Dat was even schrikken. Alex is vandaag voor het eerst (en hopelijk voor het laatst) van het bed gerold. Hij werd om een uur of half zeven wakker en dat betekent dat hij daarna geen trek heeft om weer te gaan slapen. Alex’ dag begint namelijk lekker vroeg. Na een schone luier en een flesje melk speelt hij dan meestal even in ons bed met zijn paarse olifant en zijn kleine stoffen ezel boekje. Hierna ligt hij meestal naast zijn moeder een beetje te relaxen.
Vandaag was hij echter al vroeg actief, en hij begon met rollen. Al snel had hij een flink stuk afgelegd en was hij naar de rand van het bed gerold. En toen… boink! Ana in paniek, en de kleine huilde een beetje van de schrik. Gelukkig was het een valletje van een laag bed op een kleedje, dus hij was al snel weer alles vergeten. Toch hadden we als ouders eventjes last van een adrenaline piek. De dagen dat we Alex rustig zijn gang konden laten gaan zijn bijna voorbij. Vanaf nu is het opletten en in de gaten houden geblazen.
Er wordt weer een 
Alex is graag buiten, maar als we met hem rondlopen in zijn kar valt hij vaak al snel in slaap. Dit is natuurlijk heel mooi als het tijd is voor een siësta, maar ‘s avonds hebben we liever niet dat hij vroeg gaat slapen want dat heeft als gevolg dat hij ook erg vroeg weer wakker wordt.