De pinda plantjes groeide aardig, en ze hebben zelfs voor kleine pindaatjes gezorgd. Maar de nieuwe pindaatjes waren zo klein dat ze niet eetbaar waren. Ook de pinda plant was aardig vatbaar voor ongedierte.

Om aan de pinda’s te komen moest de plant gerooid worden, en moest ik de aarde flink onderzoeken. Zodoende heeft ook de pinda plant inmiddels het tijdelijke voor het eeuwige verruilt. Het was wel grappig om te zien hoe de pinda’s groeide, van klein geel bloemetje, tot uiteindelijk minipinda’s in de grond.

Een nieuw project. Het is hier gedurende het hele jaar een klimaat dat geschikt is voor een flink aantal planten. Mijn nieuwe project is een pinda plant. Normaal gesproken zijn pinda’s alleen geroosterd, of met zout, of gesuikerd, of gemalen te krijgen.

Dankzij een tip wist ik echter waar ik een plantbare pinda moest zoeken… bij het dierenvoer. Blijkbaar eten papegaaien graag rauwe pinda’s, en zo ook in Las Palmas. Ik heb dus een enorme zak met rauwe pinda’s gekocht.

Stap een is het pellen van een rauwe pinda. Dit gaat op exact dezelfde manier als een geroosterde pinda. Het vreemde is dat de pinda’s er exact hetzelfde uitzien, alleen ruiken ze iets anders. Na het pellen van de rauwe pinda kan je de pinda’s inclusief bruine velletje in het aarde stoppen en wat bewateren. Mijn pinda had binnen 3 dagen een wortel.

Stap twee is geduldig wachten tot er een plantje groeit. Bij deze stap ben ik nu. Uiteindelijk zouden er dan pinda’s aan de plant moeten groeien. Deze kan ik dan gaan roosteren. Dit zal ik binnenkort gaan proberen met de pinda’s uit het vogelvoer die nog over zijn.