We hadden het zo goed voor elkaar. Een nieuw appartementje met een mooie plek voor de auto onder het gebouw in de garage. Maar helaas, de garage is nog steeds bruikbaar, maar de lift doet het niet meer. We moeten nu dus iedere keer van -3 naar +2 met de trap. Vijf verdiepingen maar liefst en dat merk je. Helemaal als ik met flessen water a 8 liter weer de klim moet maken.
Het buiten wandelen met de kleine is ook wat lastiger. Maar goed, ik hoef hem maar twee verdiepingen omlaag en omhoog te tillen en Alex vind dat dan weer hardstikke leuk.
Het probleem was helemaal vreemd. Op dit gortdroge eiland was de liftschacht met water volgelopen. Er was een vocht probleem en dat wordt nu op zijn Canarisch opgelost, oftewel, de komende maand ben ik aan het traplopen.
Tijdens Alex’ verjaardag zijn opa en oma gezellig op bezoek geweest. Eerst was dat even wennen voor Alex, maar hij kon het al snel goed vinden met zijn voorouders.
Alex was zo klein. Ik kan het me nu niet meer voorstellen, zo ontzettend klein dat hij was. In een jaar tijd is hij enorm gegroeid. Zowel lichamelijk als geestelijk. 
Nu
Tsja,dat krijg je met een enthousiast kind, een stenen vloer en een brildragende ouder. Gelukkig had ik een vooruitziende blik en had ik al een reserve bril en lenzen aangeschaft.
Na een lange tijd erg fijn gewoond te hebben in de 
Op ons eiland is de oceaan een belangrijk onderdeel van het leven. Relaxen doe je op strand en heel veel sporten doe je op en in het water. Zwemmen, zeilen, surfen, snorkelen, duiken, etc. Het is belangrijk om vertrouwen te hebben als je bij of in het water bent en dus gaan we met Alex lekker naar het zwembad voor ‘zwemles’.
Vandaag op het menu, een lekkere Zweedse hap: