We hadden het natuurlijk kunnen weten. Bij een lokaal feestje in het bos was alles overvol, behalve een tafeltje. Geluk dachten we eerst nog, totdat we dichterbij kwamen. Alex was de eerste want hij was in de sprint gelijk naar het tafeltje gerend.
Hij rende ook verdacht snel weer terug. Wespen! Wespen! riep hij, en jawel, Alex had een wespennest gevonden. Vlak onder de picnic tafel en de wespen hadden hem maar liefst drie keer in zijn been geprikt. Au!
Gelukkig was er een ambulance ter plaatse, en werd Alex goed geholpen met een paar ijsklontjes. Voer hieraan een cadeautje toe voor de schrik, en gelukkig verliep de rest van de dag super goed zonder verder incident.
Alex is vandaag 7 geworden en dat is natuurlijk een groot feest. Alhoewel hij af en toe wat opstandig is, heeft hij toch heel goed zijn best gedaan het afgelopen jaar. Op school was hij een van de beste studenten en hij is zelfs verkozen tot hulpje van de juf. Bij zijn muziek lessen was hij net ietsje beter dan de rest van zijn klas, zodat hij als beloning bij het afsluitende concert helemaal vooraan mocht zitten, vol in de spotlight. Bij taekwondo heeft hij in minder dan een jaar twee keer een nieuwe band verdient en is hij van wit naar wit-geel naar geel gegaan.
Uiteraard moeten we als ouders kijken naar de ‘big picture’, en die laat ons zien dat Alex goed zijn best heeft gedaan en een flinke vooruitgang heeft gemaakt. Hij is zeker in situaties met een autoriteit (zoals een juf of een leraar) een heel gedisciplineerde jongen. Al met al goed voor flink wat cadeautjes.
Pas bezig en nu al de gele band. Een hele prestatie van onze Alex. Hij moest voor de gele band een aantal taekwondo routines uit het hoofd kennen en zonder fout uitvoeren tijdens zijn examen. De exacte bewegingen weet alleen zijn docent, dus we konden hem niet helpen, maar toch ging het allemaal perfect. *super trots*
Gewoon lekker sporten. Dat is niet alleen leuk, het is ook nog eens super gezond. Alex gaat twee keer per week naar taek wondo, en dat betekend in zijn geval voornamelijk een uurtje rennen, springen, obstakel banen en af en toe schoppen of slaan tegen een matje of een denkbeeldige vijand.
De taek wondo docent is een strenge man (zo komt hij in ieder geval over bij de kinderen in zijn klas) die de gewenste dicipline op een goede manier kan overbrengen. De docent dwingt respect af en geeft ook al en toe een complimentje waarna je het gecomplimenteerde kind bijna kan zien groeien. Bij fout gedrag krijgen de leeringen een paar minuten straf waarbij ze aan de kant moeten zitten, en even niet mee mogen spelen, of ze moeten bijvoorbeeld 5 push ups doen. Simpel maar effectief.
Na wat gewenning gaat het met Alex erg goed bij de lessen. Zo goed zelfs dat hij al de eerste 20 basis bewegingen van het taek wondo onder de knie heeft. Voldoende voor een promotie maar de wit-gele band!
Ik heb altijd verondersteld dat ik zelf weinig te vertellen heb aan de wereld. Nou ja, als ik hierover nadenk dan moet ik toch concluderen dat ik natuurlijk wel mijn dingetjes heb. Zo ben ik natuurlijk van Nederland naar Spanje vertrokken. Een nieuwe omgeving, een ander leven. Ja, bij nader inzien zijn mijn inzichten toch juist wel waardevol. Mijn levenslessen zou ik eigenlijk moeten delen met de rest van de wereld, zodat we er allemaal (iets) beter van worden. Maar ja, ik heb er weinig zin in, ik zie er tegen op en ik denk niet dat er veel interesse is in mijn inzichten, dus toch maar niet.
Wat natuurlijk wel interessant is, is ons aller toekomst. Alex en Alan leven ook in twee werelden. Nederlandse en Spaanse invloeden die de hele dag door hun effect sorteren en hun beeld van de wereld helpen vormen. De visie van twee jongens, nog niet vervuild met vooroordelen, veronderstellingen, angst en diplomatie, maar in plaats daarvan vol van hoop, visie, vertrouwen en een flinke doses jeugdige naïviteit. Dat is natuurlijk interessant en echt waardevol. Zelfs al stelt het inhoudelijk nog niet veel voor, dit zijn pareltjes in de maak!
En laat ik nu ook sinds hun geboorte zo af en toe leuke filmpjes maken van de jongens. Een kleine aanpassing, waarbij we een intro toevoegen, en aan het einde een “tot de volgende keer”, en ze hebben een super interessant vlog. We gaan het proberen.
Wederom heeft Alex een medaille behaalt. Weer met hardlopen. Hij vind het leuk, en wordt daarbij ook nog eens extra gestimuleerd door al dat ere metaal.
Ruim een jaar geleden zijn we met Alex een keertje geheel vrijblijvend wezen kijken bij een taekwondo les. Vlak in de buurt, dus dat kwam ons erg goed uit. Maar helaas, Alex vond het helemaal niks en we kregen hem met geen mogelijkheid weer naar binnen.
Nu, meer dan een jaar later is de situatie helemaal omgedraaid. Alex vroeg ons of hij een proef les kon krijgen bij dezelfde sportschool. De reden was volgens mij dat zijn vriendje Miguel wel op taekwondo zit en zelfs al een geel-witte band heeft verdient. Met Miguel gaat het super goed en dat heeft op een of andere manier Alex zo beïnvloed dat ie ook wil. Helemaal perfect natuurlijk want een uurtje sport en discipline een paar keer per week is voor iedereen goed.
Hij is binnen, een grote doos is thuis bezorgt. Ik ben blij want ik weet wat er in zit. Weet jij het ook? Ik denk dat de kinderen er ook blij mee zullen zijn, alhoewel Alan nog even geduld moet hebben, want hij is nog een beetje te klein. Bij Alex past de inhoud van de doos goed bij zijn al aangelegde verzameling.
Het probleem dat ik nu heb, hoe krijg ik deze enorme doos (47cm x 55cm x 40cm) met nummer 75192, die rond de 15 kilo weegt zonder kleerscheuren in Spanje?