In mijn versie werd een naald met een of ander virus in de tentakel gestoken, waardoor later de aliens allemaal dood zouden gaan. Ook werd de hoofdpersoon, nabij het einde, met een mede persoon opgesloten in een schuurtje, vlak onder de aliens. Toen werd het andere persoon met een of ander zuur in zijn gezicht geraakt en ging redelijk vlot dood. Verder was er sprake van groene wolken met dodend gas, puntige voeten die mensen dood prikte en groene stralen. Ook kwamen de aliens op de aarde als een soort meteoren.

Mijn collega’s hadden een andere mening. Zij beweerde dat er totaal geen sprake was van een naald met virus, wat in mijn optiek het belangrijkste onderdeel van de film was. Ook waren er geen groene wolken, puntige voeten en er was al helemaal geen sprake van meteoren.

Misschien heb ik dan toch een wat oudere versie bekeken, wat ook verklaard waarom ik de special effects er wat gedateerd uit vond zien. Ik zal de film nog maar een keertje bekijken.

Poppenfilms. Ze lijken steeds populairder te worden, en op zich vind ik dat geen slechte trend. Eerst was er ‘Team America‘ die op hilarische wijze de ‘F’ back in Freedom stopte, en vandaag heb ik ‘Strings‘ gekeken. Dit keer niet gemaakt door de amerikanen, dus direct een veel betere film. Een prachtig sprookje die je zeker moet zien!

Het werd mij vanmiddag vertelt, maar ik kon het niet geloven… een film met een betere martial arts persoon dan bruce lee of jackie chen. Toch moet ik het toegeven, zelden heb ik zo’n brute film gezien als Ong-bak.

Het verhaal van het gestolen hoofd van een beeld, en de zoektocht om het hoofd terug te vinden is van zwaar ondergeschikt belang.

De bad-guys die drugs gebruiken om beter te presteren tijdens de vechtscenes, de good-guy die bij voorkeur abnormaal snoeiharde klappen op het hoofd plaatst, de achtervolgingen en de extreme hoeveelheid geweld maken deze film echt tot een instant classic.
Zien!!!

Vaag, recent weer eens een hele hele slechte film gezien… ‘Sideways‘. Onvoorstelbaar dat die film een 8 krijgt op imdb. De film ging over twee wijn zuipende gasten die door het land pookte, en waarvan er een zou gaan trouwen in een week. Een uiterst saai concept, en dat bleek uit uit de hele film.

Wellicht leek de film slechter dan dat ie daadwerkelijk was, want de afgelopen dagen heb ik echt alleen maar toppers aanschouwd.. ‘Eternal Sunshine of the Spotless Mind‘, ‘Team America‘, ‘The Butterfly Effect‘ en de semi-docu ‘Super Size me‘. Allemaal bijzonder goeie films.

Maar het vage van die saaie film was echt dat ik ‘m gewoon niet kon uitzitten; na ongeveer 2/3 van de film gekeken koos ik toch maar voor de reclame. Tijdens die 2/3 film heb ik echter een paar keer een déjà vu gehad. Ik wist echt zeker dat ik het al eerder gezien had, terwijl ik de film zelf toch afgrijselijk slecht vond… vaag.

Oh Yeah!, met de eerste 5 minuten gekeken, en deze film is echt cool! En dat gebaseerd op alleen de eerste 5 minuten… maar toch, het beeld van typisch amerikaanse actie om de vrijheid van ons allen te garanderen/door onze strot te duwen, is werkelijk fantastisch verfilmt. Kijken!

In de VS [heb ik] de DVD van Francis Ford Coppola gekocht… Koyaanisqatsi – Life Out Of Balance. De muziek op die DVD is van Philip Glass, en die muziek is al redelijk depressief, maar met de film erbij bereik je toch snel een bijzonder emotioneel niveau. En dat allemaal omdat een ex collega mij ooit eens heeft verteld over Philip Glass.

Onvoorstelbaar eigenlijk hoe je met een film die bestaat uit beelden en muziek, geen tekst, duidelijk kan maken dat we allemaal hard op weg zijn onze planeet totaal te slopen. Wellicht is het beter de positieve beschrijving te pakken zoals die op de doos staat “Koyaanisqatsi contrasts the tranquil beauty of nature with the frenzied hum of contemporary urban society.”

Maar goed, ik ga maar weer even in de zon zitten :-p