met geheugenbankjes, harddisken, kabels, floppies, ed. Trage bakbeesten met een zwart-wit scherm, waarbij je alleen een prompt kreeg voorgeschoteld. Internet bestond niet en hoorde nog thuis in de toekomst.
Alex zijn robots zijn vele malen geavanceerder dat mijn oude computers, en voor een fractie van de prijs en ik vermoed dat hij over een flink aantal jaren hierop terug kijkt zoals ik nu terugkijk naar mijn oude pc’s.
