Sinterklaas

Sinterklaas!Eindelijk, het heerlijk avondje is gekomen. Het is onze eerste Sinterklaas avond met Alex, dus dat moet gevierd worden. Gelukkig is Alex zich nog niet helemaal bewust van wat er allemaal gebeurt, dus het is een soort van generale repetitie voor de komende jaren.

De Sint is al op de hoogte dat Alex een heel goed kindje geweest is dit jaar. De cadeaus van de Sint zijn vanuit Nederland ingevlogen, de Sinterklaas muziek staat klaar (ook de karaoke versies, maar daar wachten we nog even mee) en de wortel is netjes door het paard van de Sint opgegeten. Het enige wat nog ontbreekt is de typische jute cadeauzak en natuurlijk het strooigoed, maar ik zoek wel een alternatief hiervoor.

Vanavond lekker samen zingen en dan de cadeaus. De kleine interesseert zich nog niet echt in speeltjes, maar misschien vind hij het uitpakken leuk.

Schoen gezet

Eerste schoen gezet!Ik weet niet of Alex zich ervan bewust is, maar zijn schoen is gezet met een flinke wortel erin. Het enige puntje is wellicht de afstand, maar Alex heeft goede hoop dat de sint een omweg maakt om ook de half-nederlanders te voorzien van een cadeautje.

Alex is in ieder geval erg braaf geweest en het paard van de sint zal de wortel zeker smakelijk vinden want het is een lekkere Canarische wortel.

Weer een weekend fulltime vader

Ana was uit het ziekenhuis ontslagen, om met een flinke hoeveelheid medicijnen, en een dieet dat garant staat voor flink afvallen, thuis tot rust te komen. Het niet strikt opvolgen van het dieet had als direct gevolg een enorme pijn in haar gal. De medicijnen zouden voldoende moeten zijn om haar lichaam te stabiliseren, zodat haar enorm opgezwollen gal weer tot opereerbare proporties zou terugkeren.

Een paar dagen ging het goed, maar helaas had Ana vandaag weer flinke koorts. Het ging richting de 39 graden, dus dat resulteerde in een snelle tocht naar de eerste hulp en wederom is Ana opgenomen. Ze gaan nu andere antibiotica proberen, waardoor ze de borstvoeding verder kan vergeten.

Jammer, maar er is niets aan te doen. Gelukkig heeft ze geen hevige pijnen meer. En voor mij is het enige wat rest weer een weekendje vaderen en duimen dat alles met Ana goed gaat.

Hand-oog coördinatie

Alex pakt - Stap 1!
Een paar dagen geleden hebben we gevierd dat Alex drie maanden is. Drie maanden waarin Alex ontzettend veranderd is. Hij groeit indrukwekkend snel en hij is zich inmiddels bewust van de zaken die zich in zijn buurt begeven.

Alex pakt - Stap 2!
Sinds een paar dagen is Alex zelfs in staat om een beertje dat in zijn buurt hangt uit de lucht te pakken, en hup, naar zijn mond te bewegen om met zichtbaar genoegen eens flink aan de beer te likken.

Alex pakt - Stap 3!
Als kersverse ouders zijn we uiteraard reuze trots.

Galsteen

In het ziekenhuis!Het afgelopen weekend was flink hectisch. Ana had al een tijdje flinke pijn in haar rug en nu blijkt de oorzaak een aantal galstenen te zijn. Na het laatste onderzoek hebben ze Ana direct opgenomen en nu ligt ze aan een infuus van antibiotica. Voeding krijgt ze ook via een infuus.

Ik ben de afgelopen week fulltime huisvader geweest. Met zo’n kleine en mijn vrouw in het ziekenhuis heb ik mijn handen vol. Ana ligt om onduidelijke redenen in een afdeling met besmettelijke ziekten, dus de kleine Alex mag niet langs op bezoek en dat maakt een bezoekje ook voor mij lastig. Al met al een erg vervelende situatie.

Maandag verwachten we dat Ana weer richting huis kan. Zeer waarschijnlijk met een speciaal dieet waarbij alle vetten vermeden moeten worden en een afspraak voor een operatie waarbij de hele galblaas verwijderd zal gaan worden. Morgen dus hopelijk meer over hoe Ana’s behandeling eruit gaat zien.

Eindelijk weer routine

Alex ontevreden!Eindelijk thuis. Er was een erg prettige gevoel om weer thuis te komen. Voor Alex was het de eerste keer dat ie ‘thuis’ kwam, en dat bijna twee en een halve maand na zijn geboorte. Eventjes geen drukte meer.

Het bevalt Alex erg goed in Las Palmas. Na zijn koude ervaringen in Nederland was hij duidelijk blij verrast met het klimaat. Goed, af en toe laat hij nog goed van zich horen, maar er heerst ook een soort van rust.

Reünie

Today is the day!Eindelijk! Vandaag begint eindelijk mijn vakantie. Op naar Madrid om weer samen bij mijn familie te zijn.

Door de vervroegde bevalling heb ik bijna een maand lang mijn zoontje moeten missen en alhoewel ik via fotos en de telefoon toch op de hoogte bleef van de gebeurtenissen was het een erg vreemde situatie. Maar hier is nu gelukkig een eind aan gekomen. Tijdens mijn afwezigheid is de kleine gegroeid van bijna 3 kilo naar ruim 4 kilo. Een groei van 33% die ik heb moeten missen.

Vanaf vanavond zijn we weer een gezinnetje. Vanavond begint eindelijk echt mijn nieuwe leven als vader, een leven met een beetje kleur. Ik heb er zin in! Eerst zijn we een tijdje in Madrid. Hierna, als alles goed gaat met de kleine, vertrekken we 10 dagen naar Nederland en tot slot gaan we allemaal terug naar ons huis in Las Palmas.

Nu eerst op naar Madrid. Vergezeld met wat speeltjes, een Jip en Janneke voorleesboek en ons eigen boek. Ik hoop alleen dat mijn zoon zijn vader nog herkent.

Bliksem bezoek

Alex sandwich!
Dit weekend ben ik op en neer naar Madrid geweest. Eventjes Alex bekijken. Het was heel erg leuk om de kleine weer eventjes vast te kunnen pakken. Hij weegt inmiddels een 3700 gram. Hij is niet meer zo dun en lijkt een stuk langer en zijn donkerblauwe ogen worden steeds lichter blauw. Een prachtig kindje.

Helaas ben ik inmiddels weer thuis in Las Palmas en is het uit met de pret. De kleine zal nog twee weken alleen voor zijn moeder moeten zorgen en daarna kom ik heb weer helpen. Hopelijk gaan die twee weken een beetje snel.