Alex is een half jaar! We zijn al weer 6 maanden verder sinds Alex is begonnen met zijn leven en deze zes maanden zijn met de snelheid van het licht voorbij gevlogen.
Alex heeft zich ontwikkeld van een klein klein babietje tot een flinke baby die keihard aan het werk is zijn ledematen onder controle te krijgen en zijn wereldje te ontdekken en te begrijpen. Een ventje dat begon met een paar druppels melk iedere paar uur en nu hele flessen melk drinkt, granen eet en een voorliefde heeft voor allerlei fruit. Alex is een blij ventje dat graag lacht en zich goed kan vermaken met zijn speeltjes. Wel eist hij zo af en toe (luidruchtig) de aandacht op als hij zich verveelt.
Als ouders hebben we ook een flinke verandering ondergaan. We zijn als gezin veel zekerder geworden en hebben Alex perfect leren kennen. We weten wanneer hij moe is, wanneer hij honger heeft en wanneer hij wil spelen. We helpen hem met in slaap vallen en proberen hem regelmatig te confronteren met nieuwe ervaringen.
Helaas voor Alex wordt dit mijlpunt gevierd met een paar flinke injecties. Hij krijgt vandaag weer drie spuitjes met vaccinaties. Vervelend, maar het hoort erbij. Het goede nieuws is wel dat we waarschijnlijk vanmiddag kunnen beginnen met het ‘echt’ eten. Eindelijk krijgt hij dan lekkere groenten en gewoon lekker warm eten. Precies zoals het hoort!
Alex heeft eindelijk zijn speen ontdekt. Na vijf maanden stug uitspugen van het stukje plastic is hij eindelijk om. Hopelijk krijgt zijn duim nu een beetje rust. Volgens de kinderarts alhier is het beter dat hij een speen in zijn mond heeft dan zijn duim. Dit schijnt met name voor zijn tandjes beter te zijn, maar goed, zo’n beetje iedere arts/kinderdeskundige heeft tegenstrijdige adviezen.
Het gaat snel met de kleine. Hij is al weer 5 maanden. Twee weken geleden zijn we begonnen om een beetje granen in zijn melk te stoppen. Alex krijgt namelijk, als zijn moeder aan het werk is, twee keer per dag de fles. Die granen vond hij maar niks. 
De drie koningen zijn weer in het land. Vanavond is er een optocht en morgen hebben we lekker vrij. Uiteraard krijgt kleine Alex weer een aantal kadotjes, tenminste, mits hij natuurlijk braaf is geweest. De koningen laten dan vanavond wat achter wat Alex dan morgenochtend vind.
We zijn al weer vier maanden verder en Alex is inmiddels een heel stuk gegroeid. Na 
Gisteren en vandaag was de kleine flink verkouden en dat hebben we geweten. Melk drinken was zelfs lastig, want zijn neusje zat zo verstopt dat hij niet tegelijkertijd kon drinken en ademen. De hele tijd was hij aan het hoesten en het proesten en hij heeft de hele nacht geen oog dicht gedaan. Als direct gevolg waren ook wij de hele nacht in de weer. Arme jongen, maar toch deerde het hem niet zo erg. Geregeld verscheen er vlak na een hoestbui, die klonk als de ergste ooit, een prachtige lach op zijn gezichtje.