Acht jaar zijn we vandaag samen. In acht jaar hebben we gebouwd aan een mooie familie en hebben we onze ups en downs meegemaakt. Toch zijn we nog steeds samen en hebben we goede hoop voor de toekomst. Het feest zal moeten wachten want Ana is op cursus in Londen, dus dat is lastig.
Weer een 10K achter de rug. Een mooie tijd van net iets meer dan 50 minuten. Tot ongeveer twee maanden geleden was mijn voorbereiding helemaal top. Drie keer per week liep ik hard, en soms zelfs 10K. Meestal liep ik echter rond de 6 of 7K. Een goede voorbereiding voor een 10K dacht ik zelf. Maar toen kwam mijn familie weer thuis, en stopte mijn redelijk intensieve training. Van drie keer in de week hardlopen naar 0 keer in de week.
Toch heb ik blijkbaar een goede basis, want ook na twee maanden geen stap zetten liep ik de 10K in een hele mooie tijd van 50 minuten en 10 seconden. Ik liep samen met de vader van een vriendinnetje van Alex, en dat zorgde natuurlijk voor nog net even wat meer motivatie.
We hadden het natuurlijk kunnen weten. Bij een lokaal feestje in het bos was alles overvol, behalve een tafeltje. Geluk dachten we eerst nog, totdat we dichterbij kwamen. Alex was de eerste want hij was in de sprint gelijk naar het tafeltje gerend.
Hij rende ook verdacht snel weer terug. Wespen! Wespen! riep hij, en jawel, Alex had een wespennest gevonden. Vlak onder de picnic tafel en de wespen hadden hem maar liefst drie keer in zijn been geprikt. Au!
Gelukkig was er een ambulance ter plaatse, en werd Alex goed geholpen met een paar ijsklontjes. Voer hieraan een cadeautje toe voor de schrik, en gelukkig verliep de rest van de dag super goed zonder verder incident.
