Vlogging en echte waarde

Ik heb altijd verondersteld dat ik zelf weinig te vertellen heb aan de wereld. Nou ja, als ik hierover nadenk dan moet ik toch concluderen dat ik natuurlijk wel mijn dingetjes heb. Zo ben ik natuurlijk van Nederland naar Spanje vertrokken. Een nieuwe omgeving, een ander leven. Ja, bij nader inzien zijn mijn inzichten toch juist wel waardevol. Mijn levenslessen zou ik eigenlijk moeten delen met de rest van de wereld, zodat we er allemaal (iets) beter van worden. Maar ja, ik heb er weinig zin in, ik zie er tegen op en ik denk niet dat er veel interesse is in mijn inzichten, dus toch maar niet.

Wat natuurlijk wel interessant is, is ons aller toekomst. Alex en Alan leven ook in twee werelden. Nederlandse en Spaanse invloeden die de hele dag door hun effect sorteren en hun beeld van de wereld helpen vormen. De visie van twee jongens, nog niet vervuild met vooroordelen, veronderstellingen, angst en diplomatie, maar in plaats daarvan vol van hoop, visie, vertrouwen en een flinke doses jeugdige naïviteit. Dat is natuurlijk interessant en echt waardevol. Zelfs al stelt het inhoudelijk nog niet veel voor, dit zijn pareltjes in de maak!

En laat ik nu ook sinds hun geboorte zo af en toe leuke filmpjes maken van de jongens. Een kleine aanpassing, waarbij we een intro toevoegen, en aan het einde een “tot de volgende keer”, en ze hebben een super interessant vlog. We gaan het proberen.

Blijf op de hoogte van onze vlogging avonturen en abonneer je (gratis)!

2 Jaar

Alan - 2 jaar!Alan groeit als de rook. Niet alleen wordt hij fysiek steeds groter, ook mentaal wordt Alan steeds volwassener. Hoe kan dat ook anders, want hij wordt full-time gestimuleerd. Het lijkt erop dat Alan een slim ventje is, hij begrijpt al bijna alles wat je hem vraagt en daarbij maakt het niet uit of je iets vraagt in het Spaans of het Nederlands. Hij vraagt ook al zelf dingen maar daarbij gebruikt hij een beperkte set van woorden. Sommige dingen vraagt hij in het Nederlands en sommige in het Spaans.

Het was een groot feest op zijn tweede verjaardag, en Alan had al snel door dat alles voor hem was. Met zijn kadotjes was hij reuze blij. Op nu naar het volgende jaar.

Taekwondo

Ruim een jaar geleden zijn we met Alex een keertje geheel vrijblijvend wezen kijken bij een taekwondo les. Vlak in de buurt, dus dat kwam ons erg goed uit. Maar helaas, Alex vond het helemaal niks en we kregen hem met geen mogelijkheid weer naar binnen.

Nu, meer dan een jaar later is de situatie helemaal omgedraaid. Alex vroeg ons of hij een proef les kon krijgen bij dezelfde sportschool. De reden was volgens mij dat zijn vriendje Miguel wel op taekwondo zit en zelfs al een geel-witte band heeft verdient. Met Miguel gaat het super goed en dat heeft op een of andere manier Alex zo beïnvloed dat ie ook wil. Helemaal perfect natuurlijk want een uurtje sport en discipline een paar keer per week is voor iedereen goed.

Grote doos

Doos!Hij is binnen, een grote doos is thuis bezorgt. Ik ben blij want ik weet wat er in zit. Weet jij het ook? Ik denk dat de kinderen er ook blij mee zullen zijn, alhoewel Alan nog even geduld moet hebben, want hij is nog een beetje te klein. Bij Alex past de inhoud van de doos goed bij zijn al aangelegde verzameling.

Het probleem dat ik nu heb, hoe krijg ik deze enorme doos (47cm x 55cm x 40cm) met nummer 75192, die rond de 15 kilo weegt zonder kleerscheuren in Spanje?

Ondeugend

Ondeugend!Alan was vorige week bij een hardloop event. Zelf liep hij niet, maar zijn grote broer moest wel weer aan de slag. Alex had een mooi rondje hard gelopen voor de “pequeno valiente“, een goed doel dat opkomt voor kinderen met kanker. Hier had ik deze mooie foto geschoten van een ondeugende Alan.

De kop van Jut

Ik had het nog nooit gedaan, op de kermis met een grote hamer keihard slaan op een klein ijzer dingetje, de “Kop van Jut”. Het gewenste gevolg is natuurlijk dat er een stukje ijzer hard de lucht in vliegt. Hoe hoger hoe beter. Het hele concept heeft mij nooit echt aangesproken.

Toen ik met Alex een inspectie aan het uitvoeren was van de in opbouw zijnde kermis viel echter precies deze attractie erg in de smaak bij hem. Het spel stond nog netjes onder plastic, maar nadat ik de werking aan Alex had uitgelegd was het helemaal duidelijk en stond de attractie prompt als eerste op zijn lijstje van dingen die hij wil doen. Het hele idee dat hij hard, nee harder nog, op dat ding moest hameren zag hij wel zitten.

Uiteindelijk heeft hij dan toch nog mogen hameren. Een enorme knal die het apparaat deed schudden en alle alarmbellen gingen af. Hartstikke leuk vond Alex het, met dank aan de Kop van Jut beheerder die Alex’ zijn eerste slag perfect begeleidde.

Canon G7X

Canon g7x ii!Met twee kinderen moet je natuurlijk ook een goede camera hebben om zo af en toe hun jeugd vast te leggen. Leuk voor later en natuurlijk ook leuk voor nu. Ik ben al jaren Canon fan, dus mijn laatste aanschaf is wederom van hetzelfde merk. Dit keer is het echter niet zomaar een kleine camera, maar een iets professionelere versie. Deze camera heeft een iets grotere optische chip, met als voordeel dat ie ook met weinig licht een hele mooie foto maakt.

Wat ik trouwens later nog merkte is dat deze camera ook goed is om een vlog mee te maken. Een vlog is hetzelfde als dit blog (mijn website), maar dan in video. Misschien moet ik dat ook maar een keertje proberen. Wie wil er een filmpje van mij zien?

Antieke foto

Tijd en met name ook licht kunnen een foto aan de muur flink verkleuren. In de Emmastraat hangt zo’n foto van twee kleine Bergjes. Mijzelf en broer Bert die op het punt staan om te genieten van een lekkere verjaardagstaart. De foto heeft er alle schijn van dat het ooit een kleurenfoto is geweest, want er is nog wat kleur te ontdekken, maar echt veel soeps is het helaas niet meer.

Ik wilde de foto graag wat verbeteren want het was mij opgevallen dat de gefotografeerde kleine Bert ontzettend veel lijkt op onze eigen kleine Alan. Voor een goed vergelijk moet je natuurlijk wel een goede foto hebben.

Voor: Na: