Mijn laatste vrije maand gaat vandaag in want over een maand ben ik een getrouwd man. Het aftellen is begonnen, en het is een beetje een vreemd gevoel en een vreemd ritueel. Over een maand ga ik beloven trouw te zijn, terwijl ik dat uiteraard al ben. Na deze belofte zijn we officieel trouw aan elkaar en dit zou dan voor ons hele leven moeten gelden, alhoewel het tegenwoordig mogelijk is met wat geld en een advocaat onze belofte van trouw weer te doorbreken. Maar goed, we hopen natuurlijk dat het z’n vaart niet zal lopen.
Er wordt aan dit ritueel zo veel waarde gehecht dat het gevierd wordt door de hele familie, alle vrienden en kennissen. Verder zijn er hele industrieën afhankelijk van dit ritueel waarbij alles tot in den puntjes verzocht moet worden en hiervoor dien je uiteraard flink te betalen. Ik ervaar het geheel nu als een bijna onwerkelijk iets… een of andere rare droom waar je maanden bezig bent om een groots feest voor te bereiden, voor een ritueel dat eigenlijk niet zo veel voor stelt.
Maar goed, het zal wel een leuk feestje worden, en daarna… ik weet het niet. Volgens mij heeft het geen zin om deze laatste maand de bloemetjes buiten te zetten want ik verwacht geen veranderingen voor de maanden daarna. Aan de andere kant, er is natuurlijk helemaal niets mis met het buiten zetten van de bloemetjes.
Nou doen ze het weer! De Koninklijke Nederlandse Munt heeft besloten om weer een set munten uit te gaan geven. Munten die in het verleden betaalmiddel waren worden hop opnieuw gemaakt. Ditmaal is het niet een 
Het is nog maar een maand voor mijn bruiloft. Onze grote dag staat voor de deur en stress loopt langzaam maar zeker op. Mijn pak is inmiddels aangeschaft