We zijn deze maand voor het eerst met de familie en voor mij voor het eerst sinds jaren weer wezen skiën. Leuk, alhoewel de sneeuwverwachting niet al te best was. Alex heeft wat indoor ervaring, en voor Alan is het een heel nieuw concept. Ana heeft hetzelfde als ik, voor haar is het ook jaren geleden. De onzekerheid over de sneeuw heeft op mijn werk nog voor flink wat hilariteit gezorgd. Er is zelfs een AI voor de grappen gebruikt. Een paar dagen voor ons vertrek begon het een klein beetje te sneeuwen, maar het was niet voldoende. Uiteindelijk konden we alleen skiën op een paar pistes die voorzien waren van sneeuw kanonnen om ze van een mooi wit laagje sneeuw te voorzien.


Skiën was erg leuk! We begonnen een dagje in ‘La Molina‘, en later bezochten we de sneeuw in ‘Marsella’, en ‘Les Angles’ in Frankrijk. Skiën was net als zwemmen. Ik wist bijna direct hoe ik de berg af moest. Ik was bang dat mijn ski kennis helemaal weg zou zijn, maar dat bleek niet het geval. Ik wist bijna direct weer alles, en kon me flink wat tijd met vallen en opstaan gelukkig besparen. De kinderen gingen ook hartstikke goed. Alex kan nu veilig een rode piste af, en hij begint as een beetje parallel te skiën. Alan kan al gemakkelijk een groene of blauwe piste af.
Hobby
Ik was altijd al groot fan van het spel waar je bergen muntjes van een plateau moest af duwen. Een zogenaamde ‘Pusher’. Ik heb een paar keer nagedacht om er eentje te kopen, maar dat heb ik toch nooit gedaan. Het apparaat is flink prijzig, en het vergt flink veel plek. Nu ben ik een nieuw idee dat ik wil realiseren. Ik heb de bouwplannen gekocht, en deze laten uitsnijden met een laser-cutter. Deze hoef ik dan alleen in elkaar te zetten, en dan kan ik zelf de techniek doen. Een computertje die een motortje aanstuurt samen met wat lampjes, met wat toeters en bellen. Als het lukt wil ik de plannen aanpassen en als dat lukt een transparante pusher maken.
Alan had vroeger een klein krabbetje als huisdier. Het krabbetje woonde in Alan’s kamer, in een mooi hokje met krab spelletjes, water, planten, en wat zond zodat zij een holletje kon graven. Helaas werd ze steeds ouder, en tijdens onze laatste vakantie was ze overleden. Jammer. Hij wilde een nieuw huisdier, dus hebben we een beetje onderzoek gedaan. Een wandelende tak leek leuk, of een nieuw krabbetje. Of misschien een hamster. Het was lastig om te besluiten wat we het beste konden doen. De krab zat weken achter elkaar alleen maar in haar zelfgemaakte holletje, en kwam alleen naar buiten om haar eten te pakken. Ook de zorg voor het beestje werd direct bij Alan’s vader geplaatst. Dat moest anders natuurlijk.
Drie dagen hebben we genoten van een kunstmatige gelukkige omgeving. Er waren flink wat zaken die in Disney voor verbetering vatbaar waren, maar dat zijn dingen die in alle pretparken voorkomen. Rijen, kapotte attracties, commercie overal, enorme groepen mensen, conflicten en discussies tussen ouders en kinderen. Disney is een heel mooi park om te bezoeken, en de kinderen vonden het fantastisch, maar ik was blij dat we na drie dagen het park weer konden verlaten.
Vandaag mijn eerste pik gehad. Voor de vervolg afspraak kreeg in een handig documentje.
In het begin van de Covid pandemie hebben we een tijdje in huis opgesloten gezeten. We mochten alleen sporadisch naar buiten, dus moesten we creatief omgaan met al de tijd die we opeens beschikbaar hadden. Een van de activiteiten die we bijna iedere dag deden was sporten met youtube filmpjes. Inmiddels is er van een lockdown gelukkig geen sprake meer. We mogen weer naar het park, of op excursie naar de bergen of het strand or het park… wat we maar willen.