Categorie archieven: Natuurlijk

Ja, Natuurlijk!

Pinda plant

Geplaatst op door
1

Zak ongeroosterde pindas!Een nieuw project. Het is hier gedurende het hele jaar een klimaat dat geschikt is voor een flink aantal planten. Mijn nieuwe project is een pinda plant. Normaal gesproken zijn pinda’s alleen geroosterd, of met zout, of gesuikerd, of gemalen te krijgen.

Dankzij een tip wist ik echter waar ik een plantbare pinda moest zoeken… bij het dierenvoer. Blijkbaar eten papegaaien graag rauwe pinda’s, en zo ook in Las Palmas. Ik heb dus een enorme zak met rauwe pinda’s gekocht.

Pinda met wortel!Stap een is het pellen van een rauwe pinda. Dit gaat op exact dezelfde manier als een geroosterde pinda. Het vreemde is dat de pinda’s er exact hetzelfde uitzien, alleen ruiken ze iets anders. Na het pellen van de rauwe pinda kan je de pinda’s inclusief bruine velletje in het aarde stoppen en wat bewateren. Mijn pinda had binnen 3 dagen een wortel.

Stap twee is geduldig wachten tot er een plantje groeit. Bij deze stap ben ik nu. Uiteindelijk zouden er dan pinda’s aan de plant moeten groeien. Deze kan ik dan gaan roosteren. Dit zal ik binnenkort gaan proberen met de pinda’s uit het vogelvoer die nog over zijn.

Hij komt op

Geplaatst op door
Beantwoorden

Reuze knoflook!Recent heb ik een paar reuze knofloken gepoot en de eerst komt al op. Op een website had ik gelezen dat je de grootste loken moet poten, om zodoende een groot resultaat te krijgen. Via andere bron had ik echter vernomen dat als je een dikke look poot, je een hele boel kleintjes kan oogsten. Als je die kleintjes dat weer poot moeten er grote knofloken uit komen.

In ieder geval is het klimaat hier goed. Nooit te koud en ook niet te warm. Wellicht een perfecte plek om enorm grote knofloken te kweken. We zullen zien, voorlopig heb ik nog wel even wat tijd om een lekker recept te zoeken.

Dikke knoflook

Geplaatst op door
1

Links: Knoflook uit Las Palmas!, Rechts: Reusachtige knoflook uit Madrid!Kerst heb ik dit jaar in Madrid gevierd en een Spaanse kerst betekent eigenlijk maar een ding. Eten! Dit jaar echter werd ik, tijdens een kijkje in de keuken, verrast door een raar uitziende ui, tenminste, ik dacht dat het een ui was. Het bleek een enorme knoflook te zijn. Deze knoflook heb ik meegenomen naar Las Palmas met het idee te kijken of ik ook zulke enorme knofloken kan laten groeien. In ieder geval beter dan het kleine grut dat ze hier in de supermarkt verkopen.

In het plaatje rechts de reuze knoflook uit Madrid en links de kleine knoflookjes die ze hier (en ook in Nederland) verkopen.

Avocado

Geplaatst op door
Beantwoorden

Een jaar geleden had Ana een cadeau gekregen. Een zelf gekweekte avocado van haar bazin. Deze avocado was bijzonder groot (bijna de omvang van een meloen, dus zeker 4 keer zo groot als een avocado van de supermarkt) en ook bijzonder lekker. Nadat we de avocado opgegeten hadden heb ik pit geclaimd en in de aarde gestopt en nu, een jaartje later, hebben we een semi avocado boom op ons balkon staan.

Ik heb een beetje rond gezocht, en het is een beetje een rare plant. Blijkbaar kan de boom na 3 of 4 jaar een vrucht dragen, maar hiervoor is een mannetjes en een vrouwtjes boom nodig. Het rare is echter dat dezelfde boom ‘s ochtends een vrouwtje kan zijn en ‘s middags een mannetje, of visa versa.

Ook vreemd is dat een Avocado eigenlijk had moeten uitsterven omdat de plant van oudsher afhankelijk was van dinosauriërs die voor de verspreiding van de zaden zorgde. Omdat er nu geen dieren meer bestaan die de vruchten in zijn geheel kunnen opeten, is het niet meer mogelijk voor de plant om op andere plekken te komen, met als natuurlijk gevolg dat de plant langzaam zou uitsterven. Dankzij de mensheid is dit echter voorkomen. Toch leuk dat we ook eens zorgen dat iets niet uitsterft, omdat je meestal het omgekeerde hoort.
Avocado en ik!

Rare pit

Geplaatst op door
1

Rare pit!In onze tuin staat een rare boom, waar al sinds een flinke tijd een soort van pit aan hangt. Deze pit wil ik graag op een of andere manier integreren in ons huis, maar hoe krijg ik dit voor elkaar op een onopvallende manier…

De pit heeft de omvang van een grote appel of een grote sinaasappel. Als iemand een idee heeft hoe ik deze pit op een originele wijze deel kan laten uitmaken van mijn interieur hoor ik dat graag! Spui je originele idee in het commentaar.

Uitgedroogde koffie

Geplaatst op door
2

Koffie mislukt!Het is helemaal verkeerd gegaan met mijn koffieplantje. Jammer maar helaas. Volgende keer zal ik wat beter zorg moeten dragen voor mijn koffieplant. Ik denk dat het beter is een rauwe koffieboon mee te nemen en deze te cultiveren, dan een stekje, want dat blijkt toch te hoog gegrepen.

Koffie!

Geplaatst op door
1

Koffie!Koffie uit Agaete wel te verstaan, want Agaete (een dorpje in Gran Canaria) is was de enige plek in Europa waar koffie wordt geproduceerd.

Vandaag is daar echter verandering in gekomen, na een bezoek aan een tropische tuin, met onder andere ook koffieplanten, is Las Palmas nu ook een van de plekken in Europa met een koffieplant. Even kijken of de plant het overleeft, maar met een beetje geluk kan ik binnenkort mijn eigen gekweekte koffie drinken. (Uiteraard met een lekker hoog cafeïne gehalte).

Gore lucht

Geplaatst op door
2

Graflucht!In Nederland was het al een soort van hobbie van mij, (rare) cactussen en vetplanten verzamelen. Hier in Spanje heb ik er ook een paar gevonden. Een grappige cactus met blaadjes en een klein cactusje met kleine zwarte bloempjes.

Dat ik die cactus met kleine zwarte bloempjes het gekocht heb ik geweten. Een dag na aanschaf gingen ‘ie bloeien en prompt rook het in de buurt van de cactus naar een of ander rottend zoet karkas ofzo. Gatverdamme, echt een geur die niet te harden is! Gevolg is dat deze cactus nu buiten staat, voor straf. Waarom verkoopt men zulke ranzige planten?

Wietboter

Geplaatst op door
3

Vandaag heb ik netjes de te drogen gehangen toppen in mijn kelderbox in bruikbare stukjes gedeeld en opgeslagen in een luchtdichte bak. Alleen heb ik wat planten resten over. Hiermee ga ik boter maken, handig voor als ik zelf weer eens wat wil bakken met een speciaal effect.

De handelswijze:
Het voornaamste ingrediënt van wiet, de THC lost niet op in water, maar hecht zich wel aan dierlijke vetten. Op deze eigenschap is het maken van de wietboter gebaseerd. Gebruik daarom echte boter. Gebruik vier keer zoveel boter als het gewicht van het blad of plantresidu dat je wilt uitkoken. Spoel het blad dat je wilt uitkoken eerst schoon met water zodat je stof en verontreinigingen verwijderd. Doe het blad daarna in een ruime pan met water en laat het een uurtje zachtjes gaarkoken. Voeg roomboter toe en laat alles weer een uurtje zachtjes koken.

Gooi het soepje door een zeef en vang het vocht op in een tweede pan. Spoel de in de zeef overgebleven plantenresten na met schoon heet water om ook de laatste restjes boter eruit te wassen en vang ook dit vocht op in een tweede pan. Zet de tweede pan koel weg op het balkon of in de ijskast. Na een tijdje vormt zich op het oppervlak een groen laagje gestolde boter. Schep deze boter uit de pan in een bakje of potje waarin je de wietboter wilt bewaren. De wietboter kan je maanden goed kunt houden als je het in de ijskast bewaard.