Tsja, zo’n opmerking is toch goed voor het ego :-p. Maar toch vind ik het zo ontzettend vreemd dat er zo veel mensen zijn die zich alleen maar concentreren op de zaken die slecht of minder goed met ze gaan. We leven in het rijkste en meest vrije land ter wereld. Iedereen die ik ken heeft een dak boven zijn of haar hoofd, een bankrekening, de mogelijkheid om geld te verdienen op een normale manier, de mogelijkheid om hobby’s te beoefenen, maar nog is het niet genoeg.
Iedereen spaart voor leuke vakanties of grote aanschaffen, niemand maakt zich zorgen over of er morgen nog wel wat te eten is, niemand is bang voor een bom die ieder moment neer zou kunnen vallen, maar het blijft een teleurstelling lijkt het wel.
Maar wat wil je nou zelf? Perfectie? De hemel op aarde? Dat gaat gewoon niet gebeuren. Er zal altijd narigheid, ongeluk, verdriet, pijn en pech zijn. Niemand heeft genoeg middelen om alles te doen wat ie wil en dus moet je keuzes maken. Accepteer gewoon dat het is zoals het is, en probeer er het beste van te maken.
Ik weet niet uit welke film hij komt, maar dit blijft een goeie toepasselijke qoute:
‘Grow up and face the music!’
Samen met deze quote uit een cool trance nummer:
‘There is one place between heaven and hell, paradise!’
Vanmiddag was ik in de stad, op zoek naar leuke hebbedingetjes voor tijdens het boarden en opeens stond ze daar, in het raam van 
When walking across the beach we found a number of coconuts and other irrelevant stuff and a ‘weird looking plastic thing’. I immediately explained that the weird looking thing was a plain and normal shark egg, but the resulting reaction was one of extreme disbelief.
Zo, net afscheid genomen van Zuzana. Vandaag