Alex doet niet graag mee aan buitenschoolse activiteiten. Kung fu vond hij helemaal niks, en ook voor het zwemmen was hij niet te porren. Nu hebben we toch wat gevonden, de Yamaha Music School. Lekker muziek maken met een keyboard.
Alex heeft al twee lessen gevolgd, en het viel m in de smaak. Hij kan nu al Do, Re en Mi! Inmiddels hebben we ook al een keyboard in huis, dus er kan lekker geoefend worden. Klachten van de buren hebben we niet niet ontvangen, dus Alex doet het blijkbaar goed.
Alan had al een getrainde nek, maar hij traint steeds meer, en wordt dus ook steeds sterker. Alan drink nog steeds alleen maar melk, maar hij begint steeds meer te klagen en hij wil ook fruit. We hebben hem al laten likken aan een stukje appel, een beetje sinasappel en stukjes peer.
Alan groeit als kool, en dankzij een klein beetje training wordt hij steeds beter met zijn nekkie, en kan hij zijn hoofdje steeds beter overeind houden. Alan’s eerste woordje is inmiddels gesproken. Niet het standaard cliche ‘mamma’, maar iets anders. Alan koos zijn eerste woordje verstandig, en sloot direct zijn eerst alliantie. ‘Alex’ was zijn eerste woord.
Ik heb weer een keertje een rondje hard gelopen in het centrum van Las Palmas genaamd Corriendo por Vegueta. 10 KM dit keer met een mooi resultaat van 52:45. Niet slecht dacht ik zo.
De schijnwerpers stonden echter niet op mij, maar letterlijk op Alex. Hij rende zijn eerste wedstrijd ooit (van rond de 100 meter), en werd opeens vergezeld door een cameraman die alleen maar oog had voor Alex. Zijn hele rit werd op de film gezet.
Vier jaar, en dan al een mooie kaart maken voor valentijnsdag voor zijn vriendinnetje op school. Dat zie je niet vaak.
Na flink wat geteken, gekleur, geknip en geplak was het resultaat een hele mooie kaart. Alejandra was er super blij mee, en het resultaat was een kusje. Alex was helemaal hoteldebotel.
Opa kees was op bezoek, samen met oma Nel, en dat heeft Alex geweten. Geen dag ging voorbij zonder dat hij aan het eind van de dag helemaal uitgeput was.
Drie weken al weer, onze kleine aanwinst.
Met Alan gaat het supergoed. Hij groeit langzaam maar zeker, en zijn relatie met zijn grote broer gaat de goede kant op. Uiteraard is het voor ons allemaal een flinke aanpassing geweest.
We blijven nog dikke week in Madrid, en dan pakken we weer het vliegtuig naar huis
Weer een wereldburger erbij. Alan is geboren op 6 december om 11:45. Hij woog eerst ongeveer 3100 gram, maar dat werd later na meting bijgesteld tot 3.465 gram. 49.5 centimeter.
Onze laatste echo was er eentje die vergezeld ging met een datum. Als alles goed gaat wordt onze kleine Alan geboren op 6 december, vlak na Sinterklaas dus.
Vandaag vertrekken we naar Madrid. Ana met een enorme buik, Alex en ik. We hopen eind december of begin januari weer richting ons huis terug te keren, maar dan met zijn vieren. Ana, Alex, Alan en ik.