Alex’ eerste stapjes zonder hand om zich aan vast te houden. Alhoewel we hem proberen te begeleiden en op te vangen als het fout dreigt te gaan, is het lastig want hij wil de hele tijd zelf lopen. Meestal valt hij op zijn kont, en af en toe vol op zijn gezichtje, maar toch geeft hij niet op. Onze held!
Het locale strand alhier is het Canteras strand. Nagenoeg midden in de stad en ideal om een flink warm weekend van rond de 30 graden te vertoeven. Alex vond het in ieder geval een fantastisch gebeuren.
Een paar filmpjes:
Afgelopen weekend zijn we met Alex het bos in getrokken. Lekker twee dagen in de enige Parador van Gran Canaria, hoog in de bergen in Tejeda. Alex vond het fantastisch. Hij speelde met denneappels terwijl zijn vader lekker een wijntje dronk. Ook was Alex onder de indruk van alle bomen en beesten die hij tegen kwam.
Het gaat heel goed met Alex. Hij is ook al bezig met een aantal sporten en dat met slechts een jaartje.
Alex die lekker duikt in het zwembad.
Alex die begint met lopen en voetballen tegelijkertijd.
Dat voetballen zal Alex zeker niet van zijn vader hebben. Van zijn moeder is ook erg onwaarschijnlijk. Er is slechts een mogelijkheid. Dat voetballen heeft Alex van zijn Nederlandse opa en oma!
Wat een fantastisch jaar hebben we achter de rug. Het begon allemaal precies een jaar geleden toen ik opeens hals over kop het vliegtuig naar Madrid moest pakken. Alex werd een paar weekjes eerder dan gepland geboren. Ik was de eerste die de kleine Alex van dichtbij mocht bekijken en eventjes aanraken. Die nacht had ik geen enkel probleem om samen met Alex huid-aan-huid door te brengen. Hij lekker slapend en ik met mijn lichaam vol met adrenaline en mijn hoofd vol emotie.
De eerste paar dagen waren flink afzien. Wennen aan elkaar. Wennen aan het verblijf in dat nare ziekenhuis en wennen aan de enorme hoeveelheid bezoek met al hun goede bedoelingen. Voor Ana was het nog veel meer afzien. Bijkomen van de keizersnee en na een paar maanden moest ook haar galblaas er nog uit. Hierna ging het gelukkig stukken beter met haar.
Alex was zo klein. Ik kan het me nu niet meer voorstellen, zo ontzettend klein dat hij was. In een jaar tijd is hij enorm gegroeid. Zowel lichamelijk als geestelijk.
Toen
Gewicht: 2.5 kilo
Ogen: Donkerblauw
Tanden: 0
Nu
Gewicht: 10 kilo
Ogen: Lichtblauw met groene gloed
Tanden: 6
Het jaar is voorbij gevlogen en Alex heeft zich fantastisch ontwikkeld en dat vieren we uiteraard graag. Alex kruipt inmiddels met hoge snelheid door het huis. Hij lacht, hij speelt met ons, hij zwemt, hij gaat al staan, hij eet van alles er hij groeit nog steeds als kool. We zijn erg benieuwd hoe het volgende jaar met Alex gaat verlopen maar ongetwijfeld zullen wij en hij weer een erg leerzaam jaar tegemoet gaan.
Het gaat heel goed met Alex in het water. Een stuk beter dan toen hij net begon met zijn zwemles. Hij is het zwemmen zelfs leuk gaan vinden en huilt niet meer, zelfs niet als hij opeens kopje onder gaat.
Alex heeft weer een prik gekregen. Ook heeft hij een algehele controle doorlopen. Hij is flink gegroeid heeft nu de volgende statistieken:
Hij mag vanaf nu ook tonijn, sardienen, avocado en ei eten. Ook moeten we hem meer stukjes te eten geven, zodat hij een beetje kan kauwen. Vlak na zijn prik heeft hij een beetje gehuild, maar hij was het trauma snel weer vergeten. Direct na de controle zijn we naar het zwembad gegaan, en Alex heeft gewoon lekker genoten in het (redelijk koude) water.