Jouw mening telt. Mijn mening telt ook, maar als ik realistisch ben is niemand echt geinteresseerd om te weten hoe ik over dingen denk. Mensen zijn echter wel geinteresseerd in de mening van Alan. Hij is geinterviewd door een lokaal TV kanaal. Alan was super duidelijk over waar hij het over wilde hebben. Hij refereerde aan het super actuele thema van technologie in de klas. Hij liet doorschemeren dat hij fervent voorstander was.
Vroeger kon je voetbal plaatjes verzamelen van bekende teams. Leuk voor de liefhebber, en stiekem werd dat snel toch een dure hobbie. Om alle plaatjes te verzamelen moest flink wat zakjes kopen en flink ruilen, deze moest je dan in een album plakken, en doorsparen totdat je het album compleet had.
Bij het voetbal team van Alan (voorheen Fomento, nu c.d. Inter Colonia) hebben ze iets nieuws verzonnen. Voetbal plaatjes van zichzelf. Hierbij moeten de ouders flink in de buidel tasten, om hun eigen kinderen te kunnen verzamelen, dus dat moet een goede winst opleveren voor de club. Dit is mogelijk hoe Alan’s kaartje eruit gaat zien, voor de uiteindelijke versie moeten we waarschijnlijk nog wat geduld hebben.
Ongeveer twee jaar geleden hebben we twee YouTubers ontdenkt die leuke inspirerende fimpjes maken. De eerste is ‘Bald and bankrupt‘, die hele leuke filmpjes maakt, met een beetje een educatieve ondertoon. De video die we van hem het leukst vinden is waar hij een Russische verboden-toegang-super-geheim lanceer platform betreed om een ‘Buran‘ te bekijken.
De andere YouTuber is ‘Kurt Caz‘, met ook flink wat leuke filmpjes. Mijn favoriete filmpje is degene waar hij een familie bezoekt die in een hutje leeft, in het midden van een oerwoud. Ze geven hem te eten en te drinken, en Kurt start een inzamelings-actie voor het gezin. Later gaat hij terug bij ze langs, om ze het geld te geven. De familie koopt daar later een motor van, om een betere toekomst mogelijk te maken. Een superleuk filmpje.
We zijn pas wezen kamperen in een bos genaamd ‘Llanos de la pez‘, en we voelde ons geïnspireerd door deze twee YouTubers, dus we hebben zelfs ook een filmpje gemaakt. Kijk zelf maar om het resultaat te zien.
De educative aspecten van het filmpje, die mogelijk niet goed uit de verf komen:
– Het bos waar we camperen is vergelijkbaar met Gran Canaria zoals het een paar honderd jaar geleden was
– Vroeger was het hele eiland bedekt met bomen/bos
– Roque Nublo is waar de originele bewoners (de guanches) bijeen kwamen om over belangrijke zaken te praten
Misschien is het filmpje een beetje over de top, maar we hebben flink gelachen tijdens het maken ervan, dus ook al is het filmpje niet best, ik kan alleen maar tevreden zijn met het resultaat.
Als je zelf ook zin hebt in een campeer avontuur, dan vind je hier meer informatie voor je verblijf. Je kan hier toestemming vragen om te mogen kamperen. Hier vind je meer infrmatie over de wandel routes in de buurt.
Het jaar begonnen met het bezoek van de familie van Ana. Juanjo heeft een mooie impressie van de start van 2024 gepubliceerd op zijn YouTube kanaal. We hadden ook een bezoek uit Wassenaar van Marco en familie en dat was superleuk! We zijn naar Guayadeque geweest om daar een mini rondje te lopen, en natuurlijk in de grot een hapje te eten. Hierna langs ons huis, een een wandeling gemaakt door het Doramas park waar ik heb geleerd wat ik moet doen om een mooie foto te kunnen maken van de kinderen. De magische woorden: ‘Rug recht!’.
Apple weer 99 euro betaald om ook dit jaar weer voor iOS te mogen ontwikkelen, maar na een jaar zit mijn eerste app nog steeds in de pijplijn. Ik zie het wel, misschien lukt het me dit jaar om wat tijd vrij te maken.
De ingang van ons appartement is vlak naast een escape room. Deze escape room is er al weer een paar jaar en we zien geregeld flink wat mensen voor de deur staan. Deze maand waren wij eindelijk aan de beurt, en konden we proberen te ontsnappen. Gelukkig is het ons gelukt, met seconden op de klok konden we op het laatste moment toch nog ontsnappen. Het was een leuke bezigheid, en het was weer eens wat anders. De kinderen vertelde ons dat ze het ook leuk vonden, maar ik kon wel merken dat ze tijdens het spelletje flink gestressed waren. Hun eerste prioriteit was supersnel ontsnappen, en dat lukte niet, sommige hints vergde wat denkwerk.
Een agenda is redelijk eenvoudig om bij te houden dacht ik. Je maakt afspraken en die noteer je op de dag waar je de afspraak hebt. Iedere dag kijk je op de pagina voor de huidige dag, en dan zie je direct alle afspraken die je in het verleden gemaakt hebt. Super logisch.
Blijkbaar is het toch niet zo heel super logisch. Op de school van onze kinderen gebruiken ze de agenda op een andere manier. De afspraken staan op de dag waar iets is afgesproken, met een melding voor welke dag in de toekomst het is. Bijvoorbeeld op de pagina van vandaag staat: ‘Morgen pagina 64 biologie lezen’, ‘Volgende week woensdag examen taal’. Het gevolg is een, wat mij betreft, nutteloze agenda. Iedere dag moet ik het verleden doorzoeken of er de komende dag iets is dat bestudeerd moet worden, of iets dat gemaakt moet worden. Een verschikkelijk slechte manier om een agenda te gebruiken, en een verschikkelijk voorbeeld voor de jonge studenten.
Alan had vroeger een klein krabbetje als huisdier. Het krabbetje woonde in Alan’s kamer, in een mooi hokje met krab spelletjes, water, planten, en wat zond zodat zij een holletje kon graven. Helaas werd ze steeds ouder, en tijdens onze laatste vakantie was ze overleden. Jammer. Hij wilde een nieuw huisdier, dus hebben we een beetje onderzoek gedaan. Een wandelende tak leek leuk, of een nieuw krabbetje. Of misschien een hamster. Het was lastig om te besluiten wat we het beste konden doen. De krab zat weken achter elkaar alleen maar in haar zelfgemaakte holletje, en kwam alleen naar buiten om haar eten te pakken. Ook de zorg voor het beestje werd direct bij Alan’s vader geplaatst. Dat moest anders natuurlijk.
Tijdens een zoektocht naar een diertje liep ik ook een speelgoed zaak binnen. Ik hoopte om een berobotiseerde vis, of iets dergelijks, en toen zag ik de tamagotchi eieren liggen. Misschien is dat wat dacht ik. De technologie is wel uit de vorige eeuw, maar als het leuk is, is het leuk. Alan was helemaal blij ermee. Zijn gedachten van een nieuwe krab verdwenen als sneeuw voor de zon. Zijn nieuwe tamagotchi moest gevoerd worden, je kan ermee spelen, en hij moet hem disipline bijbrengen. Als top op de vuurpijl kan hij hem ook nog eens makkelijk meenemen. Een heel geslaagd kadotje, waar niet alleen Alan superblij mee is.
Bijna ieder YouTube filmpje heeft een klein onderdeeltje waarin the maker van de video aan de kijker vraagt of je een like wil geven, en wil subscriben op het betreffende kanaal. De likes zorgen ervoor dat het voor iedereen snel duidelijk wordt dat het een relatief goed filmpje is, en een kanaal met veel subscribers heeft bijna altijd ook flink veel views. Voor de amateurs is dat hardstiikke leuk, en voor de professionele filmmakers staat veel subscribers gelijk aan een hoger inkomen.
Alex vond het leuk om hier ook wat mee te doen, dus we hebben een ‘Like & subscribe’ stopmotion gemaakt. Het idee is om deze achter een nieuw filmpje te plakken, net zoals vooraf nu een intro verschijnt. We horen graag je mening hierover!
Als eerste hebben we de tekst en de letters gemaakt. Tekenen, kleuren en uitknippen. Hierna bedacht wat we wilde doen. Alex wilde iets met zijn skatebord, dus hebben we bedacht dat het leuk zou zijn als hij over de letters heen zou springen. Omdat het natuurlijk een beetje saai is om overal overheen te springen hebben we hier wat variatie in gebracht. Eerst springen, hierna duiken, hierna los van het skateboard springen, daarna letters wegtikken, en tot slot niks, laat maar komen.
Het verhaal zelf was eenvoudig, maar tegelijkertijd een heel krachtig, herkenbaar verhaal. Hier heb ik Alex een beetje mee geholpen, om er een beetje lijn en progressie in te brengen. Een jonge jongen, die confrontatie en problemen ontwijkt. Langzaam groeit zijn zelfvertrouwen en groeit hij op. Hij wordt steeds slimmer in het ontwijken van obstakels, totdat hij kiest de rollen om te draaien. Eerst stop hij de dreigingen die op hem afkomen, en uiteindelijk heeft hij zo veel zelfvertrouwen dat hij de dreiging kan negeren. Hij heeft geleerd dat het vertrouwen in hemzelf vele malen sterker is dan welke dreiging van buitenaf dan ook.
Het verhaal is simpel, maar raakt wel een snaar. Het is een verhaal toepasselijk op iedereen. We beginnen allemaal met angst en onduidelijkheden over het pad dat we zelf kiezen. Langzaamaan verminderd de angst en leren we onszelf kennen, en uit deze kennis vloeit een enorme kracht. Met vertrouwen in jezelf kan je je angst naast je neerleggen en als je dat wil een enorme impact hebben op de wereld om je heen.
Het maken van het filmpje was redelijk arbeidsintensief. Een stop motion maak je door heel veel losse plaatjes achter elkaar te plakken. Alex heeft dus ruim een uur op de grond gelegen, tewijl we steeds de lettertjes en het skatebord een beetje verschoven. Foto maken, en het volgende beeld voorbereiden. In totaal hadden we bijna 100 fotos, goed voor een kort filmpje van 18 seconden.
Als we aan het einde nog een zoom toevoegen, en een fade out naar zwart komen we aan een eind sequentie van ongeveer 20 seconden. Nog wat special effect erbij (door alle 100 plaatjes een voor een af te lopen en een beetje te verbeteren) en het wordt een erg leuk filmpje.
Mooi resultaat vinden we zelf, maar wat vind jij ervan? Heb je ideeen/tips/suggesties? Vond je het een geslaagd filmpje? Laat een berichtje achter bij de reacties!
Geleerd tijdens het maken van dit videotje:
– Muziek eronder zou leuk zijn, maar 20 seconden is lastig te vinden. Plus de copyright issues die erbij komen kijken zijn lastig.
– Alex lag de hele tijd op de grond, en dan was wat ongemakkelijk. Volgende keer proberen we wat anders, zodat ook zijn blik wat natuurlijker lijkt op het filmpje.
Het is de dag van de piano. Op zich is dat niet zo heel erg interessant, ware het niet dat Alex moet optreden. Hij speelt op straat en dat is natuurlijk superleuk. Net als een aantal youtubers zoals daniele vitale (sax) en karolina protsenko (viool) neemt nu ook Alex zijn stapjes in de wereld van vermaak en kunst.
Hij staat zelfs op de poster!
Het is stressen thuis! Thuis heerst er een beladen sfeer. We zijn allemaal enthousiast en dat terwijl de wedstrijd pas ver in de toekomst is. Voor Alan maakt het niet uit. Hij zit met zijn hoofd in de wolken. Zijn lijfje zit vol met adrenaline en hij vliegt bijna door het huis. Hij wil winnen. Iedere avond spelen we voetbal thuis. Ieder bezoek aan het park is nu inclusief een voetbal, en als het park een grasveldje heeft, dan moeten de voetbalschoenen ook mee. Op woensdag is zijn eerste oficiele wedstrijd met ‘Formento’, tegen een ander team uit Las Palmas.
Alex is enorm enthusiast, en dat gevoel is aanstekelijk. We zijn allemaal in juich stemming en we hopen allemaal dat Alan natuurlijk gaat winnen. Ook al wint ie niet, we zullen allemaal achter hem staan. Als ze verliezen is dat natuurlijk zowiezo te verklaren door een slecht veld, een zachte bal, vals spel van de tegenstander, of misschien zelf door het ontbreken van een sterspeler.
Het voetbal-gen van mijn familie heeft een generatie over geslagen. Vader Kees en moeder Nel waren alletwee trainers voor jeugdteams bij VVSB (Het lokale voetbalteam uit Noordwijkerhout). Broer Bert was ook voetballer. Ikzelf ging af en toe mee om te kijken, maar was dan druk met het plukken van gras voor mijn konijn. Voetbal kon mij niet boeien, en nog steeds intereseert het spelletje me bijzonder weinig.
Het voetbal-gen was bij mij dus volledig afwezig, maar is bij Alan weer supersterk aanwezig. Alan speelt inmiddels bij ‘Atleti Formento‘. Een voetbal team van Las Palmas. Iedere avond spelen we voor het slapen gaan een potje voetbal in de gang (met een zachte bal). Ieder bezoek aan het park is hij direct aan het voetballen met de aanwezige kinderen. Ieder weekend naar het park, waar Alan graag zijn schoenen met noppen probeert. Een keer per week naar voetbal training.
