Het lukt me nog steeds om de traditie gaande te houden. Het jaarlijkse fotoalbum van Alex. Dit is alweer het derde album van Alex van zijn tweede verjaardag tot zijn derde verjaardag. De eerste en tweede album vielen in de smaak bij de opa’s en oma’s dus ook deze is weer in hetzelfde formaat.
Alex van twee tot drie jaar
Dit verhaal had voorheen een online versie van het fotoalbum, maar deze bestaat inmiddels niet meer… helaas.
Onze vakantie dit jaar bracht ons in het noorden van Spanje. Een prachtige bergrijke omgeving waar we vanalles gezien hebben. Sneeuw op de hoogste berg toppen, diepe grotten, strand, zwembad, dierentuinen, middeleeuwse dorpen en noem maar op.
Alex had het enorm naar zijn zin, en het is waar dat als je kind tevreden is, je dat als ouder ook bent. Zijn favoriet was de pony.
Het is niet het eerste wat je zou verwachten, maar tijdens onze Agile training hebben we lekker zitten pokeren en daarna aan de slag met lego. Dit was het praktijk deel dat volgde na een dagje theorie. Het resultaat was bijzonder positief!
Iedere maand vliegt papa een paar dagen naar Nederland. Dat heeft er voor gezorgd dat Alex zeer geïnteresseerd is in vliegtuigen. Misschien is hij wel piloot materiaal.
5 april
|
12 april
|
11:42 Estoy embarazada . Llámame
En dan, dan is de wereld eventjes doodstil. Een onverklaarbaar helder moment dat ik slechts een keer eerder meeemaakt heb.
Alex is superslim. Hij weet nu al dat hij door samen te werken een enorme zak met snoep in recordtijd soldaat kan maken.
Een filmpje. Niet geschikt voor jeugdige kijkers. Niet geschikt voor gevoelige mensen. Eigenlijk is dit filmpje alleen geschikt voor bad mother fuckers.
Let op: Klik alleen op “Lees verder” als je de vorige paragraaf gelezen hebt.
Lees verder
Het is alweer mijn derde Vaderdag en de cadeaus worden steeds beter. Blijkbaar doe ik het als vader wel aardig. Dit keer kreeg ik lekker zelfgemaakte bonbons en een mooie foto met mijzelf, Alex en een papegaai.
Alex heeft naast zijn normale speelgoed ook twee robots, waarmee hij alleen samen met z’n vader mag spelen. Educatief, dacht ik zo.
Een van de robots is een balanceer artiest (op Kickstarter gevonden), en deze blijft netjes op twee wielen staan. Zelfs een klein tikkie van Alex is geen probleem, en de robot blijft netjes rechtop.
Deze robot is programmeerbaar door hem aan de USB kabel te hangen, en een programma erheen te sturen. Het programma zelf is te maken met een eenvoudige programmeer taal (blocks), maar daar wacht de echte Alex nog een paar jaartjes mee.
Robot Alex II
De tweede robot er eentje gebaseerd op de Raspberry Pi. Deze kan lekker rond rijden. Hij wordt aangestuurd door de computer op zijn rug, en deze is via wifi met de telefoon te besturen.
Alle rij instructies zijn door pappa op de robot al klaargezet als een set aan python programma’s.
Ik denk dat het voor Alex goed is om al vroeg kennis te maken met dit soort zaken. De robots van hem zijn natuurlijk kinderspel, maar ze doen me sterk denken aan de computers van toen ik klein was. Rommelen met geheugenbankjes, harddisken, kabels, floppies, ed. Trage bakbeesten met een zwart-wit scherm, waarbij je alleen een prompt kreeg voorgeschoteld. Internet bestond niet en hoorde nog thuis in de toekomst.
Alex zijn robots zijn vele malen geavanceerder dat mijn oude computers, en voor een fractie van de prijs en ik vermoed dat hij over een flink aantal jaren hierop terug kijkt zoals ik nu terugkijk naar mijn oude pc’s.
