Lantarenpalen, electriciteitskastjes, verkeerslichten, reclamezuilen. In Spanje is het normaal dat je op allerlei plekken berichten aantreft waarin iemand zijn diensten aanbied. Dit zijn zaken als taalles (engels, duits, italiaans, etc.), lessen in een muziekinstrument (piano, fluit, gitaar, viool, etc.), iemand die zich aanbied voor schoonmaak werkzaamheden, oppassen op kinderen of ouderen, klusjesmannen, etc.

Meestal zijn dit velletjes papier waarvan je aan de onderkant een telefoonnummer kan afscheuren. Dit nummer bel je dan om in contact te komen met de aanbieder van de dienst.

Vandaag trof ik op internet een erg vermakelijke variant van zo’n persoonlijke reclame uiting aan. Het betreft het nummer ‘Hello’ van Lionel Richy, maar dan in reclame formaat, compleet met afscheurbare stukjes uit zijn liedje (pdf).

Ik vond dit gelijk een erg leuke manier om een onbekende een glimlach te bezorgen. Ik heb er eentje geprint en deze opgehangen bij mij in de buurt.

Twee gezegden zijn vandaag van toepassing.

‘In het land der blinden is eenoog koning’ en ‘Een plaatje zegt meer dan 1000 woorden’. Om te begrijpen waar dit op slaat moet je onderstaand plaatje maar eens bestuderen.


In vergelijking met die spanjaarden heb ik als nederlander toch een goede 2 cm meer. Uiteraard is dit slechts een klein onderdeel van een overzicht van alle landen.

Volgens de chinese kalender leven we nu in het jaar van het konijn. Dit komt mij goed uit, want ik ben een konijn, en dit is blijkbaar mijn jaar.

Laatst waren we aan het kijken wat de eigenschappen zijn van een konijn, en die van een slang (want ana is een slang) en wat blijkt, er is een ontzettende hoeveelheid overeenkomstigheden tussen een konijn en mijn karakter en voor ana geldt hetzelfde met haar slang.

De complete lijst dieren is als volgt: Rat, Os, Tijger, Konijn, Draak, Slang, Paard, Schaap, Aap, Haan, Hond, Zwijn. Afhankelijk van je geboortejaar ben je een van deze dieren. Als je hieronder je eigen geboortejaar invult, kan je je dier berekenen:



Het jaar 1975 is het chinese jaar van het Konijn.

Wikileaks is een van de meest interessante nieuws sites van de laatste tijd. Helaas zijn een aantal artikelen flink out of date, maar leuk om te lezen is het zeker. Recent zijn er een aantal ‘cables‘ verschenen met verslagen over het vaticaan en de paus. Natuurlijk valt hier van alles te lezen wat iedereen al weet, zo blijkt dat het vaticaan heel veel invloed heeft over de wereld en dat ze actief bezig zijn deze invloed uit te breiden in Zuid America en Azie. Valt allemaal te verwachten, maar het meest vreemde van deze berichten is een grote omissie.

Zo wordt er bijna niet gerept over dalende hoeveelheid actieve katholieken en de stijgende hoeveelheid anders gelovende in Europa. Dit zou toch een uiterst verontrustende trend moeten zijn voor het Vaticaan, want Europa is van oudsher hun thuishaven. Het is een interesant tema waar ik me dit jaar wat verder in wil gaan verdiepen.

Vandaag vieren we de aankomst van de 3 koningen (Melchor, Gaspar en Baltasar). Dit is het traditionele grote feest in Spanje, dat beetje bij beetje wordt vervangen door Kerstmis. Vergelijkbaar met Sinterklaas in Nederland die ook beetje bij beetje wordt vervangen door Kerstmis.

Drie kongingen vieren we dit jaar op een aparte manier. Iedereen koopt een kadootje en gooit deze op een grote hoop met kados. Hierna wordt geloot wie het eerste kado mag pakken. Deze kiest een willekeurig kado. Hierna wordt er weer geloot voor wie het volgende kado mag kiezen. Deze persoon mag dan kiezen uit een kado uit de hoop, of het kado van de vorige persoon. In dit laatste geval pakt hij dus het kado af van de vorige gelukkig, en mag deze een nieuw kado uitpakken.

Straks loop ik richting huis langs een ‘Chino’ om aldaar mijn kado te kopen, en dan kijken of het lot mij vanavond goed gezind is.

Ook al is het hier lekker zonnig en rond de 27 graden, hebben we toch de kerststal weer uit de berging gehaald. Lekker genieten van de kerstsfeer en denken aan de witte deken die Nederland bedekt. Alvast een hele goede kerst gewenst!

Het moest er toch ooit eens van komen, een nieuwe telefoon. Helemaal omdat ik in Griekenland mijn ouwe trouwe toestel kwijtgeraakt ben. Hoewel ik bezig ben om software te ontwikkelen voor een Android toestel ben ik niet echt een bel fan en heb ik het goedkoopst mogelijke toestel gekozen. Een Nokia 1616, waarbij het nummer ook direct de prijs was, 16 euries.

Wat me opvalt is dat er in de laatste paar jaar flink wat is veranderd, ook in het budget segment. Mijn low-cost toestel komt uitgerust met een radio en werkt als zaklantaarn. Verder zit er een agenda op en een aantal spelletjes. Het enige wat ik nu niet heb zijn een fototoestel en ik kan niet internetten, maar dat kon en deed ik toch al niet.

Ik heb mijn oude nummer kunnen redden, maar ben wel al mijn contacten kwijt. Dat wordt dus een tijdje nummers verzamelen, en kijk niet gek op als je me belt en ik heel formeel (of in het spaans/engels) op neem.

Uiteraard is er een heldere reden dat producten soms verdacht goedkoop zijn. Om deze producten te maken gebruikt men de goedkoopst mogelijke grondstoffen, de goedkoopste arbeidskrachten en er wordt vooral geen geld uitgegeven om het product goed te testen.

Zo ook mijn gelukskat. Toen ik de batterij erbij kreeg als een kadotje had ik natuurlijk direct nattigheid moeten voelen. Na welgeteld een dag met zijn pootje te hebben gezwaaid begon de gelukskat een vervelende tik te produceren. Iedere keer als het pootje heen en weer bewoog hoorde ik een flink harde tik. De eerste oplossing was om de kat buiten de zetten, maar ik bleef de tik horen. Hierna ben ik over gegaan tot een reparatie.

Het mechanisme was verbazingwekkend simpel. Een gewicht, een soort van magneet, een batterij en dat was het. De tik werd veroorzaakt door het gewicht dat tegen een plastic randje aantikte. Dit was met een stukje draad te verhelpen. Hierna deed de kat het weer perfect, en was ik gelukkig met het juiste niveau van technische kennis die ik in huis had, en waarmee ik de gelukskat heb kunnen repareren. De kat staat inmiddels weer in de huiskamer.

Via een Spaanse website (tusclasesparticulares, betekend zoiets als ‘jou prive les’) waarop je een advertentie kan plaatsen om je diensten aan te bieden heb ik mijn eerste student Nederlands ontdekt. Dit weekend geef ik voor het eerst Nederlandse les. Gelukkig is het vanaf niveau 0, dus foutloos schrijven is voorlopig geen prioriteit.