Met pas twee jaar gaat de ontwikkeling van Alan supersnel. Mede dankzij zijn grote broer die als perfect voorbeeld dient is Alan al met heel veel zaken vergevorderd. Soms verbaas ik me echter toch nog, zoals gisteren. Alan is bezig met het ontdekken van de subtiele kunst van het beïnvloeden. Zorgen dat met allerlei kleine acties een bepaalde toekomst waarschijnlijker wordt. Voor een twee jarig kind is dat natuurlijk een enorme prestatie, die ik zelfs bij zijn veel grotere broer nog niet zo duidelijk heb gezien.

Alan had op mijn nachtkastje een lekkere beer klaargelegd. Het soort dat hij ook graag zelf eet, maar deze was voor mij. Vanochtend kwam Alan al vroeg in onze kamer kijken en zag het beertje nog liggen. Hierna bood Alan zelfs nog aan om hem in mijn mond te stoppen. Ik ben zeker benieuwd wat zijn motivatie hiervoor is.