Het jaar is al weer bijna voorbij, en dus is het weer tijd voor een terugblik. We wonen nog steeds lekker in Las Palmas op het Spaanse eiland Gran Canaria. In januari zijn Kees en Nel gezellig langs geweest en dat was feest! Helemaal voor Alex die lastig bij zijn opa en oma weg te houden was. Later in het jaar zijn we zelf langs geweest in Nederland. Erg leuk om broer Bert, schoon zus Sally, de kleine Annabel en Jack, oma Nel en opa Kees en een deel van de familie weer te zien.
In het begin van het jaar was het eventjes spannend. Ana moest onder het mes, en haar galblaas is verwijderd. Na de operatie herstelde ze redelijk vlot, en kon ze eindelijk weer verder zonder pijn en zonder strikt dieet.
Dit jaar zijn we ook verhuist. Alhoewel we nog steeds in Las Palmas wonen, hebben we nu een wat groter appartement en, altijd handig, een parkeerplek. 2012 was het jaar van de crisis. In Gran Canaria heerst nu een werkeloosheid van iets meer dan 30 procent, en dat valt te merken op straat. In juli ben ik ook zonder baan geraakt en ik besteed nu mijn tijd aan mijn altijd drukke zoon en ben ik werk zoekend.
Onze kleine engel heeft zich dit jaar enorm ontwikkeld. Hij heeft nu tanden en kiezen. Alex loopt inmiddels flink. Hij kent Spaanse en Nederlandse woorden. Hij heeft leren zwemmen. Hij speelt graag verstoppertje met ons. Hij schildert graag. Al met al is het ouderschap een fantastische ervaring om mee te maken.
We wensen iedereen een heel goed 2013 toe!
Toen we Alex vertelde over een mogelijk einde van de wereld was hij toch een beetje geschrokken. Snel trok hij zijn camouflage pak aan.
Alex is inmiddels zijn eerste verslaving tegen gekomen. Een typisch Spaanse verslaving zelfs, 
Afgelopen zondag kon ik mijn vouwfiets weer uit de garage halen. Het was de dag van de fiets, en de lokale snelweg, de GC1 was afgezet voor de vele duizende fietsers. Ik had niet verwacht dat de eiland bewoners zo veel fietsen zouden hebben. Ze houden de fietsen blijkbaar goed verborgen.