Natural killer

Natural killer!Soms zie je een politieagent op straat. Het maakt, zeker op kinderen, altijd indruk. Als er echt wat aan de hand is, dan worden er vaak snel extra agenten op afgestuurd. Als het echt te bont wordt, komt soms het leger er ook bij kijken. Dat gebeurt gelukkig bijna nooit.

Ons bloed is een beetje vergelijkbaar. Als je gezond bent, stromen er wat witte bloedlichaampjes door je bloed. Bij een infectie, of iets anders naars, worden dat veel meer witte bloedlichaampjes. Wordt het echt te bont, dan komen er speciale witte bloedlichaampjes langs, de natural killers.

Mijn bloed heeft een flinke verhoging van het aantal natural killer cellen. Het is alsof je op straat flink wat meer soldaten ziet lopen. Een oorzaak hebben ze bij mij niet kunnen vinden. Er is geen infectie of iets anders naars dat de artsen hier gevonden hebben. Ik ben gelukkig gewoon gezond.

Recent hebben we ontdekt dat Alan hetzelfde heeft. Ook een flinke verhoging van zijn natural killers. Het lijkt iets genetisch te zijn. Misschien zijn we de volgende stap in de langzame evolutie van de mensheid, wie weet. Ik denk dat iemand interesse heeft getoond in onze iets andere bloedopbouw, dus misschien zullen ze een paar extra tests doen en zullen we in de toekomst meer te weten komen.

Dell, v2

Het is bijna 10 jaar later. Mijn oude Dell werkt nog steeds goed, maar toont nu wel wat gebreken. De batterij werkt nog maar een paar minuten. De oplader is kapot en de stroomdraden zijn zichtbaar. De plastic rand om het scherm is deels verbrokkelt, en heeft een rare vettige rand achtergelaten. In kan niet upgraden naar Windows 11, want ik mis wat moderne onderdelen. Wat nadelen, maar als de computer aan zijn stroomdraad hangt werkt ie nog steeds perfect. Toch vond ik het tijd worden voor wat vernieuwing.

Dell Latitude!Mijn nieuwe Dell (onderweg):
Naam: Dell Latitude 7455
CPU: Qualcomm Snapdragon X Elite
Geheugen: 32 GB
Harde schijf: 512GB SSD

Waarom Qualcomm?
Ik had aanvankelijk flinke twijfels over de Qualcomm-processor. Zij zijn duurder en nogal nieuw, wat betekent dat ze misschien niet perfect compatibel zijn met sommige hardware of software. Ik was ongerust over de mogelijkheid dat het moeilijker zou zijn om dingen correct te laten werken, en als ik zelf moest onderzoeken en proberen op te lossen wat niet werk, dan zou dit veel tijd of inspanning vergen. Echter, aangezien ik mijn laptop niet voor gaming gebruik en ik bijna geen externe apparaten heb, dacht ik dat ik het wel kon wagen.

Het alternatief is een Intel of AMD processor. Deze werken altijd, zijn goedkoper en snel. Normaal gesproken zouden ze de logische keuze zijn geweest. Intel en AMD maken X64-CPU’s, die op basis van een CISC-architectuur zijn gemaakt (Complexe instructieset). Dit betekent dat deze CPU’s een hoge snelheid hebben tijdens rekenkundige opdrachten, maar een lagere snelheid bij dataoverdracht. Het alternatief is een ARM-CPU, zoals die gebruikt wordt in de Snapdragon, op basis van de RISC-architectuur (Reduced instructieset). Dit betekent dat deze CPU’s een lagere dataoverdracht hebben, maar snel zijn voor eenvoudige opdrachten.

Apple is al een paar jaar gelezen overgestapt naar een RISC-architectuur met zijn M-processors. Mijn eerste MacBook had een M1-CPU, en dat vergde vooral in het begin flink wat extra inspanning met installeren van emuladoren. Bij de aanschaf van mijn Macbook voelde het als een stap de toekomst in. Zelfs nu, twee jaar later, ben ik nog blij als ik zie dat een vers geïnstalleerde AI sneller reageert dan op een snellere Intel machine. Ik had een goed gevoel bij de Qualcomm processor, dus waarom niet. Ik waag gewoon de gok.

Waarom Dell?
Mijn shortlist had twee laptops erop. Een Microsoft Surface Laptop en een Dell Latitude. De Microsoft-machine lijkt heel veelbelovend, maar ik was niet in staat om eenvoudig 32GB geheugen te configureren, en het scherm is van glas, wat ik vanwege de reflectie als een negatief punt beschouwde. De Dell was makkelijker te configureren, maar kostte iets meer. Het scherm was niet helemaal even goed als dat van de Microsoft-machine, maar glimde niet, dus dat had eigenlijk mijn voorkeur.

Ik ontdekte online dat de Microsoft-laptops heel goed in elkaar gezet zijn, zelfs beter dan de Dell, maar als ik kijk naar mijn eigen ervaringen, dan weet ik zeker dat de Dell Latitudes ook zeer robuuste machines zijn. Na een paar dagen twijfelen over het merk koos ik toch voor Dell, en het voelde alsof ik een goede keuze had gemaakt.

Waarom 32GB?
Geheugen is duur. Het is als kleine harddisk, maar supersnel. Als je genoeg geheugen hebt, dan zal je computer snel zijn. Mijn oude Dell-laptops waren allemaal gekocht met de maximum toegestane hoeveelheid geheugen, en ik kocht een extra geheugenreepje samen met het systeem, zodat ik deze kon verdubbelen als ik de machine ontving.

Waarom 512GB?
Harddisks are essentieel voor het opslaan van massa’s gegevens, maar alleen al mijn foto’s passen niet niet eens op een 2TB harde schijf. Ik sla al mijn data dus op op externe hard schijven, en gebruik de harddisk voor het OS, voor tijdelijke backups, en voor tijdelijke projecten.

Andere zaken?
Ik kreeg een Dell met een 14-inch scherm. Een klein scherm betekent dat de laptop kleiner is, waardoor het makkelijker te meenemen is. Een kleiner scherm betekent ook dat er minder plek is voor het toetsenbord. Normaal gesproken wordt hiervoor het keypad opgeofferd. Deze gebruik ik gelukkig toch niet, dus het is voor mij geen gemis.

Wanneer?
Mijn nieuwe Dell is in elkaar gezet in China. Hij is nu onderweg, maar de geschatte aankomst datum is ergens in Maart. Ik moet bijna een maand geduldig wachten. Dat is waarschijnlijk de prijs die ik betaal omdat ik in paradijs op een eiland woon.

Aantekening: Een paar dagen na besluitvorming over de Dell keek ik nogmaals naar het Microsoft-winkel, en ontdekte dat een systeem met 32GB geheugen mogelijk was, maar voor een prijs veel hoger dan de Dell. Toch de goede keus gemaakt.

Januari ’25

De eerste maand van 2025 is alweer voorbij. Een maand waar we weer de gewone routine konden oppikken, na alle hectiek van december. Uiteraard ben ik benieuwd naar wat 2025 gaat brengen. Een grote gebeurtenis is natuurlijk mijn persoonlijke mijlpaal. 50 jaar wordt ik dit jaar. Het is wat. Ik voel me nog steeds redelijk jong, maar dat gevoel lijkt niet overeen te komen met mijn biologische leeftijd. Een vreemde gewaarwording. Gelukkig heb ik nog een paar maanden om te genieten voordat het zo ver is.

We beginnen het jaar met vernieuwing. De kinderen hebben alle twee een mooie vitrinekast gekregen, om hun mooie spulletjes in te plaatsen. Ana heeft een nieuwe dyson aangeschaft. Met de nieuwe dyson v12 stofzuiger zijn nu zelfs de kinderen enthousiast de vloer aan het schoonmaken. Waarschijnlijk is de nieuwheid er snel vanaf, maar ik moet toegeven dat het zoeken naar stof met een groene laser een hele nieuwe dimensie aan het stofzuigen geeft.

Ik ben deze maand ook begonnen met iets nieuws, een uitje met ‘the guys’ naar don Chuleton. Hier met zijn drieen een enorme lap vlees opgepeuzeld, vergezeld van een lekkere fles wijn. Wat mij betreft hebben we een nieuwe traditie.

AI: Weer spannend!

Oude 8086 volgens de AI!Het voelt alsof we opnieuw zijn begonnen. De eerste paar jaar waarin thuis pc’s populair werden, waren vreemd. Dingen waren onhandig en zeer veranderlijk. Sommige spellen en programma’s vereisten wat meer geheugen of een iets betere grafische kaart, en ik haalde mijn grafische kaart eruit en verving die, of ik kocht wat extra geheugen, opende de pc en plaatste het geheugen in de beschikbare slots op het moederbord. Het was gewoon. Werd de cd populair? Gewoon een cd-lezer kopen en aansluiten. Werd de zip-schijf populair? Een SCSI-uitbreiding voor je pc kopen, aansluiten op je moederbord, je nieuwe zip-schijf aansluiten op de nieuwe SCSI-poort en hopen op het beste. Een harde schijf? Koop de dure 20MB HD en sluit hem aan. Formatteer en partitioneer de HD en na een paar uur was alles klaar voor gebruik. USB-aansluitingen? Koop een uitbreiding, sluit hem aan en je bent klaar om alles te gebruiken wat je hebt.

Na een paar jaar werd alles minder veranderlijk. Pc’s kwamen volledig uitgerust en hardware updates waren niet meer zo gebruikelijk. Spellen konden bijna altijd draaien, hoewel soms wat trager, afhankelijk van de hardware die je had. Alle systemen hadden een harde schijf en USB-aansluitingen. Met elke nieuwe generatie hardware werd het gemakkelijker.

Ik weet dat de AI (beter gezegd, de LLM) die we nu hebben geen hardware is, maar het voelt weer net als vroeger. Modellen proberen en verschillende configuraties uitproberen. Keuzes maken, omdat sommige modellen te groot zijn en niet op je schijf passen. Wachten en proberen de setup te verbeteren, spraak- of beeld- of muziek generatie toevoegen, proberen wat werkt en wat niet. Het is weer een beetje leuk. Lezen en onderzoeken en langzaam resultaten behalen.

Toen mijn laptop antwoord gaf op mijn eerste vraag zonder verbinding te maken met internet om te zoeken, voelde het precies hetzelfde als toen ik een strip van 4 MB geheugen toevoegde en het werkte, en ik een nieuw programma kon draaien. Geweldig, weer een sprong in de toekomst!

Eigen mening of toch niet

Aap!Het laatste commentaar op dit blog is van september vorig jaar. Een zekere Ricky heeft een commentaar geplaatst op mijn getijdenklok bericht. Het vreemde is dat het commentaar wel over het onderwerp gaat, maar toch de plank mis slaat. De laatste zin stelt dat de persoon graag het resultaat wil zien. Maar ‘het resultaat’ is precies waar het bericht over ging.

What a creative and fun project! A tide clock is not only practical for beach lovers like you but also a unique piece of decor. It’s great that you’re taking the DIY approach to create something that perfectly suits your taste. The step-by-step process you’ve outlined seems both simple and rewarding. I can imagine it will be really satisfying to see the tides reflected on your custom-made clock! Looking forward to seeing how it turns out.

Het lijkt er sterk op dat een AI dit commentaar geschreven heeft, en dit soort commentaar heeft maar één doel. Op de lijst komen van geaccepteerde berichten, zodat in de toekomst commentaar van deze gebruiker automatisch goedgekeurd wordt. Zodra dat is gelukt is het wachtten op een tsunami van gok, sex, crypto en medicijn berichten op iedere pagina.

2024

Dit jaar is iedere maand voorbij gevlogen. Het was een jaar waar ik weer langaam mijn online activiteiten aan het oppikken ben. Iedere maand heb ik een stukje op mijn blog geplaatst en ik heb mijn eerste iPhone app gepubliceerd. Langzaamaan kan ik weer wat doen met mijn hobbies, en dat komt voornamelijk doordat de kinderen flink aan het opgroeien zijn. Opeens het ik zo af en toe wat vrije tijd, een situatie die ik jaren lang heb moeten missen.

De aankomende jaar zal een mijlpaal voor me zijn. Ik word 50 jaar! Mijn wens is om door te gaan met mijn hobby’s en hier geleidelijk meer tijd voor vrij te maken. Ik wil ook het nieuwe woord dat ik in 2024 heb geleerd, ‘Maridaje‘, in de praktijk brengen. Sinds Alex met zijn peetoom naar een restaurant met een Michelin-ster ging, en Alex me later over de ervaring vertelde, is het iets geworden dat ik gewoon moet beleven. Ik heb geluk, want we hebben een restaurant met een ster in de buurt, dus er is niets dat me tegenhoudt.

December ’24

Deze maand vierde Alan zijn negende verjaardag! Hij groeit razendsnel op. We hebben het een paar keer gevierd en Alan kreeg een enorme hoeveelheid coole cadeaus. Hij kreeg een nieuwe tablet, een semi-professionele metaaldetector, een fiets, verschillende voetbalaccessoires en behoorlijk wat geld. We vierden zijn verjaardag twee keer, eerst met een barbecue in het centrum van het eiland met familie en vrienden, en de volgende dag met een lasergame met zijn klasgenoten.

In december heb ik geleden omdat ik de fout maakte om deel te nemen aan de Bestial race. Het resulteerde in een paar pijnlijke dagen, maar ik zal proberen het te herinneren als een geestversterkende oefening.

Vlak voor Kerstmis kregen we een voorproefje van de echte kerstsfeer omdat we gingen schaatsen. Een half uur op het ijs en daarna een enorme hoeveelheid regen zorgden ervoor dat ik me bijna op de Noordpool waande, nou ja, misschien niet helemaal, maar het leek zeker niet op een tropisch eiland. Schaatsen was leuk. Ik was verbaasd dat ik op mijn voeten bleef staan, maar ik had geluk.

We sloten deze maand af met een bezoek aan familie in Madrid. Tijdens ons verblijf bezochten we ook Mago Pop (Wizard Pop), en moest ik weer op de ijzers het ijs op. Mijn kinderen hadden het Mago Pop optreden eerder gezien, maar voor mij was het de eerste keer, en zelfs als een scepticus over magie was ik behoorlijk onder de indruk.

Na de Bestial race

Wauw, op de dag van de Bestial race was ik mentaal afwezig terwijl Alan zijn verjaardag vierde met zijn klasgenoten. Ik herinner me dat ze met lasers gingen spelen in Hangar 37, maar ik herinner me geen details. Ik herinner me dat ik thuiskwam, naar bed ging en direct sliep. De volgende dag deden mijn spieren pijn. Ze deden pijn bij het bewegen en ook bij het stil staan. Een vervelende pijn die gewoon overal in mijn lichaam zat. Ik besloot het rustig aan te doen. De volgende dag was een maandag, dus ik moest naar het werk. De pijn die ik gisteren ervoer, was op de een of andere manier verdubbeld. Nog een dag van lijden, hopend dat de volgende dag makkelijker zou zijn. Nog steeds me afvragend waarom ik het deed. Ik kwam erachter dat mijn tijd 1:29:31 was, maar het voelde alsof de hele beproeving veel langer duurde.

Ik maakte een paar video’s voor en na het evenement, en Alex maakte een paar video’s van mij bij de start van de race en terwijl ik bij de finish aankwam. Dus er was genoeg materiaal voor een nieuwe YouTube-video!

Bestial race

Bestial race!Met een collega heb ik vandaag de Bestial race gedaan. Hij had me overtuigt, en ik ging er eigenlijk van uit dat ik hem wel even zou verslaan, en zo een leuk verhaaltje zou hebben de komende maanden. De race vond plaats in Arucas, een stadje in de buurt. 6 KM hardlopen en een paar obstakels. Bij de start werd echter al direct duidelijk waarom mijn variant ‘hell’ heette. Direct door kuilen en heuveltje, gaten met modder, onder lage bruggen door kruipen, springen en duiken, al kruipend banden voorduwen etc. Voordat het hardlopen begon was ik al kapot. Het hardlopen daarna bleek ook nog eens bergop te zijn, met natte schoenen en sokken, over een klein paadje. Ook hier waren er een paar obstakels. Een stenen bal van 20 kilo meenemen over een extra routetje, een jerrycan met 20 liter water meenemen over weer een extra routetje, over een muur van twee meter heenklimmen, Flink wat obstakels waar je met je handen allerlei objecten moest grijpen om niet de grond te raken, en toch zo’n 6 meter vooruit moest ‘klimmen’. Superzwaar. Vlak voor het einde moesten we nog door twee bakken met water, en nog een flinke lijst van obstakel, en toen was daar gelukkig, eindelijk, de finish. Wat een opluchting. Het is voormekaar!

Na de race moesten we weer snel door naar een ander event, een verjaardagsfeestje van Alan. Ik was fysiek aanwezig, maar ik kan met er niet veel meer van herinneren. Ik weet nog wel dat ik doodmoe was en dat ik bij mezelf dacht dat het op zich ook wel logisch was dat een ‘hell’-moeilijkheid niet eenvoudig en duidelijk ongewenst zou zijn. Ik vroeg mezelf dan ook af waarom ik me ooit hiervoor had opgegeven…