Traditioneel hoor je aan het eind van het jaar terug te kijken. Dit jaar werd het terugkijken zelfs geformaliseerd en ook nog eens met een deadline voor morgen, 12 december. Voor de Berg Kroniek 2004 (een hartstikke leuk initiatief) zijn alle familieleden verzocht een klein stukje te schrijven. Nou ja, dan doe ik dat maar natuurlijk. Als ik terugkijk zie ik een werkelijk fantastisch jaar… Begonnen met twee ski vakanties, een week in Frankrijk en een in Tsjechië, maar dat was niet genoeg…

Na een paar maanden heb ik een flinke knoop doorgehakt. Alles moet anders dacht ik, en ik nam ontslag, zonder enig uitzicht op iets anders. Mijn ontslagbrief heb ik de laatste dag van de maand nog naar Daidalos gebracht, dwars door een on-Nederlandse sneeuwstorm. Her en der lagen auto’s in de berm en tegen bomen door het gladde wegdek. Het weer schreeuwde dat ik het niet moest doen, maar ik was vastberaden.

Eenmaal werkeloos was ik zo gelukkig als ik maar kan zijn…ik heb veel boeken gelezen, heb de halve marathon in leiden gelopen, veel gefeest, etc. etc. maar zelfs dat gaat na een paar maanden vervelen, dus ontstond er weer een impuls. Ik belde een reisbureautje en een week later zat ik in New York met een huur-auto, een ticket terug vanuit San Francisco en mijn visa kaart :-)

Twee maanden door de VS reizen was een fantastische ervaring. Eentje die waarschijnlijk meer impact heeft gehad dan ik zelf nu nog besef. Heel veel gezien, heel veel meegemaakt, en heel veel (vreemde) mensen leren kennen.

Na Amerika zat ik weer lekker thuis. Ook erg leuk, maar werk zoeken kwam er maar steeds niet van. Totdat opeens de rollen omgedraaid werden, en het werk mij zocht. En opeens dankzij een CV-tje dat nog online stond kon ik de laatste twee maanden van het jaar toch nog aan de slag voor mijn eenmanszaak.