Baobab

Baobab in de regen!Onze verwachtingen waren hoog van Baobab. Een 5 sterren hotel is natuurlijk super-de-luxe. Daar is alles tot in de nopjes verzorgt. Dat hadden we tenminste verwacht, maar helaas waren er toch een paar zaken die niet in de haak waren.

Ten eerste was er het weer. Het regende de hele tijd, en er was een cycloon voorspeld! Dat gebeurt niet vaak op Gran Canaria, en natuurlijk is dit niet de schuld van het hotel. Door de regen lag het hele hotel vol met handdoeken, en stonden overal emmers. Het lekte flink. Het Afrikaans aandoende hotel was duidelijk niet gemaakt om een regenbui te weerstaan. Niet alleen was het lopen lastig met handdoeken overal, ook waren alle activiteiten afgezegd. Geen spektakel ‘s avonds (binnen). Alles werd vanwege het weer geannuleerd. Jammer, en het leek mij in een flink aantal gevallen onnodig.

Daar naast waren er nog andere ongemakkelijkheden. We konden nergens parkeren. De werknemer voor de ingang van het hotel had ook geen idee. Bij het inchecken werd ons een welkoms cocktail aangeboden. Twee zonder drank voor de kinderen, en twee voor ons. Maar daar bleef het bij. Een aanbod, maar het bleef bij een aanbod. Moesten we de welkoms attentie zelf ergens halen? Geen idee.

Een lift werkte niet, maar niks geen bordje, niks. Een enorme rij voor het ontbijt waarbij de rij in de regen stond. Een kamer met een kapot koffie apparaat. Bij het ontbijt stond een drank apparaat, voornamelijk voor koffie, die ook bij heet water, of melk, de drank voorzag van een laatste druppel koffie. Bij het buffet stond een grote schaal rauwe eieren naast de deels verstopte gekookte eieren. Ik pakte uiteraard een rauw ei. Geen idee waarom die daar stonden, en waarom iemand dat zou willen.

Onze kinderen waren voor vertrek aan het spelen met de ping pong tafel. Leuk! Maar helaas, een lid van het animatie team kwam, zag en overwon. De pingpong tafel moest weg, vanwege het noodweer. Dat de tafel overdekt stond (en in gebruik was door onze kinderen!) maakte niet uit.

Het hotel zelf was wel echt prachtig. Een hele mooie architectuur, mooie en grote zwembaden, en prachtig mooi groen. Her en der stonden grote olifanten, zebras, krokodillen en flamencos (allemaal nep, dat wel), en dat geeft een hele mooie Afrikaanse sfeer. Er liep heel veel personeel rond, en deze was altijd zeer behulpzaam. De kamers waren groot en mooi. Op het koffie apparaat na, en een ledstrip die deels los hing was alles in orde. Een goed gevulde minibar, een heerlijk groot bad. Goede bedden. Alles top. Een heel mooi uitzicht en een mooi balkon, maar deze was door het weer helaas niet bruikbaar.

Fuerteventura

Letterlijk vertaald heet het eiland ‘Sterke wind’. Hier verbleven we in het dorpje ‘Costa Calma’ (Rustige kust). In beide gevallen was de naam goed gekozen. De kust was inderdaad rustig, met kleine kabbelende golfjes op het strand, en we hadden drie dagen lang een flinke wind. Op de heenweg, ongeveer halverwege hebben we nog een flinke groep dolfijnen gezien. Rond de 25 dolfijnen sprongen steeds uit het water, helaas zwommen de de andere kant op, dus we waren ze snel uit het oog verloren.
Na aankomst met de boot zijn we naar ons appartement gereden om aldaar direct in het zwembad te springen en later richting het strand. De volgende dag naar de dierentuin en die avond naar een flinke zandduin, en de laatste dag langs een paar indrukwekkende grotten, vlak bij een aardig strandje. Hierna weer richting boot en op naar huis. Een korte maar geslaagde mini vakantie.

De giraffes voeren!Oasis Wildlife Fuerteventura
Een flink park, groter dan ik had verwacht. De restaurants in het park waren echt goed. Er waren drie shows. De zeeleeuwen, de grote vogels, en de kleine vogels zoals papegaaien, en allerlei kleinere beestjes, zoals hagedissen, camaleonen en slangen. Het park was erg mooi, heel veel groen en gelukkig ook flink wat schaduw. Een deel van het voedsel voor de dieren werd verkocht, en zo konden Alex en Alan voor 1.50 EUR per zakje fruit de giraffen en de kamelen voeren. Een kameel wilde zeker zijn van zijn stukje appel en slobberde bijna de hele hand van Alan naar binnen. Ook werden ze door de verzorgster van de olifanten uitgenodigd om een olifant een ui te geven en een lekkere krop sla.

– Eerst gingen we naar de zeeleeuwen show. Een redelijk standaard showtje, zoals ze in de meeste parken met een zeedieren show wel hebben. De nadruk lag op de verzorging van de dieren, en de uitleg over het dier, en de verschillen met vergelijkbare diersoorten. Een leuke show voor de kinderen maar mij dit soort shows krijg ik altijd een nare smaak in mijn mond. De dieren zijn daar voor ons vermaak. Ze leven veel minder lang, ze moeten verplicht drie keer per dag optreden, ze krijgen alleen maar dode vis, wat ze normaal nooit zouden eten. Ze zijn vaak ziek. Ze zitten in een verblijf dat vergeleken met de natuurlijke situatie echt super klein is.

Voor een mens is een vergelijkbare situatie waar je verplicht altijd in je kamer moet blijven. Alleen rauwe vis te eten krijgt, drie keer per dat moet optreden, en ze houden je leven door je allerlei drugs en medicijnen toe te dienen. Als je dan ook nog eens moet acteren alsof je van je verzorger houd, tsja, dat gaat me een beetje te ver.

– De vogel en reptielen show was leuk. Papegaaien, hagedissen, schildpadden, en slangen. Allemaal met hun uitleg. Voor de dieren was het niet overdreven belastend. Alex kreeg nog een bezoekje van een papegaai op zijn schouder.

– De grote vogels show was een show met uilen, haviken, adelaars, en allerlei roofvogels. Een wel leuke show, waar Alex werd uitgenodigd om als vrijwilliger mee te doen. Hij moest met en touwtje met voer rennen, een roofvogel (in dit geval zelfs twee) vielen het voer aan. Hierna moest Alex met zjin handen omhoog staan, en vloog een roofvogel er op snelheid doorheen.

Ajun Caves
De grotten van Ajun waren erg mooi om te bezoeken. Een hele leuke route, voor de kinderen makkelijk te doen, en een flinke grot aan het eind. Onderweg terug ook nog eens begroet door een kolonie eekhoorntjes. Daarna lekker een tijdje op het strand gelegen, en een heel mooi natuurlijk zwembadje gevonden. Onderweg viel het op dat het hele eiland echt gortdroog is. Overal zand en kleine droge struikjes. En overal flink wat wind.

Na de excursies weer naar huis met de boot. Het was een leuk weekendje, maar we missen nog flink wat van het eiland, dus we gaan nog een keer terug.

Supermakkelijk cake recept

Ingredient en maatbekertje in een!Een paar dagen geleden heb ik een cake gemaakt. Dit is het super makkelijke recept. Je gebruikt een leeg yogurt bakje voor alle maten, dus je hebt bijna geen afwas!

Ingrediënten:
– Een bakje yogurt (citroen of vanille smaak, of wat je lekker vind).
– 2 eieren
Gebruik het lege yogurt bakje (je hoeft m niet schoon te maken) voor:
– ongeveer 1 bakje suiker
– ongeveer 3 bakjes meel
– ongeveer half bakje olijfolie

Stappen:
Gooi alles bij elkaar en alles goed mengen met een lepel totdat het een egale massa is, daarna eventueel nog wat extra ingrediënten erdoor, zoals:
– extra stukjes appel
– extra stukjes chocola
– extra stukjes walnoot
– extra stukjes banaan
– extra stukjes geraspte citroen schil

Hierna het geheel in de uiteindelijke vorm gooien. Drie kwartier in een voorverwarmde oven van ongeveer 180 graden, af laten koelen en klaar.

Insect hotel

Ons vogelhuisje heeft ons laten zien dat we de lat veel te hoog hadden geplaatst. Mogelijk is het te warm, of misschien komt het doordat er bij ons in de buurt geen vogels zijn, maar het is duidelijk wat het vogelhuisje buiten Alex’ raam al sinds een half jaar leeg is. Er is zelfs nog nooit een vogel in de buurt geweest.
Misschien was het slim om onze pijlen te richten op een wat eenvoudiger doel. We zien wel vaak insecten vliegen, dus mogelijk hebben we hiermee betere resultaten. Een insect huisje is bovendien makkelijker te maken, en deze beestjes zijn waarschijnlijk veel minder kritisch dan een vogeltje.

Stap een: Maken van de buitenkant
Stap twee: Buitenkant verven in dezelfde kleur als de muur, zodat het niet zo veel in het oog springt
Stap drie: Takken en riet/bamboe zoeken, en deze in kleine stukjes van 3 centimeter zagen
Stap vier: Alle kleine stukjes in het insect hotel plakken
Stap vijf: Laten drogen, en buiten hangen

En nu rustig afwachten. Misschien komt er een insect langs in het hotel en blijft hij een tijdje op bezoek. We zullen zien.

Verjaardag 2022

A salvador dali painting of an email with a professors hat and a cake with candlesOp mijn werk zitten we met meer dan 100 mensen op kantoor. Als er iemand jarig is, dan is de gewoonte om een flinke hoeveelheid snoep mee te nemen. De grote hoeveelheid wordt dan uitgestalt in de keuken, en iedereen die dat wil kan wat pakken. Hiernaast wordt meestal een mailje gestuurd naar iedereen met de melding dat je jarig bent, en dat er weer snoep is. Dit gebeurt best vaak, gemiddeld ongeveer twee keer per week denk ik.

Dit jaar heb ik een creative mail verstuurd.

Subject: Here we go again!
Another day, another year. The hands of the clock that mark our place in eternity keep ticking without pauze. Minutes become hours, which turn into days and years. Today, once again the inevitable has occurred and my natal day has arrived. To celebrate I am following the uncoerced tradition set by so many of my esteemed colleagues; I brought a sugary treat for you all to indulge. Please feel free to release your inhibitions, take what your heart desires and enjoy the sweetness!

Naturally I don’t want to exclude anyone from this celebration and I know some of you are still in the process of perfecting your mastery of English vocabulary, so in order to be sure this messages reaches all of you in good order I will add a Spanish translation which should cover most, if not all of the emotions I am trying to convey with this email.

¡Es mi cumple, hay dulces!

Kind regards,
Adrie

Geldplant (Plectranthus Verticillatus)

Geldplant!In Spanje het ik het al meerdere keren gehoord. Er bestaat een geld plant. Een plant waar natuurlijk geen geld aan groeit, maar eentje die op een of andere manier zorgt dat geld binnenkomt in het huishouden dat voor de plant zorgt. Er zijn een voorwaarde aan deze plant verbonden. “Je mag het plantje niet kopen”. Naar de winkel gaan voor het plantje is helaas geen optie. Hier plantje moet verkregen worden op een van deze manieren:

  • Stelen. Pik een stekje ergens en probeer deze levend te houden
  • Ongevraagd krijgen. Iemand moet je een stekje kado doen.

We hadden al eerder een dergelijke plant, maar nadat we hem/haar verplaatst hadden ging de plant in een paar dagen van levend naar verdroogd en dood. Niks aan te doen, maar het is maar een plant dus het maakt niet veel uit dachten we.

Tijdens onze vakantie op El Hierro verbleven we in een appartementje waar de geld plant in een pot stond. Een goede reden om toch weer een klein stekje te pikken. Zo doen de kinderen ook nog wat biologische kennis op. In een plastic beker met wat zand en water hebben we het stekje hierna de rest van de vakantie overal naartoe meegenomen. Met twee kinderen in de auto ging dat niet altijd zonder wat heen en weer gegooi, maar uiteindelijk kwam het stekje thuis aan, hier kon ik bevestigen dat ie al een klein worteltje had ontwikkeld. Hierna hebben we m snel overgezet in zijn uiteindelijke verblijfplek in het raam van Alex.

Wat in de week hierna is gebeurt is raadselachtig en verrassend. Loonsverhoging, belastingdienst die vorderingen laat vallen, een promotie, een bonus, nog een bonus, verzekering die opeens uitbetaalt, bitcoin koers die weer omhoog gaat (ok, deze is wat vergezocht). In één week! Het lijkt alsof het plantje echt werkt.

Fly El Hierro – Alan

Alan is pas 5 jaar, maar hij heeft een grote broer als groot voorbeeld. Als Alex springt, dan springt Alan natuurlijk ook. Alan is volgens mij helemaal niet bang geweest. Hij vertrouwd blindelings op zijn broer dus als Alex ervoor gaat, dan volgt Alan uiteraard. Alan steeg op tot ruim één kilometer, dwars door de wolken, en na een kwartier vliegen weer terug naar de grond voor een zachte landing.

Alles, van voorbereiding, controle, tweede controle, wachten op de wind, opstijgen, de vlucht, de wolken in, tot de landing werd goed in de gaten gehouden door ons, als ouders kan je niet anders, maar Alan had nog een extra geinteresseerde. De dochter van de instructeur heeft er voor gezocht dat bij Alan alles extra goed in orde was.

Na de sprong was Alan ervan overtuigt dat er een goede/leuke ervaring was, maar eenmaal ontdaan van zijn vlieg outfit liep hij in de sprint naar een Amandelboom in de buurt om een paar Amandelen te plukken. Het deed mij vermoeden dat hij in tegenstelling tot zijn grote broer nog een beetje te jong was om deze ervaring goed op waarde in te schatten.


Deze eerste sprong is een prachtige ervaring voor Alan en heeft voor ons een paar mooie fotos en een mooi filmpje opgeleverd! Mocht je ook willen zweven over de vallei in El Hierro, dan is dat samen met Ondrej van Fly El Hierro een absolute aanrader! Zeker met kleine kinderen is het goed als je een professionele begeleider hebt die ook nog eens goed met kinderen is.

Fly El Hierro – Alex

Alex, 10 jaar, en het gewoon doen. Je angst overwinnen en de sprong wagen. Super goed van Alex en hij heeft genoten! Als voorbereiding zijn we eerst een middagje wezen kijken. In het begin was Alex nog wat huiverig, maar al snel begon hij steeds enthousiaster te worden. Nadat we de instucteur een beetje hadden leren kennen, en we kennis maakte met alle routine rondom het springen was het voor Alex duidelijk. Hij wilde ook.

De volgende dag stond Alex als eerste klaar. Hij doorliep alle stappen zoals hij een dag eerder gezien had. Special tuigje aan, controle, nog een keer controle, klaarstaan, wachten op de wind, nog meer wachten, en gaan. Hij steeg op tot ruim één kilometer, dwars door de wolken heen, en mocht zelfs ook nog even sturen. Na een kwartier weer veilig geland op vaste grond. Na Alex wilde natuurlijk zijn broertje Alan ook de lucht in.

Alex was zeer tevreden met zijn vlucht. De instructeur vertelde ons dat Alex had genoten in de lucht. Het was een hele waardevolle ervaring voor Alex en samen met de voorbereiding een dag eerder was dit voor hem gemakkelijk het beste aspect van de hele vakantie van dit jaar. We hebben Alex echt zien groeien tijdens dit avontuur. Door eerst rustig te kijken en vertrouwen op te bouwen heeft hij zijn angst kunnen rationaliseren, en heeft hij maximaal kunnen genieten. Een les die voor de rest van zijn leven waardevol kan zijn. Voor Alex was deze ervaring beter dat de andere ervaringen zoals de boot tochten, Loro park, Siam park, de inktvis, het wateren van de hagedissen, de natuurlijke zwembaden, de boswandelingen, de bbq, etc.

Tijdens de volgende sprong wil hij een Rubiks kubus in de lucht oplossen. Dat zou helemaal een stunt zijn. Toch moeten we even kijken of dit ook echt is wat wij willen. Paragliden blijft een gevaarlijke sport, waar je zelfs een kilometer hoog in de lucht hangt aan een paar touwtjes en een groot kleed. Dat is zeker niet zonder gevaar, ook al heeft de instructeur een parachute bij zich. Op El Hierro vloog Alex samen met een van ‘s werelds beste paragliders. Kunnen we dichter bij huis ook een situatie vinden waarbij we als ouders voldoende vertrouwen hebben in een sprong.


Deze eerste sprong is een prachtige ervaring voor Alex en heeft voor ons een paar mooie fotos en een mooi filmpje opgeleverd! Mocht je ook willen zweven over de vallei in El Hierro, dan is dat samen met Ondrej van Fly El Hierro een absolute aanrader! Zeker met kleine kinderen is het goed als je een professionele begeleider hebt die ook nog eens goed met kinderen is.