Uiteraard is er een heldere reden dat producten soms verdacht goedkoop zijn. Om deze producten te maken gebruikt men de goedkoopst mogelijke grondstoffen, de goedkoopste arbeidskrachten en er wordt vooral geen geld uitgegeven om het product goed te testen.

Zo ook mijn gelukskat. Toen ik de batterij erbij kreeg als een kadotje had ik natuurlijk direct nattigheid moeten voelen. Na welgeteld een dag met zijn pootje te hebben gezwaaid begon de gelukskat een vervelende tik te produceren. Iedere keer als het pootje heen en weer bewoog hoorde ik een flink harde tik. De eerste oplossing was om de kat buiten de zetten, maar ik bleef de tik horen. Hierna ben ik over gegaan tot een reparatie.

Het mechanisme was verbazingwekkend simpel. Een gewicht, een soort van magneet, een batterij en dat was het. De tik werd veroorzaakt door het gewicht dat tegen een plastic randje aantikte. Dit was met een stukje draad te verhelpen. Hierna deed de kat het weer perfect, en was ik gelukkig met het juiste niveau van technische kennis die ik in huis had, en waarmee ik de gelukskat heb kunnen repareren. De kat staat inmiddels weer in de huiskamer.