Zelfkennis is belangrijk maar ook bijzonder moeilijk. Dan is het toch makkelijk om te weten hoe andere mensen je zien.

Aan referentiemateriaal heb ik de laatste tijd een mooi lijstje opgebouwd. De intrigant van Asterix en Obelix; gelijk ook het enige stripboek uit deze serie die ik bezit. De kleine prins en recent de great american hero :-). Op zich geen slechte verzameling.

Claudia Melchers, de dochter van een rijk persoon was ontvoerd en is inmiddels weer vrij. Tsja, shit happens… Maar toch heb ik ‘de zaak’ gevolgd met meer dan normale interesse.

Sinds het lezen van het boek van Peter R. over de ontvoering van Alfred Heineken vind ik het allemaal bijzonder interessant. Hoe hebben ze het losgeld aangepakt.. waarom was Claudia nog steeds in Amsterdam.. hoe kan het dat ze zo snel is gevonden.. is er überhaupt losgeld betaald.. etc. etc. Aarghhhh!. Ik kan niet wachten op de uitgebreide analyse van de ontvoering die ongetwijfeld gaat komen.

Oh, het Peter R. boek is ook zijn eigen leven gaan leiden. Deze wordt gecirculeerd, dus misschien kom je ‘m ooit tegen! Mijn naam staat bij alle andere lezers op de kaft, dus laat het weten als het boek je pad kruist!

Pfff, net terug uit Madrid en gelijk al weer een stukje souvenir kwijt :-(. In het boek ‘Reaper Man’, met de brute quote ‘Death is not like going to sleep, it is like waking up’, had ik netjes in de kaft en op de blaadjes mijn avonturen geschreven en lijsten gemaakt met de geleerde Spaanse woorden en gewoonten.. en dat boek ligt nu dus nog in het vliegtuig :-(.

Nou ja, morgen meer, eerst slapen.

Sinds een week of twee ben ik bezig met het leven van een Peter R. boek. Het gaat over de ontvoering van alfred heineken en ik moet eerlijk bekennen dat ik het tegen al mijn verwachtingen in een bijzonder goed boek vind!

Het meest verbaast was ik nog over het feit dat ik bijna een gehele nacht heb wakker gelegen, omdat ik me werkelijk verrot moest lachen. Ik kan het dan ook niet laten dat stukje hier nog eens te herhalen…

Op het moment dat het bandje afgelopen was en ik er vanuit ging dat Boellaard de verbinding zou verbreken, hoorde ik hem tot mijn verbijstering met zijn zware stem ineens in de hoorn zeggen: ‘Band!‘ Daarna hing hij pas op. Ik keek hem verwijtend aan: ‘Wat flik jij nou idioot, wat hadden we nou afgesproken? Hier kunnen ze je op pakken man.’

Na het lezen van dit stukje was ik even verbaasd.. Na twee jaar voorbereiding maak je niet zo’n rare opmerking, en waarom roept iemand in godsnaam ‘Band!‘ door de telefoon… Het briljante idee was juist dat ze de ontvoerde persoon een verhaaltje hadden laten inspreken, om zelf hun stemmen niet prijs te geven.

Maar de hilarische reden volgde al snel in de volgende paragraaf..

De Poes hief verontschuldigend zijn handen op: ‘Ja sorry Cor, maar dat mens zat er steeds tussendoor te zeiken.’ En de stem van de vrouwpersoon imiterend, piepte Boellaard: ‘Bent u daar nog. Bent u daar nog. Bent u daar in levende lijve, zegt u iets tegen mij.’ Om aan te geven dat er niet tussendoor gesproken kon worden had hij daarom aangegeven dat het om een bandopname ging.

Misschien moet je het hele boek lezen om het leuk te vinden, maar dat kan ik zeker adviseren.

Gisternacht, of eigenlijk heel vroeg deze ochtend liep ik door Leiden, en viel het mij op dat de boekenwinkel zowaar open was. Op zich niet zo vreemd ware het niet dat het ongeveer half 2 in de ochtend was. Maar al snel werd het duidelijk. De nieuwe Harry Potter was te verkrijgen :-p.

Gisternacht heb ik ‘m kunnen weerstaan, maar vanmiddag heb ik ‘m toch maar gehaald. Ik ben immers bijzonder benieuwd of er nog wat gaat gebeuren tussen die Ron en die Hermione, alhoewel dat waarschijnlijk pas gaat gebeuren in het laatste deel. Voorlopig weer een paar dagen leesplezier.

Vanmiddag was ik in de stad, op zoek naar leuke hebbedingetjes voor tijdens het boarden en opeens stond ze daar, in het raam van Dumpie.. Nävis.

Het verhaal is simpel en toch elegant. Een meisje woont in heel groot bos op een grote groen blauwe planeet. De planeet lijkt verdacht veel op aarde, alleen is er op het ene meisje na geen mens te bekennen. Een konvooi met allerhande rare aliens komt langs vliegen, en besluit alles van waarde van de planeet af te strippen, om daarna weer door te vliegen.

Uiteraard checken de aliens van het konvooi altijd eerst of er wellicht intelligent leven aanwezig is. Dit bleek in eerste instantie niet het geval te zijn, dus kan de planeet gebruikt worden. Later blijkt (uiteraard) dat Nävis’ intelligentie niet detecteerbaar is, en als zodanig is de de enige in het hele konvooi die niet te traceren is. Een perfecte kans om geheim agent te worden, en dat gebeurt dus ook.

Sindsdien heeft Nävis samen met haar marsipulamie-achtige robothuisdier al 6 albums vol avonturen beleeft… Aanrader!

…

Tsja, uitleggen lukt soms gewoon niet met woorden alleen…

In English…
image 1: SLAP!
image 2: This is not unfriendly towards women. On the contrary! It is the continuation of ancient rites which confirm the mystical bond between men and women.
image 3: Yeah sure!

Tsja, enige tijd geleden mijn eerste boek gelezen van Terry Pratchett en Neil Gaiman, “Good Omens”. Ik was zodanig onder de indruk dat datgene waar ik al bang voor was toch weer lijkt te gebeuren…

Een lees frenzy die pas weer eindigt als ik alle boeken gelezen hebt van deze gast… Hetzelfde had ik met de boeken van Ronald Giphart, Dan Brown, Scott Adams, J.R.R. Tolkien, J.K. Rowling, en een aantal andere.

In Amerika heb ik “The Color of Magic” aangeschaft en direct met de verkoopster een discussie gehad over het Good Omens boek. Daarna een paar keer in San Francisco een discussie gehad met een kunstenaar over “The Color of Magic” en dat er inderdaad meer is dan donker en licht in relatie tot magie… en nu ga ik dan maar beginnen aan het tweede discworld boek, “The Light Fantastic”.