AI: Weer spannend!

Oude 8086 volgens de AI!Het voelt alsof we opnieuw zijn begonnen. De eerste paar jaar waarin thuis pc’s populair werden, waren vreemd. Dingen waren onhandig en zeer veranderlijk. Sommige spellen en programma’s vereisten wat meer geheugen of een iets betere grafische kaart, en ik haalde mijn grafische kaart eruit en verving die, of ik kocht wat extra geheugen, opende de pc en plaatste het geheugen in de beschikbare slots op het moederbord. Het was gewoon. Werd de cd populair? Gewoon een cd-lezer kopen en aansluiten. Werd de zip-schijf populair? Een SCSI-uitbreiding voor je pc kopen, aansluiten op je moederbord, je nieuwe zip-schijf aansluiten op de nieuwe SCSI-poort en hopen op het beste. Een harde schijf? Koop de dure 20MB HD en sluit hem aan. Formatteer en partitioneer de HD en na een paar uur was alles klaar voor gebruik. USB-aansluitingen? Koop een uitbreiding, sluit hem aan en je bent klaar om alles te gebruiken wat je hebt.

Na een paar jaar werd alles minder veranderlijk. Pc’s kwamen volledig uitgerust en hardware updates waren niet meer zo gebruikelijk. Spellen konden bijna altijd draaien, hoewel soms wat trager, afhankelijk van de hardware die je had. Alle systemen hadden een harde schijf en USB-aansluitingen. Met elke nieuwe generatie hardware werd het gemakkelijker.

Ik weet dat de AI (beter gezegd, de LLM) die we nu hebben geen hardware is, maar het voelt weer net als vroeger. Modellen proberen en verschillende configuraties uitproberen. Keuzes maken, omdat sommige modellen te groot zijn en niet op je schijf passen. Wachten en proberen de setup te verbeteren, spraak- of beeld- of muziek generatie toevoegen, proberen wat werkt en wat niet. Het is weer een beetje leuk. Lezen en onderzoeken en langzaam resultaten behalen.

Toen mijn laptop antwoord gaf op mijn eerste vraag zonder verbinding te maken met internet om te zoeken, voelde het precies hetzelfde als toen ik een strip van 4 MB geheugen toevoegde en het werkte, en ik een nieuw programma kon draaien. Geweldig, weer een sprong in de toekomst!

Inter Colonia – Muelle Grande

Verlies! Ik was nooit een grote fan van voetbal. Hoewel beide ouders trainers waren, en mijn broer best goed speelde, was de enige reden dat ik de paar wedstrijden die ik bezocht, bijwoonde om gras te verzamelen voor mijn konijn.

Met Alan veranderde dit. In het begin verloren ze een paar wedstrijden, sommige eindigden in scores zoals 35 – 0, maar nu heeft het team zijn plaats in de competitie gevonden en zijn de wedstrijden gelijkwaardiger. Helaas, niet gewonnen, maar wel een goal van Alan!

18 jan Inter Colonia B 2 – 4 Muelle Grande

Garnaal


We zijn begonnen met gele, rode en blauwe garnalen. Superleuk om te zien, en al snel hadden we nieuwe generaties. Iedere generatie kwamen de kleuren iets dichter bij elkaar, en zo af en toe hadden we hele vreemde combinaties. Unieke individuen kregen van ons een naam. Roodpoot was onze favoriet, een transparante garnaal met vuur rode pootjes. Zebra was ook een mooie garnaam met donkere puntjes overal over haar transparante lijfje.

Inmiddels hebben we nog maar twee soorten garnalen, een soort die semi transparant is, en een soort die flink donker is, bijna zwart met een lichtere streep over hun rug. Het is er best mooi uit, en het belangrijkste, het lijkt alsof ze het naar hun zin hebben in hun aquarium.

Eigen mening of toch niet

Aap!Het laatste commentaar op dit blog is van september vorig jaar. Een zekere Ricky heeft een commentaar geplaatst op mijn getijdenklok bericht. Het vreemde is dat het commentaar wel over het onderwerp gaat, maar toch de plank mis slaat. De laatste zin stelt dat de persoon graag het resultaat wil zien. Maar ‘het resultaat’ is precies waar het bericht over ging.

What a creative and fun project! A tide clock is not only practical for beach lovers like you but also a unique piece of decor. It’s great that you’re taking the DIY approach to create something that perfectly suits your taste. The step-by-step process you’ve outlined seems both simple and rewarding. I can imagine it will be really satisfying to see the tides reflected on your custom-made clock! Looking forward to seeing how it turns out.

Het lijkt er sterk op dat een AI dit commentaar geschreven heeft, en dit soort commentaar heeft maar één doel. Op de lijst komen van geaccepteerde berichten, zodat in de toekomst commentaar van deze gebruiker automatisch goedgekeurd wordt. Zodra dat is gelukt is het wachtten op een tsunami van gok, sex, crypto en medicijn berichten op iedere pagina.

2024

Dit jaar is iedere maand voorbij gevlogen. Het was een jaar waar ik weer langaam mijn online activiteiten aan het oppikken ben. Iedere maand heb ik een stukje op mijn blog geplaatst en ik heb mijn eerste iPhone app gepubliceerd. Langzaamaan kan ik weer wat doen met mijn hobbies, en dat komt voornamelijk doordat de kinderen flink aan het opgroeien zijn. Opeens het ik zo af en toe wat vrije tijd, een situatie die ik jaren lang heb moeten missen.

De aankomende jaar zal een mijlpaal voor me zijn. Ik word 50 jaar! Mijn wens is om door te gaan met mijn hobby’s en hier geleidelijk meer tijd voor vrij te maken. Ik wil ook het nieuwe woord dat ik in 2024 heb geleerd, ‘Maridaje‘, in de praktijk brengen. Sinds Alex met zijn peetoom naar een restaurant met een Michelin-ster ging, en Alex me later over de ervaring vertelde, is het iets geworden dat ik gewoon moet beleven. Ik heb geluk, want we hebben een restaurant met een ster in de buurt, dus er is niets dat me tegenhoudt.

December ’24

Deze maand vierde Alan zijn negende verjaardag! Hij groeit razendsnel op. We hebben het een paar keer gevierd en Alan kreeg een enorme hoeveelheid coole cadeaus. Hij kreeg een nieuwe tablet, een semi-professionele metaaldetector, een fiets, verschillende voetbalaccessoires en behoorlijk wat geld. We vierden zijn verjaardag twee keer, eerst met een barbecue in het centrum van het eiland met familie en vrienden, en de volgende dag met een lasergame met zijn klasgenoten.

In december heb ik geleden omdat ik de fout maakte om deel te nemen aan de Bestial race. Het resulteerde in een paar pijnlijke dagen, maar ik zal proberen het te herinneren als een geestversterkende oefening.

Vlak voor Kerstmis kregen we een voorproefje van de echte kerstsfeer omdat we gingen schaatsen. Een half uur op het ijs en daarna een enorme hoeveelheid regen zorgden ervoor dat ik me bijna op de Noordpool waande, nou ja, misschien niet helemaal, maar het leek zeker niet op een tropisch eiland. Schaatsen was leuk. Ik was verbaasd dat ik op mijn voeten bleef staan, maar ik had geluk.

We sloten deze maand af met een bezoek aan familie in Madrid. Tijdens ons verblijf bezochten we ook Mago Pop (Wizard Pop), en moest ik weer op de ijzers het ijs op. Mijn kinderen hadden het Mago Pop optreden eerder gezien, maar voor mij was het de eerste keer, en zelfs als een scepticus over magie was ik behoorlijk onder de indruk.

Na de Bestial race

Wauw, op de dag van de Bestial race was ik mentaal afwezig terwijl Alan zijn verjaardag vierde met zijn klasgenoten. Ik herinner me dat ze met lasers gingen spelen in Hangar 37, maar ik herinner me geen details. Ik herinner me dat ik thuiskwam, naar bed ging en direct sliep. De volgende dag deden mijn spieren pijn. Ze deden pijn bij het bewegen en ook bij het stil staan. Een vervelende pijn die gewoon overal in mijn lichaam zat. Ik besloot het rustig aan te doen. De volgende dag was een maandag, dus ik moest naar het werk. De pijn die ik gisteren ervoer, was op de een of andere manier verdubbeld. Nog een dag van lijden, hopend dat de volgende dag makkelijker zou zijn. Nog steeds me afvragend waarom ik het deed. Ik kwam erachter dat mijn tijd 1:29:31 was, maar het voelde alsof de hele beproeving veel langer duurde.

Ik maakte een paar video’s voor en na het evenement, en Alex maakte een paar video’s van mij bij de start van de race en terwijl ik bij de finish aankwam. Dus er was genoeg materiaal voor een nieuwe YouTube-video!

Bestial race

Bestial race!Met een collega heb ik vandaag de Bestial race gedaan. Hij had me overtuigt, en ik ging er eigenlijk van uit dat ik hem wel even zou verslaan, en zo een leuk verhaaltje zou hebben de komende maanden. De race vond plaats in Arucas, een stadje in de buurt. 6 KM hardlopen en een paar obstakels. Bij de start werd echter al direct duidelijk waarom mijn variant ‘hell’ heette. Direct door kuilen en heuveltje, gaten met modder, onder lage bruggen door kruipen, springen en duiken, al kruipend banden voorduwen etc. Voordat het hardlopen begon was ik al kapot. Het hardlopen daarna bleek ook nog eens bergop te zijn, met natte schoenen en sokken, over een klein paadje. Ook hier waren er een paar obstakels. Een stenen bal van 20 kilo meenemen over een extra routetje, een jerrycan met 20 liter water meenemen over weer een extra routetje, over een muur van twee meter heenklimmen, Flink wat obstakels waar je met je handen allerlei objecten moest grijpen om niet de grond te raken, en toch zo’n 6 meter vooruit moest ‘klimmen’. Superzwaar. Vlak voor het einde moesten we nog door twee bakken met water, en nog een flinke lijst van obstakel, en toen was daar gelukkig, eindelijk, de finish. Wat een opluchting. Het is voormekaar!

Na de race moesten we weer snel door naar een ander event, een verjaardagsfeestje van Alan. Ik was fysiek aanwezig, maar ik kan met er niet veel meer van herinneren. Ik weet nog wel dat ik doodmoe was en dat ik bij mezelf dacht dat het op zich ook wel logisch was dat een ‘hell’-moeilijkheid niet eenvoudig en duidelijk ongewenst zou zijn. Ik vroeg mezelf dan ook af waarom ik me ooit hiervoor had opgegeven…