In het midden van Gran Canaria vind je in een mooi natuurgebied een mooie rots genaamd ‘Roque Nublo‘. Deze rots werd door de oorspronkelijke Canariers aanbeden als een heilige rots. Hier op de foto met op de achtergrond de Teide, de vulkaan van Tenerife en het hoogste punt van Spanje.
Het meest opvallende van La Gomera was de prachtige natuur die we aantroffen op het eiland. Oerbossen met Laurierbomen en over het hele eiland verspreid ontzettend veel wandel routes. In de bossen kon je af en toe goed de horizontale regen zien. Dit zijn wolken die laag over het pad hangen en waarin je de wind ziet bewegen. Hierdoor bewegen de mini waterdruppeltjes zich horizontaal en zelfs omhoog.
Heel veel bergen waren voorzien van ontzettend veel terrassen. Deze zijn door de oude Gomeranen aangelegd om allerlei planten te kunnen cultiveren. Ongetwijfeld is dit heel veel werk geweest. Nu nog zie je op sommige plekken bananenbomen, aardappelen of druiven staan, maar het overgrote deel wordt niet meer gebruikt. De lokale bevolking heeft namelijk gemerkt dat de toeristenindustrie veel winstgevender is dan met planten in de weer te zijn. Jammer voor de tradities, maar het levert wel mooie plaatjes op.
De boottocht naar het eiland was net een rit in de achtbaan. Ik vond het hartstikke leuk maar Ana was minder blij met de overtocht. Voor de typische rotswant moest je eigenlijk ook de boot pakken voor het beste uitzicht, maar dit zat er na de eerdere bootervaring niet in. Gelukkig waren er over het hele eiland aardig wat van deze typische gevormde rotsen te vinden.
In mijn fotoalbum vind je een aantal fototjes van onze reis naar La Gomera.
Komend weekend gaan we er lekker een weekendje tussenuit en dit keer is ons reisdoel het eiland La Gomera. Een van de Canarische eilanden die nog ontbrak in mijn lijstje.
 |
El Hierro |
 |
Fuerteventura |
 |
Gran Canaria |
 |
La Gomera |
 |
La Palma |
 |
Lanzarote |
 |
Tenerife |
Het eiland is een beetje lastig te bereiken. Eerst moeten we met de boot naar Tenerife en vanaf Tenerife pakken we een volgende boot naar La Gomera. Gelukkig zijn de tijden waarop de boot vertrekt nog redelijk gunstig en omdat we geregistreerde Canariers zijn krijgen we 50% korting op de tickets.
La Gomera belooft een erg mooi reisdoel te worden. Ze hebben een flink stuk natuur, het Garajonay National Park. Ook is er een typische rotswand, Los Organos, die er uit ziet als een soort rots in orgelvorm.
In La Gomera hebben ze flink wat lekkernijen. Lokale kaas, geroosterde varken of geit, palmhoning en het is de plek waar men almogrote heeft uitgevonden!
Verder is het de enige plek ter wereld waar ze een aparte taal hebben ontwikkelt. Een fluittaal genaamd Silbo Gomero (Gomeraanse fluit). Al fluitend communiceert de locale bevolking over grote afstanden. Dit bleek de makkelijkste manier om snel informatie over de ravijnen te sturen. Uiteraard is mijn idee dan ook om op het eiland flink te fluiten. Mocht ik per abuis mezelf verkeert uitdrukken is er nog niks aan de hand, want de ontvanger van de ‘foute fluit’ is waarschijnlijk aan de andere kant van een ravijn.
Op de maandag na het carnaval (dit jaar op de 7de maart) wordt er nog een typische feest gevierd in Las Palmas. Het feest van de indianen. Tijdens dit feest is iedereen geheel in wit gekleed, en wordt er een route afgelegd door de winkelstraat ‘Triana’ die start van het plein ‘San Telmo’ en loopt tot de ‘Plaza de la Rana’, het plein van de kikker. Tijdens de route treed er een band op en iedereen volgt de band zo goed als mogelijk. Tegelijkertijd wordt er te pas en te onpas met talkpoeder gestrooid. Alhoewel de staat misschien 1 km lang is duurt de optocht al gauw een paar uur.
Al vanaf een flinke afstand is de winkelstraat herkenbaar aan een enorm grote witte wolk die boven de straat hangt. Uiteraard allemaal poeder. Eenmaal in de straat is alles wit. De grond, de lucht, je bril, je kleding, alles. Hierna zit er niets anders op dan met de massa mee achter de muziek aan te lopen, en zo af en toe flink wat poeder in de lucht te gooien.
Dit is echt een van de betere feesten in Las Palmas, en zelfs een beetje vergelijkbaar met Koninginnedag in Nederland. Alleen is alles hier wit in plaats van oranje.
Wie herkent mij?
Onze reis naar Griekenland was erg leuk en heeft een aantal mooie foto’s opgeleverd. De twee mooiste vind je hier en voor de rest kan je terecht in mijn ons fotoalbum.
Mijn kersverse vrouwtje (die gelukkig nog geen Nederlands leest).
Een Grieks kasteel.
Wat vroeger was bedoeld als een periode waarin je je nieuwe levenspartner leerde kennen is dit nu helemaal niet meer nodig. Ik ken Ana al voldoende maar toch blijft het net getrouwd zijn een ideale reden om eens lekker op vakantie te gaan.
Ons eerste idee was Argentinië, hierna hebben we nagedacht over Madagaskar, China, Vietnam, en uiteindelijk zijn we uitgekomen op Griekenland, het land van de goden en mythen. Reden voor deze keus is deels gebaseerd op een examen dat Ana moet halen op de 23ste oktober, een week voor ons huwelijk. Omdat we deze datum pas sinds kort weten wat het niet mogelijk om eerder al met de planning van onze reis te beginnen. Ook vonden we het jammer om zonder ons te verdiepen in een land er op bezoek te gaan.
Ons plan is om 3 weken in Griekenland te spenderen, alwaar de op ontdekking gaan maar de Griekse cultuur, het Griekse eten en de Griekse gewoonten. Ook willen we genieten van de schoonheid die de Griekse eilanden bieden.
Na twee weken feest in Londen, Amsterdam, Den Haag, Noordwijkerhout en een nachtje Madrid zijn we weer op Las Palmas aanbeland. Het was een goede vakantie in de zin dat ik nagenoeg geen seconde aan mijn werk gedacht heb, en we hebben (bijna) iedereen weer eens gezien.
Londen was onze eerste vakantie stop. Vier dagen zaten we in het centrum in een hotel en we hebben alle hoogtepuntjes gezien. De big ben, het parlement, de tower bridge, de wisseling van de wacht, een rondje in de London Eye meegedraaid, en lekker wat pints gedronken.
Hierna in Nederland de flink gegroeide Annabel weer eens gezien en een nog flinker gegroeide Lucas. En natuurlijk ouders, vrienden en familie. Nu is het allemaal helaas weer achter de rug.
Ik moest vandaag weer aan het werk en hier trof ik vanochtend mijn bureau aan afgeladen met Spaanse versieringen, met een grote poster van de beker die de Spanjaarden hadden gewonnen. Que fuerte!
Zondag is het feest op de Canarische eilanden. Dan worden er massaal Canarische aardappeltjes met ‘mojo’ saus, honingrum, in zeewater gekookte vis, almogrote, en alles wat met hier lekker vind gegeten en gedronken.
Uiteraard zijn er overal ook marktjes waar ze de typische Canarische producten verkopen, en als klap op de vuurpijl, en omdat dit grootse feest op een zondag valt is maandag een vrije dag!
Ook in Spanje is het crisis. De werkeloosheidscijfers lopen de spuigaten uit. Rond de 30% van de beroepsbevolking zit zonder baan. Nou ja, officieel gezien dan, want in Spanje wordt flink wat zwart gebeunhaasd.
De meest recente maatregel is een wat vreemde. Alle ambtenaren gaan gekort worden op hun salaris. Afhankelijk van de salaris schaal gaat met er 5 tot 15 procent op achteruit. De maatregel zal ingaan in juni of juli.
De verlaging van het salaris is vreemd, maar nog vreemder is dat het nergens duidelijk wordt gemaakt hoe deze verlaging precies wordt doorgevoerd. Is het een verlaging van het basis salaris, netto, bruto, geldt het ook voor overuren, toeslagen, vakantiegeld, etc. Hoeveel wordt je gekort?? 5%, 15% of een percentage ertussen?? Helemaal nergens is deze informatie te vinden. Voor mij geen probleem, maar voor mijn vriendin wel, en met haar vele ambtenaren. Erg groeit flink wat onrust.