Vele ouders zijn ongetwijfeld bekend met het probleem van de McDonalds. Met zo’n klein kereltje ontkom je er gewoon niet aan. Als je door de straat loopt en hij ziet zo’n kleurrijke plek, dan wil hij gewoon naar binnen. Als ouder is het dan moeilijk om nee te zeggen en af en toe geef je gewoon toe.

Eenmaal binnen vraag je om een happymeal, maar dat wil hij helemaal niet. Hij wil ge-super-sized worden. Lekker cola, patat en een burgertje. Dit levert dan de volgende foto op.

We hadden het zo goed voor elkaar. Een nieuw appartementje met een mooie plek voor de auto onder het gebouw in de garage. Maar helaas, de garage is nog steeds bruikbaar, maar de lift doet het niet meer. We moeten nu dus iedere keer van -3 naar +2 met de trap. Vijf verdiepingen maar liefst en dat merk je. Helemaal als ik met flessen water a 8 liter weer de klim moet maken.

Het buiten wandelen met de kleine is ook wat lastiger. Maar goed, ik hoef hem maar twee verdiepingen omlaag en omhoog te tillen en Alex vind dat dan weer hardstikke leuk.

Het probleem was helemaal vreemd. Op dit gortdroge eiland was de liftschacht met water volgelopen. Er was een vocht probleem en dat wordt nu op zijn Canarisch opgelost, oftewel, de komende maand ben ik aan het traplopen.

Tsja,dat krijg je met een enthousiast kind, een stenen vloer en een brildragende ouder. Gelukkig had ik een vooruitziende blik en had ik al een reserve bril en lenzen aangeschaft.

Vandaag is het wederom de dag van de Canariërs. Een feestdag op de Canarische eilanden die zich vertaalt in een vrije dag en allerlei typische activiteiten. Gisteren waren in Las Palmas alle kinderen al verkleed als Canariër. Het betreft hier een redelijk eenvoudige klederdracht. Vrouwen/meisjes dragen een enorme rok en mannen/jongens een donkere broek, een wit overhemd en een lange lap die om hun middel is gewikkeld, als een soort van riem.

Voor ons is deze dag helemaal feest want onze vakantie begint! Morgen vertrekken we naar Madrid en daarna lekker naar Nederland! Zelfs Alex heeft er zin in.

De Spaanse bank Bankia is in problemen gekomen. Een week geleden is de bank door de overheid over genomen, en nu is bekend geworden dat er sinds die tijd meer dan een miljard euro door klanten van Bankia naar een andere plek is verhuist.

Ik had vroeger ook een Bankia rekening (toen heette de bank nog Caja de Canarias), maar vanwege een extreme klant onvriendelijkheid heb ik mijn rekening al jaren geleden geannuleerd. De rest van Spanje is dit blijkbaar nu ook aan het doen. Waarschijnlijk is de reden niet de klant onvriendelijkheid maar eerder de enorme hoeveelheid vastgoed die de bank bezit en die onverkoopbaar blijkt en steeds maar in waarde blijft dalen.

Volgens de bank zelf is er (uiteraard) niets aan de hand. Seizoen gevoelige schommelingen in de hoeveelheid geld. Ja, wat kunnen we anders zeggen. Waar gaat al dat geld nu heen? Naar andere banken, naar andere Europese banken buiten Spanje, of zelf helemaal ver weg naar andere valuta of zaken zoals goud en dergelijke? Ik weet het niet, dus bekijk ik de zaken maar van een afstandje. Eerst kijken wat er gebeurt en dan zien we wel.

Onze vakantie was niet echt gevuld met activiteit. Lekker aan het zwembad hangen en een paar tochtjes met de auto. Toch hadden we een leuk avontuurtje. Rond middernacht kwam een egel gezellig langs bij ons appartement.

Gisteren was Spanje in protest. Vele mensen waren de hele dag aan het staken (een dag die hier netjes van je loon ingehouden wordt) en ´s avonds waren er protestmarsen. De reden van de staking was het schrappen van een grote hoeveelheid rechten voor werknemers. Kort gezegd wordt het (veel) makkelijker en (veel) goedkoper om mensen te ontslaan. De politiek denkt dat werkgevers meer mensen zullen aannemen omdat het goedkoper wordt om deze weer te ontslaan. De werknemers vrezen simpelweg de straat. Hun vaste contracten verliezen hun waarde want het wordt veel eenvoudiger om mensen te ontslaan. Meer dan 8 dagen ziek? ontslag. Meer dan 3 maanden verlies? ontslag. Vast contract? ontslag met een kleine tegemoetkoming.

In Las Palmas begon de protestmars om 6 uur en het was een volle bak! Een protest met gefluit, getrommel, geschreeuw en de alom aanwezige herrie en chaos. Ik schat de opkomst zelf op zo’n 20.000+ personen en dat is helemaal niet slecht voor een eiland waar men normaal gesproken maar afwacht en kijkt wat er op het vasteland van Spanje gebeurt. Nu kijken of dit protest enig effect zal hebben maar het zal wel weer zoals gewoonlijk een stille afloop hebben.

Altijd lekker zo’n thuis gemaakte hamburger. We hadden lekker bolletjes gekocht, en een pak met hamburgers. Rund uiteraard, want varken is onrein. Maar wat zit er nu zoal in zo’n voorgefabriceerde hamburger. Ik bekeek de ingredientenlijst en had direct spijt.

Onze hamburgers bevatten rundvlees, maar er staat niet bij hoeveel procent. Verder bevat de hamburger granen, rijst en sinasappel (!). Samen met nog een aantal smaak, kleur en geurstoffen. Dat verklaart in ieder geval de lage prijs. Nou ja, de burger was goed te eten, maar de volgende keer kopen we maar weer gewoon ‘echt’ vlees.

Als Nederlander zit het fietsen in mijn bloed. Het is een onderdeel van mijn Nederlanderschap. Een onderdeel dat hier in Spanje een beetje verwaarloost was, maar nu had ik dan eindelijk een goed excuus. Mijn werk is verhuist en de nieuwe afstand was niet meer te wandelen, dan maar met de fiets, was de oplossing.

Het enige probleem in Spanje is dat de gemiddelde automobilist geen rekening houdt met een fietser. Ze zijn geen fietsers gewend en een fietspad is ook een zeldzaamheid. Dit levert een redelijk hoog risico op tijdens het fietsen. Gelukkig is men bezig met een campagne om het fietsen te promoten. Er zijn zelfs een paar fietspaden aangelegd.

Ik ga het gewoon proberen. Ik heb een vouwfiets gekocht, zodat ik hem zonder al te veel overlast binnen in het kantoor kan stallen.