Best trots ben ik met mijn wietplantjes. Eindelijk een potentiële winstgevende situatie waarbij ik mijn ‘groene vingers’ ten gelde kan maken. Van de planten die nu in mijn beheer zijn is de wens om er toch minimaal eentje te verkopen. Misschien als grondstof, of anders als eindproduct in cake vorm.

Maar wat is recent gebleken… Ik ben niet de enige. Erger nog, ik ben in mijn familie slechts een armzalige amateur… een aanmodderende leek.

Elders in de familie worden wietplantjes per 250 opgekweekt in grote productiehallen :-p. Misschien is het dan toch een genetische aanleg, waarvan de drang tot het telen van wietplanten bij mij nog in opkomst is. Misschien moet ik het volgende keer ook wat groter aanpakken. Ik heb toch nog een ongebruikte kamer over en een amper gebruikt opberghok.

Think big!