Ik: Okay, maar neem die tijdschriften ook mee, dat is allemaal vrouwenrommel, en dat hoef ik niet
Eef: Nee, wij hebben ze al gelezen, geef maar aan je moeder
Ik: Tsss, okay dan
Eef & Denise: Doei!
Ik: Doei!
Pas later keek ik naar de kaft van een van de tijdschriften, de Viva…
“‘Zo goed, schat?’ Tips en trucs voor de ultieme blowjob”
Tsja, ik denk toch dat dat het oud papier gaat worden.
Afgelopen zondag heb ik, ter voorbereiding op de 7 heuvelenloop, een rondje (+/- 13km) hardgelopen in Nijmegen en omgeving. En terwijl ik daar was viel mij op dat er bijzonder veel maisvelden waren, zomaar vlak langs de weg, zonder enige vorm van bescherming van de mais. Ik heb mij dus weer eens fout gedragen, en ik heb vlak voor de finish een maiskolf gejat.
Gisteravond heb ik die maiskolf dus op proberen te eten, nadat ie dik 2 uur in het kokende water had gelegen, en ik weet nu dat ik nooit meer een maiskolf zal jatten. Zelfs met een grote hoeveelheid zout erover was het niet lekker.. boter heb ik niet in huis, dus dan had mogelijk een redding kunnen zijn. Misschien had ik het ding ook drie uur moeten koken i.p.v. twee, want echt makkelijk eetbaar was ie niet. In het vervolg houd ik het wel bij die blikjes mais.
Afgelopen weekend voor het allereerst in de boerderij (in Zoetermeer! echt waar!) geweest. Ik had in een ver verleden al verhalen gehoord dat er sporadisch met barkrukken gesmeten werd en zo, en dat beeld bleek aardig te kloppen. Gelukkig heb ik geen vliegend meubilair gezien, maar er werd wel flink ge-pogo-t voor het podiumpje, waarbij menig ladderzatte aap (aap als in een persoon met meer spieren dan hersenen) op de met glas bezaaide grond viel.
Uiteraard na afloop nog even het kleine specialistische winkeltje bezocht dat zich naast het feestgebeuren bevond. Ben benieuwd wat Cesar met die vette joint heeft uitgevoerd ;-)
Jawel, ik voel me (noch immer) als in de titel beschreven :-) Het is lastig om wat uit te voeren in die staat, zeker als het echt zaken betreft die toekomstige inspanning vereisen. Ter opvulling van mijn blijdschap ben ik eindelijk begonnen een paar fototjes te verkleinen… Eenvoudig werk, en goed te combineren met de vette trance die door mijn huis galmt. Een foto vind ik zelf bijzonder stoer, dus die plaatst ik ook hier…
Vanavond lekker een uurtje skieen! (gratis! met dank aan mijn moeder die nu met pa in de turkse zon zit te bakken) Ik hoop alleen dat ik door het onrealistische hoge vertrouwen in mijzelf niet een poot breek.. Aan de andere kant.. “You’ve got to do it all!”
Huuuuuuuuhhhhh, gistermiddag dus van de Euromast ab-ge-seilt. De helden waren Ammer, Hugo, Herman, Ammer’s ma, Gita en ik. Als ondersteunend team waren ook aanwezig Marie-j, Mark, Bar, Bolle, en Ammer’s pa.
Ondanks dat het extreem fokking koud was op die euromast was het abseilen toch erg leuk, en had je er totaal geen last van het slechte weer. Het vreemdste vond ik wel dat je de eerste helft van het abseilen echt moeite moest doen om het (dubbele)touw door die 8 heen te raggen, en dat je zonder spierkracht dus echt geen centimeter omlaag zou kunnen komen. Ik heb trouwens nog even nagerekend wat de afdalingstijden waren, en ik moest concluderen dat ik ‘by far’ als eerste beneden was :-p (mede gefaciliteerd doordat ik als een van de eerste richting beneden ging).
Verder was het een goeie dag, wat nog extra onderstreept werd doordat ik met mijn auto en met piepende banden net niet in de achterkant van Ammer’s kar parkeerde :-p
Gisteren Amsterdam met de ras Amsterdammer Endorfien a.k.a. Eef a.k.a. Evelien en Herman a.k.a. Erwin, en dat was weer pretty cool. Om 7 uur afgesproken bij Endorfien om te eten, dus we waren er rond 9 uur, dankzij een routeplanning naar een plek aan de verkeerde kant van A’dam. Na het eten gingen we A’dam in, en ik kan me alleen nog maar herinneren dat we op een gegeven moment bij een soort kleine lvc waren genaamd Kosovo of iets dergelijks.
Vanaf dit punt weet ik alleen nog dat er veel bier vloeide, en dat ik daar het overgrote deel van opgezopen heb. Het leuke is dan natuurlijk altijd om de dagen erna van de andere deelnemers te horen wat je allemaal uitgevoerd hebt… Okay, die andere deelnemers waren ook niet nuchter, maar twee weten meer dan een.
Zo weet ik nu dat ik heb rondgelopen in een FOUT truitje, veels te klein in de kleuren roze en mint groen… Hiernaast had ik plenty van armbandjes geleend, wat ook een foute keuze was. Die meid in dat kleine discotheekje herinner ik me totaal niet meer… De hotdog waarvan het overgrote deel van de saus op de straat belandde is mij ook ontgaan, en het ergste is nog dat ik ook niets meer weet van die leuke meid bij de hotdog stand, die ook geregeld bezoeker van leiden was. Oh, en het zingen over straat is ook een vaag punt, maar dat wordt gelukkig niet door alle aanwezige bevestigd :-)
De taxi naar huis weet ik dan nog een beetje… maar dat wordt waarschijnlijk veroorzaakt door de kleine schermpjes in de stoelen, en het ranzige materiaal dat daarop werd uitgezonden.
Al met al weer een erg geslaagd avondje!
In Delft is de Xotus gevestigd. Een cool tuincentrum met allerlei exotische planten en bloemen. Maar ook met een grote Aziatische supermarkt. Hier mag ik altijd graag mijn dozen met Bapao’s kopen in de smaken kip en rund. Varken niet, want een varken is een onrein dier.
Naast Bapao’s vind ik het ook leuk om, als ik er toch ben, een mij onbekend product aan te schaffen. Vaak gaat dit echter fout, mede doordat de verpakkingen niet altijd een Nederlandse of Engelse beschrijving hebben van de inhoud. Zo had ik al eens een enorm pak met rivierkreeftjes gekocht, om eenmaal thuis te merken dat deze echt alleen maar konden dienen als versiering naast je bord. Een zak met diepgevroren eendentongen wist ik gelukkig nog net in de winkel als zodanig te herkennen, en heb ik toch naar terug in het schap gemikt.
Vaak is het product ook best te eten… stukjes krabbepoot die je moest frituren, garnalen, vreemde loempiatjes.. Allemaal stuk voor stuk een bijdrage aan de risicospreiding die ik bij het eten van voedsel voor elkaar wil krijgen.
Laatst had ik een andere diepgevroren zak. Tekst in het chinees, dus ik ging als wel vaker af op het plaatje. En het plaatje liet een bord zien vol met heerlijke nasi met groenten. Ik dacht gelijk aan prefab-nasi, dus gekocht. Maar helaas… vandaag bleek dat het wederom een soort optische illusie was. Alleen maar diepgevroren groenten in de zak. De rijst en het vlees moest ik zelf regelen, met als direct nadelig gevolg dat ik niet 1 maar 3 pannen moest afwassen, en dat mijn saté voorraad al weer bijna op is.
In de VS had ik een scent inhaler gekocht, bij de bar waar je een kwartiertje aan het zuurstof kon hangen. Het leek me wel leuk, want normaal droom ik niet of kan ik mijn dromen niet onthouden. Voordat ik die inhaler kocht had ik in de VS al twee keer een merkwaardige droom gehad, dus ik dacht, dat kan beter!
Sinds ik dat ding dus heb snuif ik er af en toe voor het slapengaan aan, maar tot nu toe is het beoogde effect uitgebleven. Wat echter wel extreem raar is dat ik nu af en toe een soort geur-flashback heb. Dan is het net alsof ik die inhaler ruik, terwijl het echt een niet gebruikelijke geur is….
Gisteravond de Spaanse meid ontmoet die mijn huis een maandje gehuurd had. Eigenlijk kan ik alleen maar zeggen dat ik onder de indruk was…. ik was al onder de indruk van mijn uitzonderlijk schone huis bij thuiskomst; ik was ook onder de indruk van de fles whiskey en de krat bier die voor mij was achtergelaten. Maar nu ben ik echt onder de indruk. Gewoon (gedroogde) Mexicaanse champignonen aangeboden gekregen :-p. Lekker voor in de soep!