Vlees wordt steeds schaarser. We zijn met steeds meer mensen en er het aantal dieren dat je per vierkante meter mag houden wordt wel steeds groter, maar het houd de groei van de wereldbevolking bij lange niet bij. In onze toekomst zullen ongedierten zonder twijfel een belangrijk onderdeel gaan vormen van ons dieet. Iedere dag vis of vlees zal alleen weggelegd zijn voor de allerrijkste.
Alex en ik zijn alvast aan het wennen. Al natural smaakt zo’n gedroogde rups helemaal niet slecht, maar ongetwijfeld smaakt het nog beter als we een goed receptje ervan maken. Het meest opvallende was nog dat Alex totaal geen moeite had met het eten van een aantal rupsjes.
Una cerveza por favor. Dat hoor je vaak in Spanje. Een biertje is een cerveza en het vragen om een biertje is een van de eerste zinnen die ik onder de knie had. 
Alex is om! Na een wat moeizame 
Alex eet graag wat ie kent en als er dan een kadootje bij zit, dan is hij helemaal blij. Alex wilde afgelopen weekend dus ook niet naar de Wok, maar hij wilde een happymeal. Na wat heen en weer lopen bleek het voor de Wok mensen geen enkel probleem als Alex zijn happymeal in hun zaak nuttigde terwijl zijn ouders lekker gingen wokken. Met het happymeal in een hand en Alex in de ander begaven we ons naar de wok.
Bij de stranden van Las Palmas kan je kiezen wat je wilt. Lekker zand, of rotsen. Het voordeel van zand is natuurlijk overduidelijk. Lekker zacht en super makkelijk om een parasol te plaatsen. Het nadeel is wel dat je bij een klein beetje wind er al snel als een kroket/zandmannetje bij loopt.
Vandaag is het groot feest! We vieren Alex’ derde verjaardag.
Eindelijk is het dan zover. Een fototje met de hele familie!
Na de eerste gekleurde muntjes die door de KNM waren uitgegeven volgde al snel de