Hedenavond was het perfect weer en ik had een missie. Voorkomen dat mijn vader een typische Spaanse lekkernij zou gaan bakken, terwijl je het rauw dient te eten. Dit moest en zou ik voorkomen. Deze combinatie van factoren zorgde ervoor dat ik naar de emmastaat gefietst ben, en wat ik daar aantrof overtrof mijn stoutste verwachtingen…
Een enorme plant!!!
It was truely a great week. Not only did I get to visit a great city, but I also got to live the spanish lifestyle for a week! I visited a spanish birthday, witnessed a wedding, ate a little piggy, had to re-adjust my biological clock, had siesta’s, ate tapas, drank calimocho‘s and Jose Cuervo, went to tikkie takkie, ate wierd blood sausage at a great bbq, saw a donkey, saw the prado museum, learned a little spanish and much much more!
Muchas gracias!!!!!
And the wierdest thing.. I left with more presents than I arrived with!? Ofcourse there are lots of pictures!
Pfff, net terug uit Madrid en gelijk al weer een stukje souvenir kwijt :-(. In het boek ‘Reaper Man’, met de brute quote ‘Death is not like going to sleep, it is like waking up’, had ik netjes in de kaft en op de blaadjes mijn avonturen geschreven en lijsten gemaakt met de geleerde Spaanse woorden en gewoonten.. en dat boek ligt nu dus nog in het vliegtuig :-(.
Nou ja, morgen meer, eerst slapen.
Maandag vertrek ik voor een ‘fun-filled’ weekje naar Madrid, de perfecte vakantielocatie! Feesten, cultuur, kunst.. noem maar op en Madrid heeft het! Met een aantal leuke lokale gidsen erbij kan het niet beter!!!
Hasta la próxima semana!!
Zojuist werd ik getuige van de el-cid week die momenteel gaande is in Leiden. Het was een komen en gaan van nu nog schone en nette feuten studentjes in het centrum van de stad. Ik ben benieuwd hoe dat er aan het eind van de week uit gaat zien :-p
Some say love it is a river
that drowns the tender reed
Some say love it is a razor
that leaves your soul to bleed
Some say love it is a hunger
an endless aching need
I say love it is a flower
and you it’s only seed
Zondag de 21ste augustus is het zo ver! Eerst op zoek naar dat gele armstrong/livestrong bandje, en dan keihard fietsen, gezellig met de hele familie! Zoals de naam misschien al een beetje verraad is het ook nog eens voor een goed doel, zijnde de kanker bestrijding.
Hop, weer een vakantietje geregeld. volgende week ga ik een weekje naar Madrid, gezellig op bezoek bij Ana :-) En het belooft wat te worden. In een week tijd moet ik diverse parken zien, musea, een aquaduct nabij Madrid, de telefoon (!), ‘s werelds op-één-na-grootste vismarkt, paella eten, siësta’s houden, sangria drinken, de Sevillanas dansen, rond middernacht eten, zwemmen in het zwembad, kennis maken met Gloria en haar vriendinnen, etc. etc. :-p
Uiteraard ook een klein beetje spaans proberen op te pikken, als voorbereiding van een ooit nog aan te leren nieuwe taal… Ik heb er extreem veel zin in!
Jiiijjiiiiiii!
Sinds een week of twee ben ik bezig met het leven van een Peter R. boek. Het gaat over de ontvoering van alfred heineken en ik moet eerlijk bekennen dat ik het tegen al mijn verwachtingen in een bijzonder goed boek vind!
Het meest verbaast was ik nog over het feit dat ik bijna een gehele nacht heb wakker gelegen, omdat ik me werkelijk verrot moest lachen. Ik kan het dan ook niet laten dat stukje hier nog eens te herhalen…
Op het moment dat het bandje afgelopen was en ik er vanuit ging dat Boellaard de verbinding zou verbreken, hoorde ik hem tot mijn verbijstering met zijn zware stem ineens in de hoorn zeggen: ‘Band!‘ Daarna hing hij pas op. Ik keek hem verwijtend aan: ‘Wat flik jij nou idioot, wat hadden we nou afgesproken? Hier kunnen ze je op pakken man.’
Na het lezen van dit stukje was ik even verbaasd.. Na twee jaar voorbereiding maak je niet zo’n rare opmerking, en waarom roept iemand in godsnaam ‘Band!‘ door de telefoon… Het briljante idee was juist dat ze de ontvoerde persoon een verhaaltje hadden laten inspreken, om zelf hun stemmen niet prijs te geven.
Maar de hilarische reden volgde al snel in de volgende paragraaf..
De Poes hief verontschuldigend zijn handen op: ‘Ja sorry Cor, maar dat mens zat er steeds tussendoor te zeiken.’ En de stem van de vrouwpersoon imiterend, piepte Boellaard: ‘Bent u daar nog. Bent u daar nog. Bent u daar in levende lijve, zegt u iets tegen mij.’ Om aan te geven dat er niet tussendoor gesproken kon worden had hij daarom aangegeven dat het om een bandopname ging.
Misschien moet je het hele boek lezen om het leuk te vinden, maar dat kan ik zeker adviseren.
Tsja, wat doe je dan… eigenlijk heb je geen keus als een leuke Duitse je uitnodigt om een weekendje Oktoberfest mee te vieren en tegelijkertijd München te bekijken.
Maar waarom wordt het Oktoberfest alreeds eind september gevierd? Ach, dat maakt ook eigenlijk niet uit gezien de hoeveelheid drank die dan zonder twijfel zal vloeien.
Nog anderhalf maandje en dan wordt het weer feest! :-D