Categorie archieven: Spanje

Hasta La Vista

Februari ’24

Geplaatst op door
Beantwoorden

No snow?!We zijn deze maand voor het eerst met de familie en voor mij voor het eerst sinds jaren weer wezen skiën. Leuk, alhoewel de sneeuwverwachting niet al te best was. Alex heeft wat indoor ervaring, en voor Alan is het een heel nieuw concept. Ana heeft hetzelfde als ik, voor haar is het ook jaren geleden. De onzekerheid over de sneeuw heeft op mijn werk nog voor flink wat hilariteit gezorgd. Er is zelfs een AI voor de grappen gebruikt. Een paar dagen voor ons vertrek begon het een klein beetje te sneeuwen, maar het was niet voldoende. Uiteindelijk konden we alleen skiën op een paar pistes die voorzien waren van sneeuw kanonnen om ze van een mooi wit laagje sneeuw te voorzien.

Skiën was erg leuk! We begonnen een dagje in ‘La Molina‘, en later bezochten we de sneeuw in ‘Marsella’, en ‘Les Angles’ in Frankrijk. Skiën was net als zwemmen. Ik wist bijna direct hoe ik de berg af moest. Ik was bang dat mijn ski kennis helemaal weg zou zijn, maar dat bleek niet het geval. Ik wist bijna direct weer alles, en kon me flink wat tijd met vallen en opstaan gelukkig besparen. De kinderen gingen ook hartstikke goed. Alex kan nu veilig een rode piste af, en hij begint as een beetje parallel te skiën. Alan kan al gemakkelijk een groene of blauwe piste af.

Hobby

Ik was altijd al groot fan van het spel waar je bergen muntjes van een plateau moest af duwen. Een zogenaamde ‘Pusher’. Ik heb een paar keer nagedacht om er eentje te kopen, maar dat heb ik toch nooit gedaan. Het apparaat is flink prijzig, en het vergt flink veel plek. Nu ben ik een nieuw idee dat ik wil realiseren. Ik heb de bouwplannen gekocht, en deze laten uitsnijden met een laser-cutter. Deze hoef ik dan alleen in elkaar te zetten, en dan kan ik zelf de techniek doen. Een computertje die een motortje aanstuurt samen met wat lampjes, met wat toeters en bellen. Als het lukt wil ik de plannen aanpassen en als dat lukt een transparante pusher maken.

Feest op La Gomera

Geplaatst op door
Beantwoorden

We gaan er even tussenuit. Een korte trip naar la Gomera. Met het vliegtuig vertrekken we dinsdag en donderdag gaan we al weer terug. Kort maar krachtig, even lekker de dagelijkse routine doorbreken.

We gaan met een paar vrienden naar het eiland, en aldaar hebben we een grote auto gehuurd waar we met zijn 7-en in passen. Naar een grote auto hebben we ook een groot huis gehuurd, hopelijk met een tuintje zodat we kunnen barbacueen. Het wordt een leuk avontuur. Ook is het natuurlijk feest! Het is de verjaardag van onze Alan, en dat moet gevierd worden.

Het eiland zelf is redelijk klein, en flink groen. Perfect voor een paar mooie wandel tochten.

Baobab

Geplaatst op door
Beantwoorden

Baobab in de regen!Onze verwachtingen waren hoog van Baobab. Een 5 sterren hotel is natuurlijk super-de-luxe. Daar is alles tot in de nopjes verzorgt. Dat hadden we tenminste verwacht, maar helaas waren er toch een paar zaken die niet in de haak waren.

Ten eerste was er het weer. Het regende de hele tijd, en er was een cycloon voorspeld! Dat gebeurt niet vaak op Gran Canaria, en natuurlijk is dit niet de schuld van het hotel. Door de regen lag het hele hotel vol met handdoeken, en stonden overal emmers. Het lekte flink. Het Afrikaans aandoende hotel was duidelijk niet gemaakt om een regenbui te weerstaan. Niet alleen was het lopen lastig met handdoeken overal, ook waren alle activiteiten afgezegd. Geen spektakel ‘s avonds (binnen). Alles werd vanwege het weer geannuleerd. Jammer, en het leek mij in een flink aantal gevallen onnodig.

Daar naast waren er nog andere ongemakkelijkheden. We konden nergens parkeren. De werknemer voor de ingang van het hotel had ook geen idee. Bij het inchecken werd ons een welkoms cocktail aangeboden. Twee zonder drank voor de kinderen, en twee voor ons. Maar daar bleef het bij. Een aanbod, maar het bleef bij een aanbod. Moesten we de welkoms attentie zelf ergens halen? Geen idee.

Een lift werkte niet, maar niks geen bordje, niks. Een enorme rij voor het ontbijt waarbij de rij in de regen stond. Een kamer met een kapot koffie apparaat. Bij het ontbijt stond een drank apparaat, voornamelijk voor koffie, die ook bij heet water, of melk, de drank voorzag van een laatste druppel koffie. Bij het buffet stond een grote schaal rauwe eieren naast de deels verstopte gekookte eieren. Ik pakte uiteraard een rauw ei. Geen idee waarom die daar stonden, en waarom iemand dat zou willen.

Onze kinderen waren voor vertrek aan het spelen met de ping pong tafel. Leuk! Maar helaas, een lid van het animatie team kwam, zag en overwon. De pingpong tafel moest weg, vanwege het noodweer. Dat de tafel overdekt stond (en in gebruik was door onze kinderen!) maakte niet uit.

Het hotel zelf was wel echt prachtig. Een hele mooie architectuur, mooie en grote zwembaden, en prachtig mooi groen. Her en der stonden grote olifanten, zebras, krokodillen en flamencos (allemaal nep, dat wel), en dat geeft een hele mooie Afrikaanse sfeer. Er liep heel veel personeel rond, en deze was altijd zeer behulpzaam. De kamers waren groot en mooi. Op het koffie apparaat na, en een ledstrip die deels los hing was alles in orde. Een goed gevulde minibar, een heerlijk groot bad. Goede bedden. Alles top. Een heel mooi uitzicht en een mooi balkon, maar deze was door het weer helaas niet bruikbaar.

Fuerteventura

Geplaatst op door
Beantwoorden

Letterlijk vertaald heet het eiland ‘Sterke wind’. Hier verbleven we in het dorpje ‘Costa Calma’ (Rustige kust). In beide gevallen was de naam goed gekozen. De kust was inderdaad rustig, met kleine kabbelende golfjes op het strand, en we hadden drie dagen lang een flinke wind. Op de heenweg, ongeveer halverwege hebben we nog een flinke groep dolfijnen gezien. Rond de 25 dolfijnen sprongen steeds uit het water, helaas zwommen de de andere kant op, dus we waren ze snel uit het oog verloren.
Na aankomst met de boot zijn we naar ons appartement gereden om aldaar direct in het zwembad te springen en later richting het strand. De volgende dag naar de dierentuin en die avond naar een flinke zandduin, en de laatste dag langs een paar indrukwekkende grotten, vlak bij een aardig strandje. Hierna weer richting boot en op naar huis. Een korte maar geslaagde mini vakantie.

De giraffes voeren!Oasis Wildlife Fuerteventura
Een flink park, groter dan ik had verwacht. De restaurants in het park waren echt goed. Er waren drie shows. De zeeleeuwen, de grote vogels, en de kleine vogels zoals papegaaien, en allerlei kleinere beestjes, zoals hagedissen, camaleonen en slangen. Het park was erg mooi, heel veel groen en gelukkig ook flink wat schaduw. Een deel van het voedsel voor de dieren werd verkocht, en zo konden Alex en Alan voor 1.50 EUR per zakje fruit de giraffen en de kamelen voeren. Een kameel wilde zeker zijn van zijn stukje appel en slobberde bijna de hele hand van Alan naar binnen. Ook werden ze door de verzorgster van de olifanten uitgenodigd om een olifant een ui te geven en een lekkere krop sla.

– Eerst gingen we naar de zeeleeuwen show. Een redelijk standaard showtje, zoals ze in de meeste parken met een zeedieren show wel hebben. De nadruk lag op de verzorging van de dieren, en de uitleg over het dier, en de verschillen met vergelijkbare diersoorten. Een leuke show voor de kinderen maar mij dit soort shows krijg ik altijd een nare smaak in mijn mond. De dieren zijn daar voor ons vermaak. Ze leven veel minder lang, ze moeten verplicht drie keer per dag optreden, ze krijgen alleen maar dode vis, wat ze normaal nooit zouden eten. Ze zijn vaak ziek. Ze zitten in een verblijf dat vergeleken met de natuurlijke situatie echt super klein is.

Voor een mens is een vergelijkbare situatie waar je verplicht altijd in je kamer moet blijven. Alleen rauwe vis te eten krijgt, drie keer per dat moet optreden, en ze houden je leven door je allerlei drugs en medicijnen toe te dienen. Als je dan ook nog eens moet acteren alsof je van je verzorger houd, tsja, dat gaat me een beetje te ver.

– De vogel en reptielen show was leuk. Papegaaien, hagedissen, schildpadden, en slangen. Allemaal met hun uitleg. Voor de dieren was het niet overdreven belastend. Alex kreeg nog een bezoekje van een papegaai op zijn schouder.

– De grote vogels show was een show met uilen, haviken, adelaars, en allerlei roofvogels. Een wel leuke show, waar Alex werd uitgenodigd om als vrijwilliger mee te doen. Hij moest met en touwtje met voer rennen, een roofvogel (in dit geval zelfs twee) vielen het voer aan. Hierna moest Alex met zjin handen omhoog staan, en vloog een roofvogel er op snelheid doorheen.

Ajun Caves
De grotten van Ajun waren erg mooi om te bezoeken. Een hele leuke route, voor de kinderen makkelijk te doen, en een flinke grot aan het eind. Onderweg terug ook nog eens begroet door een kolonie eekhoorntjes. Daarna lekker een tijdje op het strand gelegen, en een heel mooi natuurlijk zwembadje gevonden. Onderweg viel het op dat het hele eiland echt gortdroog is. Overal zand en kleine droge struikjes. En overal flink wat wind.

Na de excursies weer naar huis met de boot. Het was een leuk weekendje, maar we missen nog flink wat van het eiland, dus we gaan nog een keer terug.

Fly El Hierro – Alan

Geplaatst op door
1

Alan is pas 5 jaar, maar hij heeft een grote broer als groot voorbeeld. Als Alex springt, dan springt Alan natuurlijk ook. Alan is volgens mij helemaal niet bang geweest. Hij vertrouwd blindelings op zijn broer dus als Alex ervoor gaat, dan volgt Alan uiteraard. Alan steeg op tot ruim één kilometer, dwars door de wolken, en na een kwartier vliegen weer terug naar de grond voor een zachte landing.

Alles, van voorbereiding, controle, tweede controle, wachten op de wind, opstijgen, de vlucht, de wolken in, tot de landing werd goed in de gaten gehouden door ons, als ouders kan je niet anders, maar Alan had nog een extra geinteresseerde. De dochter van de instructeur heeft er voor gezocht dat bij Alan alles extra goed in orde was.

Na de sprong was Alan ervan overtuigt dat er een goede/leuke ervaring was, maar eenmaal ontdaan van zijn vlieg outfit liep hij in de sprint naar een Amandelboom in de buurt om een paar Amandelen te plukken. Het deed mij vermoeden dat hij in tegenstelling tot zijn grote broer nog een beetje te jong was om deze ervaring goed op waarde in te schatten.


Deze eerste sprong is een prachtige ervaring voor Alan en heeft voor ons een paar mooie fotos en een mooi filmpje opgeleverd! Mocht je ook willen zweven over de vallei in El Hierro, dan is dat samen met Ondrej van Fly El Hierro een absolute aanrader! Zeker met kleine kinderen is het goed als je een professionele begeleider hebt die ook nog eens goed met kinderen is.

Fly El Hierro – Alex

Geplaatst op door
Beantwoorden

Alex, 10 jaar, en het gewoon doen. Je angst overwinnen en de sprong wagen. Super goed van Alex en hij heeft genoten! Als voorbereiding zijn we eerst een middagje wezen kijken. In het begin was Alex nog wat huiverig, maar al snel begon hij steeds enthousiaster te worden. Nadat we de instucteur een beetje hadden leren kennen, en we kennis maakte met alle routine rondom het springen was het voor Alex duidelijk. Hij wilde ook.

De volgende dag stond Alex als eerste klaar. Hij doorliep alle stappen zoals hij een dag eerder gezien had. Special tuigje aan, controle, nog een keer controle, klaarstaan, wachten op de wind, nog meer wachten, en gaan. Hij steeg op tot ruim één kilometer, dwars door de wolken heen, en mocht zelfs ook nog even sturen. Na een kwartier weer veilig geland op vaste grond. Na Alex wilde natuurlijk zijn broertje Alan ook de lucht in.

Alex was zeer tevreden met zijn vlucht. De instructeur vertelde ons dat Alex had genoten in de lucht. Het was een hele waardevolle ervaring voor Alex en samen met de voorbereiding een dag eerder was dit voor hem gemakkelijk het beste aspect van de hele vakantie van dit jaar. We hebben Alex echt zien groeien tijdens dit avontuur. Door eerst rustig te kijken en vertrouwen op te bouwen heeft hij zijn angst kunnen rationaliseren, en heeft hij maximaal kunnen genieten. Een les die voor de rest van zijn leven waardevol kan zijn. Voor Alex was deze ervaring beter dat de andere ervaringen zoals de boot tochten, Loro park, Siam park, de inktvis, het wateren van de hagedissen, de natuurlijke zwembaden, de boswandelingen, de bbq, etc.

Tijdens de volgende sprong wil hij een Rubiks kubus in de lucht oplossen. Dat zou helemaal een stunt zijn. Toch moeten we even kijken of dit ook echt is wat wij willen. Paragliden blijft een gevaarlijke sport, waar je zelfs een kilometer hoog in de lucht hangt aan een paar touwtjes en een groot kleed. Dat is zeker niet zonder gevaar, ook al heeft de instructeur een parachute bij zich. Op El Hierro vloog Alex samen met een van ‘s werelds beste paragliders. Kunnen we dichter bij huis ook een situatie vinden waarbij we als ouders voldoende vertrouwen hebben in een sprong.


Deze eerste sprong is een prachtige ervaring voor Alex en heeft voor ons een paar mooie fotos en een mooi filmpje opgeleverd! Mocht je ook willen zweven over de vallei in El Hierro, dan is dat samen met Ondrej van Fly El Hierro een absolute aanrader! Zeker met kleine kinderen is het goed als je een professionele begeleider hebt die ook nog eens goed met kinderen is.

Sioux City

Geplaatst op door
Beantwoorden

Sioux City in Gran Canaria is een leuk park om je eventjes in het oude westen te wanen. Een leuke straat was flink wat spectakel plaats vind. Een bankoverval, rennende koeien, galoperende paarden, en allerlei cowboys and indianen die rondlopen. Leuk om een dagje rond te kijken. We hadden zelfs nog een BBQ bij ons ticket.

De salon was ook in typische cowboy stijl. Leuk want Alex kon zo ook nog even oefenen, alhoewel de wilde cowboys wel al een aantal toetsen onklaar gemaakt hadden.

Torrevieja

Geplaatst op door
Beantwoorden

We zijn lekker op vakantie met de familie, en ook dit jaar zijn we weer in Torrevieja. Lekker hangen rond het zwembad op op het overbevolkte strandje. Flink smeren natuurlijk, want de zon draait hier overuren.

Het belangrijkste is in ieder geval dat de kinderen het hier erg naar hun zin hebben. Lekker zwemmen in het zwembad, gaten graven op strand, golfje springen, spelen met de kinderen uit de buurt. Zo af en toe zijn ze zelfs zo moe, of zo bezig dat zelfs wij een momentje lekker kunnen relaxen.
Zwembadje Torrevieja 2017!

In de krant, dankzij Angelina Jolie

Geplaatst op door
1

Ana in de krant!
Wie zou dat ooit gedacht hebben. Dankzij Angelina Jolie staat Ana met een pagina groot artikel in de krant. Ana is degene die op de Canarische Eilanden zich richt op genetische screening en onderzoek naar borstkanker. Een onderwerp dat dankzij Angelina zeer sterk in de schijnwerpers is komen te staan en dat was te merken.

Stiekem ben ik dan natuurlijk erg trots op mijn Ana!

Alex en de krokodillen

Geplaatst op door
Beantwoorden

Alex croco!
Na het uitblijven van het einde van de wereld kreeg Alex opeens de neiging om wat meer risico te nemen. Hij wilde op bezoek bij een flink aantal krokodillen. Gelukkig is er hier op Gran Canaria een groot krokodillen park (cocodrilo park) nabij Agüimes waar ongeveer 300 krokodillen rond lopen. Tijdens ons bezoek mochten we ook nog een paar krokodillen aanraken en dat vond Alex hartstikke leuk. Ook de andere dieren in het park zoals de kippen, konijnen, papegaaien, slangen, herten, apen zorgde ervoor dat Alex zijn ogen uit keek. Sommige van de dieren, zoals de kippen en konijnen, leken een groot risico te hebben om op het menu van de krokodillen te eindigen, maar dat zou ook een foute inschatting van mij kunnen zijn.

Het park zelf was een beetje vreemd. Het omgekeerde bijna van een normale commerciële attractie. De toegangskaartjes waren goedkoop en het eten en drinken had een normale prijs. Het park was voldoende groot om een paar uur te verblijven. Het park is op zaterdag gesloten maar de rest van de week open van 10:00 tot 17:00. Om 1 uur worden de krokodillen gevoerd en hierna is er een clown voor de kleintjes.

Verrassend, het personeel was niet commercieel getraind maar zowaar ‘echt’. De jongen die onze foto moest nemen met een paar papegaaien zag maar af van de foto en vertelde vol overgave over zijn papegaaien. Eentje beet af en toe en de ander was een vrouwtje die door mannen vast gehouden kon worden, maar door vrouwen niet. We mochten de papegaaien allemaal even aaien en konden onze weg vervolgen.

Een wat oudere Canarier die op het park werkte wist ons te vertellen over zijn relatie met een van de apen. Hij had in al zijn tijd daar blijkbaar met de aap Judith een relatie opgebouwd, en nu vertrouwde hij op de aap, en de aap op hem. Iemand die met zo veel emotie over een aap praat en ook nog eens met de aap in discussie gaat, dat zie je niet vaak.

We vonden het park allemaal erg leuk en gaan zeker nog een keertje langs.