Iedere dag forens ik van Leiden naar Den Haag en iedere dag weer valt het me op. Mensen die zich in een overvolle trein proppen, een zitplaats kunnen bemachtigen en dan 5 minuten voor de aankomst in Den Haag al in het gangpad gaan staan. Waarom? Waarom blijf je niet gewoon zitten?

De oplossing lijkt me zoooo ontzettend voor de hand liggend. Blijf lekker zitten tot de trein stilstaat, de deuren open zijn en het gangpad weer bewandelbaar is. Dit kost je misschien 20 seconden die resulteren in een veel lagere mate van stress.

Vorige week heb ik mij in de eerste klas van de trein laten vervoeren. Dit gebeurt niet vaak en het was een aparte ervaring. Normaal wacht je op de trein, stap je in en hoop je op een plekje. Dit veranderd als je eerste klas reist.

Als eerste let je bij het verschijnen van de trein op de nummers op de zijkant. Een 1 is dan het te spotten nummer. Hierna ben je zeker van een plek. Beter kan eigenlijk niet denk je misschien, maar dit is zeker mogelijk. Een zee van lege plekken in de eerste klas en mensen die moeten staan in het halletje bij de deuren. Fantastisch!

Helaas was het maar voor twee daagjes. Voortaan sta ik gewoon weer tussen het andere vee om vervoerd te worden.

Hoera, ik heb overwonnen! De brief van het ‘klantcontactcenter’ lag zojuist in de bus. Mijn terugclaim-actie heeft ruim 3 euries opgeleverd! Dat is een overheerlijk koel witbiertje met een stukje limoen op kosten van de NS :-D.

Vandaag lekker een vrije vrijdag, met dank aan de stakende NS-ers. Eindelijk weer eens wat positiefs van die lui. En mogelijk kan ik zelfs nog wat geld terugclaimen, want ik heb een trajectkaart :-)

Tegelijkertijd werd mijn aandacht weer gevestigd op een ander akkefietje dat nog loopt met de NS. Mijn bekeuring. Sinds 28.11.2004 heb ik daar al helemaal niks van gehoord. En dat terwijl op de achterkant letterlijk staat vermeldt: “Over enkele dagen … een acceptgirokaart toegestuurd.”. Nou niet dus. Niet dat ik had betaald, maar het idee was dat ik in beroep zou gaan, en zou winnen, niet dat de NS zich opeens zou realiseren dat ze fout zaten, en op tijd hun fout corrigeren.

Omschrijving strafbaar feit: “Orde/rust/veiligheid/goede bedrijfsgang verstoren door op deel van station/halte zich niet via de bestemde weg te begeven”

Pleegdatum: 28 november 2004, 03:45
Pleeglocatie: Station Utrecht Centraal
Feit geconstateerd door: NS Customer Services
Administratieve eenheid: KLPD – DOC – GT&A
Bedrag OM-transactie: EUR 40,00

Mijn god, wat is er gebeurt met ons landje? 40 Euro voor een overtreding dat niet eens een overtreding genoemd zou mogen worden! Dit wordt een gevecht, waarvan ik nu nog redelijk zeker ben dat het te winnen is! Gelukkig heb ik nu een track-record van 100% gewonnen zaken voor het kantongerecht :-), en dat ga ik zeker zo houden.

Mijn god, wat vind ik sommige NS medewerkers ontzettende randdebielen. Ik begrijp volledig dat het niet reëel is om te verwachten dat mensen die voor hun werk op een fluitje blazen enig besef hebben van wat wel en niet normaal is, maar sommige NS-ers slaan echt alles.

Gister rond 4 uur op station Utrecht gearriveerd, na een bijzonder geslaagd Vive la Fête avondje. Blijkt er een hek te staan voor het perron waar onze trein vertrekt. Goed, ik was niet al te nuchter, dus zijn we om het hek gelopen, zo het perron op. Eenmaal op het perron worden we opgevangen door een NS medewerker, die ons verzoekt terug te keren. Het is immers levensgevaarlijk om langs het hek te lopen. We moeten dus terug langs hetzelfde hek. Op de weg terug roept de NS-er ons nog na dat we onze trein die pas over een half uur vertrekt niet gaan halen.

Tien minuten later gaat een ander hek open, en mag men de trein betreden. Behalve wij. De mogolide NS-er herkent ons als we door de centrale hal lopen richting trein, en vraagt onze identiteit. In zijn mening moet er een proces verbaal geschreven worden. Dit blijkt een dermate tijdrovende aangelegenheid dat we inderdaad onze trein missen. Resultaat… nog een uur wachten.

Bedankt jongens! Petje af voor het keiharde regime waarmee wij, als ‘eenvoudige prooi’, terecht worden gewezen.