In 2006 was het de overheid die ons een hart onder de riem probeerde te steken. Toen al waren er 200.000 mensen bezig om ons in de gaten te houden. Zoeken naar vreemd gedrag om potentiële gevaren snel te ontdekken. Het moraal van het verhaal van 2006 was: Er is niks aan de hand. Gewoon doorgaan met leven. De site van de overheid tegen terrorisme is een stille dood gestorven en bestaat niet meer.
Vorig jaar was volgens de Volkskrant was Nederland het land met de meeste telefoon taps. Maar liefst 22 duizend telefoons worden jaarlijks getapt!
Afgelopen maand werd toegegeven dat de NSA per maand in Nederland 1.8 miljoen telefoon gesprekken afluistert.
Het zijn allemaal rookgordijnen.
Nu is het 2013. Edward Snowden, een medewerker van de Amerikaanse geheime dienst doet een boekje open over alle informatie die wordt verzameld. Amerika staat in zijn hemd want wat blijkt, alles, maar dan ook echt alles, wordt af geluisterd en opgeslagen. Uiteraard doet Amerika dat niet zelf. De Nederlandse intelligentie dienst luistert alles af in Nederland en deelt deze informatie met andere diensten.
Alles wat je doet met je computer, alles wat je betaald met je pinpas of creditcard, overal waar je door camera’s wordt gezien, alle zaken waar de verzekering zich mee bemoeit, al je medische zaken, al je bankzaken, alles wat je doet met je telefoon, noem maar op. Alles wordt opgenomen en bewaard. Privacy is een grote illusie gebleken. Privacy wordt je gegund zolang je geen gevaar oplevert. Maar de grote vraag is dan voor wie kan je maar beter geen gevaar opleveren? En wat zijn de mogelijke gevolgen?
Het simpele feit dat het afluisteren en vergaren van informatie zo enorm wijdverbreid is geeft aan dat het een geautomatiseerd systeem is. 1.8 miljoen telefoongesprekken per maand afluisteren gaat niet zonder een geautomatiseerd proces. Als er toch een geautomatiseerd proces is, waarom zou je dat proces dan limiteren tot een onvolledige set. De logische conclusie is dat alles wordt afgeluisterd. Laten we er van uit gaan dat de eigenaar van dit systeem de overheid is.
Als de doelstelling is om alles af te tappen en te kunnen gebruiken is een niet af te tappen systeem direct een groot gevaar. Een niet te tappen bron is als een groot gat in het hek om de gevangenis. Dit betekent dat iedere overheid moet zorgen dat ze kennis hebben van de zwakheden van ieder denkbaar systeem. Indien ze iets niet weten moeten ze onmiddellijk onderzoek doen en uitzoeken wat de zwaktes zijn en bepalen hoe een bepaald systeem af te tappen is en te gebruiken. Alle theoretische zwakheden van ieder mogelijk systeem moeten onderzocht worden, en zodanig verwerkt worden dat er een kant en klare applicatie is om de zwakheid uit te buiten.
“Ik heb niets te verbergen”, “Van mij mogen ze alles weten”. Het zijn veel gehoorde uitspraken die duidelijk maken dat mensen niet beseffen wat er gebeurt. Alle recht op privacy die we nu verliezen zorgen er voor dat de volgende generatie steeds meer gecontroleerd zal worden. Steeds meer met de rug tegen de muur.
We worden allemaal in de gaten gehouden, en we ondergaan ons lot als lamme schapen. Al onze dagelijkse bezigheden zijn een zich dagelijks herhalend ritueel. Niemand heeft het echt slecht, en niemand maakt zich echt druk. Totdat je zelf besluit van je routine af te stappen. Maar wat zijn dan de gevolgen? Nu is het misschien een medewerker van een geheime dienst die een berichtje krijgt als iemand zijn gedrag omgooit en zijn hoofd boven het maaiveld uit steekt. Maar wie garandeert ons dat over 5 of 10 jaar die persoon niet direct in het gevang beland, of opeens verdwijnt.
Nu is er een held opgestaan. Snowden, die aanvoelde dat het niet goed ging en nu probeert een verandering teweeg te brengen. Iemand die dat doet ten koste van alles wat hij heeft. Laten we hopen dat die verandering er inderdaad gaat komen voor het voor ons allemaal te laat is.
Tegenwoordig krijg je bijna overal wel een pasje. Gewoon omdat men denkt dat dit zorgt voor meer loyale klanten. Zo ook Corendon. En naam die mij onbekend was, totdat ik er achter kwam dat ze goedkope low budget tickets aanbieden naar Gran Canaria. Dat is natuurlijk interessant, dacht ik en ik schreef me in op de nieuwsbrief.
Toen ik echter opeens een goldcard kreeg thuis gestuurd was ik toch wat verbaast. Ik begon direct met de gold-card die je eigelijk pas na 10 reizen per jaar krijgt, en ik had een bijzondere pasfoto met gouden ketting. Toch eventjes schrikken om mezelf zo te zien.
Vandaag is het feest!
Sinds een paar jaar geeft de KNM af en toe gekleurde muntjes uit en vorige week was het weer zo ver, en dit keer betrof het een gekleurde twee euro munt ter ere van 200 jaar Koninkrijk. De 1500 sets met gekleurde muntjes waren in een uurtje uitverkocht.