In een week gebeurt er niet veel, maar toch hebben we weer een paar leuke fotootjes.
De statistieken:
Er is nog een foto, genomen uit een zeer ongebruikelijke hoek. Deze kan je hier bekijken door als wachtwoord een nummer in te tikken. Dit nummer kan je achterhalen door een van de onderstaande raadsels op te lossen.
Let wel, deze foto is niet geschikt voor tere zieltjes.
In tegenstelling tot de vorige keer hadden we dit keer wel een paar goede foto’s. Zie hier het edele gelaat van onze kleine.
Hij weegt inmiddels een goede 1100 gram en alles ziet er goed uit. Ana moet wel door gaan met het slikken van ijzer pillen, maar voor de rest verloopt de zwangerschap voorspoedig.
Het is een verhaal dat ik graag aan Spaanse bekenden mag vertellen. Het verhaal hoe mijn geboortestad Leiden de Spanjaarden na een zware belegering heeft verdreven. Na de verdrijving lieten de Spanjaarden alleen een leeg kamp achter met een grote pot hutspot.
Ieder jaar op 3 oktober viert nu iedere Leidenaar feest en meestal eet men dan hutspot. Ook ik probeer deze traditie in stand te houden, ook al woon ik inmiddels in een ander land en is hier bijna geen rookworst te vinden.
Het leuke nieuws is dat er nu een Suske en Wiske uitkomt, met als onderwerp het lijdende Leiden. Alhoewel ik rond nummer 200 ben gestopt met het lezen van deze strips zal ik deze (nummer 314) toch maar gaan aanschaffen. Ik ben benieuwd of Suske en Wiske nog veranderd zijn en of de commercie ook hier heeft toegeslagen.
Het verhaal zou zich rond 1574 moeten afspelen, dus ongetwijfeld komt de tele-tijd-machine weer uit de kast. Op de kaft lijkt Jerommeke op een soort van Spanjaard die net bezig is met het bereiden van een grote pot groene hutspot. Ik ben benieuwd naar het recept. Uiteraard zijn Suske en Wiske bij het kamp van de Leidenaren. De underdog, die uiteindelijk overwint. Een mooi klassiek verhaal dus weer.
Ben je ook benieuwd, dan moet je nog even geduld hebben. In augustus wordt het nieuwe album uitgegeven, alhoewel je hem wel al kan bestellen bij de Leidsche 3 oktober vereniging.
De door mij ontworpen munt blijkt helaas een grote faal. En dat terwijl ik er toch flink over nagedacht had.
In mijn ontwerp vormde de Europese landen die de euro gebruiken samen een grote pijl. De pijl is opgebouwd uit verschillende delen. Ieder deel vertegenwoordigd een land, en de omvang van ieder deel is afhankelijk van het aantal inwoners in het land (breedte), de waarde van de munteenheid van voor de euro (hoogte), en het jaar dat het land begon met deelname aan de euro (start).
Maar al mijn gereken en geteken heeft helaas niet mogen baten. Het is mogelijk om op de wel uitverkoren munt ontwerpen te stemmen.
Dromen zijn een van de meest persoonlijke gebeurtenissen die je je maar kunt voorstellen. Het is een film die je zelf maakt en die je toch kan verbazen. Het enige nadeel is dat je vaak niet voldoende bij kennis bent om de droom te kunnen onthouden en zodoende te kunnen ontcijferen wat je onderbewustzijn je probeert te vertellen.
In mijn geval wordt mijn interesse in mijn eigen dromen steeds weer opgewekt als ik wakker wordt met een droom nog vers in mijn geheugen. Dit gebeurt maar af en toe, één keer in de paar maanden, en in deze gevallen schrijf ik de droom snel op een papiertje naast mijn bed, voordat ik de droom vergeet. Als ik veel later het papiertje weer bekijk en mijn dromen nalees komt de herinnering soms weer deels terug.
Een aantal van deze dromen vind je nu hier.
Wat mijn onderbewustzijn me probeert te vertellen is me niet echt duidelijk, maar wie weet valt op een dag opeens het muntje.
Het gaat goed met de kleine. Onze Pek weegt inmiddels 733 gram. Op de echo valt niet veel te zien, maar het was de enige die we kregen.
Op de foto wordt het bot van zijn bovenbeen gemeten om te controleren of de groei op schema zit. Dit bleek allemaal goed te gaan.
Naast deze ene onduidelijke foto kregen we ook een filmpje.
Tot nu toe is de zwangerschap van Ana zeer voorspoedig verlopen, maar er is inmiddels een kinkje in de kabel getreden. Ana heeft last van een vaak voorkomend probleem, namelijk een tekort aan ijzer.
Onze kleine Pek heeft flink wat ijzer nodig. IJzer wordt normaal gesproken gebruikt in je bloed. De rode bloedlichaampjes gebruiken het ijzer om in de longen een zuurstofdeeltje mee vast te pakken. Dit zuurstofdeeltje wordt hierna weer losgelaten nabij de cel die zuurstof nodig heeft.
Bij de verdeling van het beschikbare ijzer gebruikt het lichaam van een zwangere vrouw twee eenvoudige regels.
1. Alles wat Pek nodig heeft is voor Pek
2. Alles wat over blijft is voor de moeder
Uiteraard ben ik blij dat Pek al zo klein voor zichzelf op komt, maar het gevolg is dat Ana ondanks dagelijkse ijzer preparaten onvoldoende ijzer heeft voor zichzelf. Oplossing is een speciaal ijzermenu. Bruine bonen, spinazie en vlees, veel rood vlees! Vanmiddag ga ik gelijk even shoppen voor vlees. Dit wordt een dieet wat ik zelf ook maar ga proberen, want het klinkt erg smakelijk.
