FrameMaker

FrameMaker 5.5!FrameMaker gebruikte ik vroeger. Mijn eerste baantje na mijn afstuderen. Een interessante tijd waar ik veel geleerd heb. Ik gaf zelfs FrameMaker trainingen, maar helaas heb ik me maar een paar jaar FrameMaker expert mogen noemen. Mijn carriere ontwikkelde zich in een andere directie. Toch denk ik nog vaak terug aan deze software. FrameMaker werkte op basis van stijlen, op basis van pagina templates, en op basis van Frames op deze paginas waar de text doorheen stroomde. Het werkte! Het werkte altijd, en de software deed was het moest doen. Zelfs enorme documenten, het werkte gewoon altijd. Een document van een paar 1000 pagina’s… geen probleem.

Met FrameMaker was het makkelijk om het editen van documenten goed te doen. Kleine hacks konden wel, maar waren lastiger uit te voeren, en deze konden super eenvoudig allemaal in een keer standaard gemaakt worden. Het aller makkelijkste was het om gewoon een document op de standaard manier te maken, en dan de standaard manier aan te passen op de stijl die je overal in het hele document wilde hebben.

Op een gegeven moment werd de software gekocht door Adobe. Geen punt verder en men hoopte zelfs dat FrameMaker veel meer mainstream kon worden als onderdeel van de Adobe suite, maar die hoop kwam niet uit, alle ontwikkeling werd opeens gedaan vanuit India, en toen werd het opeens een product waar je een abbonement op moest nemen. Tsja, dat vond ik niks. Maar goed, zowiezo was het voor mij al niet interessant. Voor die paar documentjes kon ik nooit de aanschaf van software van rond de 400 euro (ik weet niet precies hoe duur het was) rechtpraten. En nu, met de hele abonoment structuur is de prijs niet eens meer te vinden, dat kan gewoon niet veel goeds betekenen.

Nu was ik weer bezig met een boek projectje and jawel hoor, ik liep tegen problemen aan. Word werkt gewoon niet. OpenOffice en LibreOffice werken ook niet intuitief. Online werken met google docs is helemaal niks. Het werkt wel, maar gewoon niet goed genoeg. Ik ben gewoon verwend. Ik wil kunnen zien wat er aan de hand is, waar een beeld verankerd staat, waar de tekst allemaal langs stroomt, welke stijlen gebruikt worden. Misschien kan het wel, maar het is gruwelijk veel uitzoek werk en het werkt nergens intuitief. FrameMaker stond kleine hacks gewoon toe, maar wilde de bulk gestructureerd hebben. Alle paketten die ik genoemd heb staan gestructureerde documenten toe, maar de bulk zijn hacks. Kleine tweaks kunnen, maar kosten veel tijd. Grote tweaks… vergeet het maar.

Misschien is dit iets, voor maar 50 eurotjes, een stukje software dat me echt direct deed denken aan die oude FrameMaker: Affinity Publisher. Ik ga het proberen, en zal deze post updaten met mijn bevindingen!

Een week uitdaging – Dinsdag

Dit is een berichtje gerelateerd aan mijn ‘één week uitdaging‘.

[07:00] Weer hetzelfde ritueel. Wakker, kinderen, auto, werk. Vandaag het is zoals normaal een extra stop bij het ziekenhuis, waar ik Ana afzet. Gisteren hoefde dat niet, want afgelopen zondag had ze een 24uurs dienst, en dus was ze al ter plekke.

[08:20] Inklokken

[12:50] Mijn capuccino was niet optimaal vandaag. Ik vermoed dat iemand voor mij een herbruikbare capsule gebruikt had. Dit zijn capsules die je zelf vult met koffie, en daarna schoonmaakt en opnieuw kan gebruiken. Veel beter voor het milieu, maar ook flink wat slechter voor het apparaat (en slechter voor de volgende persoon, in dit geval ik). De ‘dolce gusto’ spuit het hete water met flink wat druk door de capsule. De herbruikbare kon dit denk ik niet goed hebben, dus het hele apparaat zat onder de koffieprut. Mijn dagelijkse genietmomentje/cappuccino zat helaas dus ook onder de koffieprut. Nou ja, we hadden op zijn minst een goed lach momentje, en de schade aan mijn koffie viel gelukkig mee.

[16:20] Uitklokken. Weer naar huis.

[17:30] Alan zijn eerste Engelse les! (net als Alex, bij Tiny Tots)

[18:30] Zijn eerste les is afgelopen. Ik heb lekker een rondje hard gelopen. Nu met Alan weer richting huis. Thuis douchen en een beetje bijkomen van de 5 kilometer. Ik heb me ook gewogen. 75.9 kilo, een kilootje nog te veel, maar al een stuk beter als de 80 een paar weken terug.

[19:30] Alex Engels (weer Tiny Tots). Tijdens de les van Alex heb ik maar wat gewandeld, want voor rennen had ik geen put meer.

[20:30] Alex zijn les is afgelopen.

[20:50] Weer thuis. Kinderen eten, pyjama, tandenpoetsen, alle huiswerk nog even doen, en naar bed. Ana heeft navraag gedaan over hoe het met Alan zijn eerste les ging (en subtiel aangegeven dat Alan heel veel bloodstelling heeft aan verschillende talen. Hij begrijpt Nederlands, spreekt het ook een beetje. Hij begrijpt Engels, want alles op TV/YouTube is in het Engels, dus we verwachtten dat Alan met twee vingers in de neus dat Engels gewoon even doet), en ze hebben hem prompt in een hogere klas geplaatst. Super! Nog even een mini massage voor Alan. Weer een dag voorbij.

[22:15] Douchen. Nog even dit blog bijwerken. Een beetje avond gymnastiek, reddit lezen, mijn publisher trail uitproberen, en slapen.

Een week uitdaging – Maandag

Dit is een berichtje gerelateerd aan mijn ‘één week uitdaging‘.

[07:00] De week start met mijn wekker. Ik sta op, aankleden, poets mijn tanden, en begin met voorbereidingen. Melk voor de kinderen, melk voor Ana, en een drinkyogurt met een vitamine pilletje voor mijzelf. Hierna de school uniforms zoeken en klaarleggen. De kinderen wakker maken, en Alan aankleden. De gambas een beetje voer geven, en de rolgordijnen omhoog. Bedden opmaken, en klaar.

[07:45] De daglijke commune. Op naar het werk in de auto. Ik ben ongeveer een half uurtje onderweg. Weinig verkeer normaal gesproken, behalve als er een ongeluk is, dan zijn er geen alternativen, dus moet ik geduld hebben.

[08:15] Parkeren en een kort stukje naar het kantoor lopen. Inklokken en beginnen met een bakje koffie. Op kantoor zijn rond de 80, 90 personen aan het werk in een grote kantoortuin. Ik werk aan een API die gebruikt wordt door een van onze mobile apps. Ik gebruik Java, Postman, Postgres, Unix shells, Swagger, WIKI.

[12:15] Mijn afdeling gaat eten. Ik heb vandaag rijst, met bloemkool en een mix van varkensvlees (over van vorige week). Na de lunch is het tijd voor en lekkere capuccino.

[16:15] Uitklokken en op naar de auto. Als het een beetje meezit ben ik op tijd thuis om de kinderen naar hun muziekles te brengen. Ze hebben een uurtje piano/keyboard les in de Yamaha muziek school.

[16:xx] De kinderen hebben muziek, dus ik kan naar de supermarkt. Melk kopen voor de kinderen en de rest van de boodschappen voor deze week. Ik koop (net als vandaag) vaak kalkoen wat ik dan met rijst en wat groente naar mijn werk meeneem. Met de inkopen ga ik weer richting huis om alles op de juiste plek te leggen.

[17:30] Muziekles is weer afgelopen. Ana neemt na de muziekles de kinderen weer naar huis.

[18:30] Iedereen weer thuis. De kinderen eten bij oma. Ondertussen maken we het huis een beetje schoon. Ook draaien we een was. Met een oud tshirt heb ik de vloer schoongemaakt. Een flinke hoeveelheid stof opgehaald, veel meer dan ik had verwacht. Toen maar de roomba schoongemaakt, en deze zat inderdaad overvol. De roomba zuigt iedere werkdag het hele huis (terwijl we aan het werk zijn) maar het bakje voor de stof zat zo vol dat er geen stofdeeltje meer bij kon. Ik heb hem leeggemaakt en schoongemaakt, dus hij kan nu in ieder geval weer een week zijn werk doen.

[18:xx] Alex was netjes zijn huiswerk aan het maken, en opeens merkte hij flink wat beestjes vlak achter zijn raam. Een van zijn planten zat helemaal vol met ruspen. We hebben ze op een na allemaal weggehaald, zodat die ene voldoende voedsel heeft, en zij zich lekker vol kan eten en zich omvormen tot monarch vlinder.

[20:00] Rond een uur of acht maak ik de melk voor de kinderen.

[21:10] De was hangt buiten te drogen. Morgen is dat weer klaar. Kinderen slapen. Alan na een massage, en Alex na het lezen van een pagina uit zijn boek. Bij Alan moet ik meestal 3 jij en Jannekes voorlezen, maar vandaag had ie liever een mini massage van zijn ruggetje.

[22:00] [18:30] Iedereen weer thuis. De kinderen eten bij oma. Ondertussen maken we het huis een beetje schoon. Rond een uur of acht maak ik de melk voor de kinderen.

[21:10] Kinderen slapen. Alan na een massage, en Alex na het lezen van een pagina uit zijn boek. Bij Alan moet ik meestal 3 jij en Jannekes voorlezen, maar vandaag had hij liever een mini massage van zijn ruggetje.

[22:00] Douchen. Bed in. Vooraf nog een paar minuutjes avondgymnastiek, een paar keer rekken en strekken, om te zien of ik mijn buikje wat kan verminderen. Een beetje reddit lezen en slapen. Morgen weer een dag.

Eén week uitdaging

Je hebt misschien gemerkt dat dit bijna dode blog weer een beetje tot leven is gekomen. Na jaren van weinig tijd, en weinig zin is mijn interesse in dit blog weer terug. Ik heb het gevoel dat ik weer dingen wil delen. Ik wil weer mijn mening over vanalles de wereld in sturen. Wat exact de waarde is van mijn mening, dat kan ik niet goed inschatten, maar dat maakt ook niet uit. Voor mij persoonlijk is het een leuke hobbie.

Dit keer wil ik wat nieuws doen. Een challenge, zoals we tegenwoordig vaak zien op internet. Waarom ook niet. Ik daag mezelf uit om volgende week iedere dag een verhaaltje op dit blog te zetten. Ook al heb ik niks te zeggen, en gebeurt er niks, en is het een saaie dag.

Ik begin komende maandag (morgen). De challenge loopt van maandag 3 Oktober tot zondag 9 oktober. Iedere dag schrijf ik over mijn saaie bestaan.

Eb of vloed

Getijden!Hoog of laag water? Ik weet het niet, en omdat het per zoveel uur verschilt, en ook nog eens wordt beïnvloed door de stand van de maan, en zelfs door de zon (geloof ik) is het voor vele mensen bijna ondoenbaar om te weten of het nu ed of vloed is. Gelukkig is daar een app voor! De voor de hand liggende naam is ‘Tides‘, en het is een van de apps die ik super vaak gebruik. De app geeft aan wat het waterpeil is, wat het was, en wat het gaat worden. Ideaal om te controleren voordat we naar strand gaan.

De app kost rond de 2 euro in de app-store. Eigenlijk is de app gratis, maar het verwijderen van de reclame is twee euro. Dit is een van de weinige apps waarbij ik niet hoefde na te denken. Gelijk gekocht, en geen moment spijt van gehad. Deze super-app is een koopje.

Bij laag water weten de kinderen al direct wat we gaan doen. By ‘la Laja’ diertjes zoeken en op onderzoek in de vele plasjes die verschijnen bij laag water. Bij hoog water iets anders, meestal bos, park of wandeltocht

Too good to go

Too good to go!Te goed om weg te gooien. Toogoodtogo is een app die het mogelijk maakt om de verspilling iets te verminderen. Als een product nog redelijk goed is, dan kan het bedrijf besluiten om iets met een enorme korting van de hand te doen. Dat is nog altijd beter dan iets weg gooien. Ik heb de app geïnstalleerd, en hem nu twee keer geprobeerd.

Chinese foodEerste ervaring (4.99)
Bij een chinees restaurant hadden ze left-overs. Een beetje risico natuurlijk want wat krijg je. De overblijfsels van het buffet? We hebben het toch geriskeerd, en wat we kregen was een beetje onverwacht. Vier bakjes chinees die ter plekke gemaakt werden. Niks too-good-to-go, gewoon vers gemaakte chinees. We konden alleen niet kiezen. Het was wat de chinees wilde maken, maar uiteindelijk was het toch aardig goed. We kregen witte rijst, rijst met kip, noodles met kip en een bakje mini kroketten. Superlekker allemaal.

Meat!Tweede ervaring (3.99)
Bij een grote supermarkt hebben we dit keer wat left-overs gered van de vuilnisbak. Dit keer kregen we voornamelijk veel vlees. Speklapjes, worst, bacon, yogurt (8x) en drie appels. Al het vlees was varkensvlees, houdbaar tot de dag van ophalen. Helemaal niet slecht, en een grote hoeveelheid eten. Ik heb het vlees ‘s avonds gebakken, en alhoewel ik normaal gesproken varkensvlees probeer te vermijden lijkt het erop dat ik de komende paar dagen varken eet tijdens de lunch.

Conclusie
Het is een gok. Je weet niet wat je gaat krijgen, en je weet niet wat de staat is van wat je krijgt. Ik denk niet dat we de app nog veel vaker gaan gebruiken, ondanks dat het heel goedkoop is, en je een flinke hoeveelheid voedsel krijgt, is het altijd een gok, en is het daardoor nooit wat je echt wil. In ons geval is het beter was meer betalen voor wat we echt nodig hebben en echt gebruiken. Als spelletje/loterij/verrassing is het misschien leuk om iets met vrienden te proberen.

Voor het bedrijf is het een makkelijke manier om iets te bereiken. In het geval van het chinees restaurant denk ik dat ze een nieuwe manier hebben ontdekt om wat extra klanten te vinden. Een verrassing menu voor een lage prijs. In dit geval acht ik de kans groot dat ik nog een keer wat bestel bij deze chinees, al is het maar om ze zien wat ik dan ga krijgen. In geval van de supermarkt heeft de app goed gewerkt. Hier is voorkomen dan gewoon goed voedsel is weggegooid, en dat is een heel mooi resultaat.

Een bedrijf dat echt voordeel heeft van deze app zijn bedrijven die werken met bederfelijke waar. Fruit, groente, brood, vlees, vis, etc. Deze bedrijven kunnen nieuwe klanten vinden en tegelijkertijd wat doen aan potentiële verspilling. Voor de klant is er een mogelijkheid om goedkoop aan producten te komen met het risico dat je niet weet wat je precies krijgt.

Van wiet naar olie

Wederom! Een klein wiedplantje!Ik heb twee wietplantjes op ons balkonnetje laten groeien, en het lijkt erop dat ze uitgegroeid zijn. De grotere blaadjes zijn al aan het uitdrogen dus het is tijd ze om te zetten tot olie. De theorie is dat de active stoffen van de wietplant makkelijk oplossen in olie, en niet in water. Wat we dus moeten doen is alle cellen van het plantje kapot maken, en een beetje olie beschikbaar maken waarin de active stoffen kunnen oplossen. Hiervoor heb ik het volgende gedaan.

Stap 1: (optioneel) Droog je plant, dit wordt vaak genoemd als eerste stap, en om te roken moet je uiteraard een droog stofje hebben, maar om olie te fabriceren is dit niet nodig. Het kan uiteraard wel.
Stap 2: Knip de plant in kleine stukjes, verwijder de grote blaadjes en het stammetje, en meng de stukjes plant met olie en water. Doe het geheel in een grotere pan met kokend water (au bain-marie), zodat het water met het plant materiaal heet is, maar niet kookt, en laat dat zo voor een paar uur. Af en toe roeren. Het hele water maakt de celwanden kapot waardoor de active stofjes in de olie oplossen.
Stap 3: Door de zeef, de restjes uitspoelen met heet water.
Stap 4: Even laten rusten zodat de olie en het water zich kunnen scheiden, en dan in de vriezer tot de volgende dag.
Stap 5: Het water is bevroren, dus je kan de olie er gewoon afgieten. Het water kan je weggooien. Alle werkzame stof zit in de olie.
Stap 6: Probeer het! Omdat we niet weten hoe sterk de olie is kan je deze het best eerst proberen in een hele kleine hoeveelheid. Een klein druppeltje onder je tong voor het slapen is een goede test. Als de olie werkt merk je dat waarschijnlijk aan je dromen, or je slaapritme veranderd. Is een klein beetje al flink merkbaar, verdun de olie dan met wat extra olie, totdat je op het gewenste effect uitkomt. Is het effect niet merkbaar, probeer dan met een iets hogere dosering.

Ik gebruik af en toe een druppeltje olie omdat ik heb gemerkt dan mijn dromen een stuk interessanter worden. Sommige mensen gebruiken het om beter te slapen of om chronische pijn te verlichten.

Hoewel het een 100% natuurlijk product is moet je wel oppassen en je gezonde verstand gebruiken. Neem zeker in het begin niet te veel. Wacht rustig af op het effect, dit duurt soms een paar uur. Ga niet rijden, en doe geen gevaarlijke dingen. Ga niet direct schoonmaken met allerlei chemische producten, ga niet direct de keuken in om uien te snijden met een scherp mes, of om water te koken. Blijf uit de buurt van vuur. Niet combineren met drank, drugs of medicijnen. Gebruik echt gewoon gezond verstand, en vermijd problemen.

Optioneel: Vind je de olie smaak maar niks, dan kan je de olie met wat honing mengen.
Optioneel: Gebruik (een deel van) de wietolie voor een cake!

Baobab

Baobab in de regen!Onze verwachtingen waren hoog van Baobab. Een 5 sterren hotel is natuurlijk super-de-luxe. Daar is alles tot in de nopjes verzorgt. Dat hadden we tenminste verwacht, maar helaas waren er toch een paar zaken die niet in de haak waren.

Ten eerste was er het weer. Het regende de hele tijd, en er was een cycloon voorspeld! Dat gebeurt niet vaak op Gran Canaria, en natuurlijk is dit niet de schuld van het hotel. Door de regen lag het hele hotel vol met handdoeken, en stonden overal emmers. Het lekte flink. Het Afrikaans aandoende hotel was duidelijk niet gemaakt om een regenbui te weerstaan. Niet alleen was het lopen lastig met handdoeken overal, ook waren alle activiteiten afgezegd. Geen spektakel ‘s avonds (binnen). Alles werd vanwege het weer geannuleerd. Jammer, en het leek mij in een flink aantal gevallen onnodig.

Daar naast waren er nog andere ongemakkelijkheden. We konden nergens parkeren. De werknemer voor de ingang van het hotel had ook geen idee. Bij het inchecken werd ons een welkoms cocktail aangeboden. Twee zonder drank voor de kinderen, en twee voor ons. Maar daar bleef het bij. Een aanbod, maar het bleef bij een aanbod. Moesten we de welkoms attentie zelf ergens halen? Geen idee.

Een lift werkte niet, maar niks geen bordje, niks. Een enorme rij voor het ontbijt waarbij de rij in de regen stond. Een kamer met een kapot koffie apparaat. Bij het ontbijt stond een drank apparaat, voornamelijk voor koffie, die ook bij heet water, of melk, de drank voorzag van een laatste druppel koffie. Bij het buffet stond een grote schaal rauwe eieren naast de deels verstopte gekookte eieren. Ik pakte uiteraard een rauw ei. Geen idee waarom die daar stonden, en waarom iemand dat zou willen.

Onze kinderen waren voor vertrek aan het spelen met de ping pong tafel. Leuk! Maar helaas, een lid van het animatie team kwam, zag en overwon. De pingpong tafel moest weg, vanwege het noodweer. Dat de tafel overdekt stond (en in gebruik was door onze kinderen!) maakte niet uit.

Het hotel zelf was wel echt prachtig. Een hele mooie architectuur, mooie en grote zwembaden, en prachtig mooi groen. Her en der stonden grote olifanten, zebras, krokodillen en flamencos (allemaal nep, dat wel), en dat geeft een hele mooie Afrikaanse sfeer. Er liep heel veel personeel rond, en deze was altijd zeer behulpzaam. De kamers waren groot en mooi. Op het koffie apparaat na, en een ledstrip die deels los hing was alles in orde. Een goed gevulde minibar, een heerlijk groot bad. Goede bedden. Alles top. Een heel mooi uitzicht en een mooi balkon, maar deze was door het weer helaas niet bruikbaar.

Fuerteventura

Letterlijk vertaald heet het eiland ‘Sterke wind’. Hier verbleven we in het dorpje ‘Costa Calma’ (Rustige kust). In beide gevallen was de naam goed gekozen. De kust was inderdaad rustig, met kleine kabbelende golfjes op het strand, en we hadden drie dagen lang een flinke wind. Op de heenweg, ongeveer halverwege hebben we nog een flinke groep dolfijnen gezien. Rond de 25 dolfijnen sprongen steeds uit het water, helaas zwommen de de andere kant op, dus we waren ze snel uit het oog verloren.
Na aankomst met de boot zijn we naar ons appartement gereden om aldaar direct in het zwembad te springen en later richting het strand. De volgende dag naar de dierentuin en die avond naar een flinke zandduin, en de laatste dag langs een paar indrukwekkende grotten, vlak bij een aardig strandje. Hierna weer richting boot en op naar huis. Een korte maar geslaagde mini vakantie.

De giraffes voeren!Oasis Wildlife Fuerteventura
Een flink park, groter dan ik had verwacht. De restaurants in het park waren echt goed. Er waren drie shows. De zeeleeuwen, de grote vogels, en de kleine vogels zoals papegaaien, en allerlei kleinere beestjes, zoals hagedissen, camaleonen en slangen. Het park was erg mooi, heel veel groen en gelukkig ook flink wat schaduw. Een deel van het voedsel voor de dieren werd verkocht, en zo konden Alex en Alan voor 1.50 EUR per zakje fruit de giraffen en de kamelen voeren. Een kameel wilde zeker zijn van zijn stukje appel en slobberde bijna de hele hand van Alan naar binnen. Ook werden ze door de verzorgster van de olifanten uitgenodigd om een olifant een ui te geven en een lekkere krop sla.

– Eerst gingen we naar de zeeleeuwen show. Een redelijk standaard showtje, zoals ze in de meeste parken met een zeedieren show wel hebben. De nadruk lag op de verzorging van de dieren, en de uitleg over het dier, en de verschillen met vergelijkbare diersoorten. Een leuke show voor de kinderen maar mij dit soort shows krijg ik altijd een nare smaak in mijn mond. De dieren zijn daar voor ons vermaak. Ze leven veel minder lang, ze moeten verplicht drie keer per dag optreden, ze krijgen alleen maar dode vis, wat ze normaal nooit zouden eten. Ze zijn vaak ziek. Ze zitten in een verblijf dat vergeleken met de natuurlijke situatie echt super klein is.

Voor een mens is een vergelijkbare situatie waar je verplicht altijd in je kamer moet blijven. Alleen rauwe vis te eten krijgt, drie keer per dat moet optreden, en ze houden je leven door je allerlei drugs en medicijnen toe te dienen. Als je dan ook nog eens moet acteren alsof je van je verzorger houd, tsja, dat gaat me een beetje te ver.

– De vogel en reptielen show was leuk. Papegaaien, hagedissen, schildpadden, en slangen. Allemaal met hun uitleg. Voor de dieren was het niet overdreven belastend. Alex kreeg nog een bezoekje van een papegaai op zijn schouder.

– De grote vogels show was een show met uilen, haviken, adelaars, en allerlei roofvogels. Een wel leuke show, waar Alex werd uitgenodigd om als vrijwilliger mee te doen. Hij moest met en touwtje met voer rennen, een roofvogel (in dit geval zelfs twee) vielen het voer aan. Hierna moest Alex met zjin handen omhoog staan, en vloog een roofvogel er op snelheid doorheen.

Ajun Caves
De grotten van Ajun waren erg mooi om te bezoeken. Een hele leuke route, voor de kinderen makkelijk te doen, en een flinke grot aan het eind. Onderweg terug ook nog eens begroet door een kolonie eekhoorntjes. Daarna lekker een tijdje op het strand gelegen, en een heel mooi natuurlijk zwembadje gevonden. Onderweg viel het op dat het hele eiland echt gortdroog is. Overal zand en kleine droge struikjes. En overal flink wat wind.

Na de excursies weer naar huis met de boot. Het was een leuk weekendje, maar we missen nog flink wat van het eiland, dus we gaan nog een keer terug.