Februari ’24

No snow?!We zijn deze maand voor het eerst met de familie en voor mij voor het eerst sinds jaren weer wezen skiën. Leuk, alhoewel de sneeuwverwachting niet al te best was. Alex heeft wat indoor ervaring, en voor Alan is het een heel nieuw concept. Ana heeft hetzelfde als ik, voor haar is het ook jaren geleden. De onzekerheid over de sneeuw heeft op mijn werk nog voor flink wat hilariteit gezorgd. Er is zelfs een AI voor de grappen gebruikt. Een paar dagen voor ons vertrek begon het een klein beetje te sneeuwen, maar het was niet voldoende. Uiteindelijk konden we alleen skiën op een paar pistes die voorzien waren van sneeuw kanonnen om ze van een mooi wit laagje sneeuw te voorzien.

Skiën was erg leuk! We begonnen een dagje in ‘La Molina‘, en later bezochten we de sneeuw in ‘Marsella’, en ‘Les Angles’ in Frankrijk. Skiën was net als zwemmen. Ik wist bijna direct hoe ik de berg af moest. Ik was bang dat mijn ski kennis helemaal weg zou zijn, maar dat bleek niet het geval. Ik wist bijna direct weer alles, en kon me flink wat tijd met vallen en opstaan gelukkig besparen. De kinderen gingen ook hartstikke goed. Alex kan nu veilig een rode piste af, en hij begint as een beetje parallel te skiën. Alan kan al gemakkelijk een groene of blauwe piste af.

Hobby

Ik was altijd al groot fan van het spel waar je bergen muntjes van een plateau moest af duwen. Een zogenaamde ‘Pusher’. Ik heb een paar keer nagedacht om er eentje te kopen, maar dat heb ik toch nooit gedaan. Het apparaat is flink prijzig, en het vergt flink veel plek. Nu ben ik een nieuw idee dat ik wil realiseren. Ik heb de bouwplannen gekocht, en deze laten uitsnijden met een laser-cutter. Deze hoef ik dan alleen in elkaar te zetten, en dan kan ik zelf de techniek doen. Een computertje die een motortje aanstuurt samen met wat lampjes, met wat toeters en bellen. Als het lukt wil ik de plannen aanpassen en als dat lukt een transparante pusher maken.

Disneyland Paris

DIsney 2023!Drie dagen hebben we genoten van een kunstmatige gelukkige omgeving. Er waren flink wat zaken die in Disney voor verbetering vatbaar waren, maar dat zijn dingen die in alle pretparken voorkomen. Rijen, kapotte attracties, commercie overal, enorme groepen mensen, conflicten en discussies tussen ouders en kinderen. Disney is een heel mooi park om te bezoeken, en de kinderen vonden het fantastisch, maar ik was blij dat we na drie dagen het park weer konden verlaten.

De kinderen waren superblij. Ze gingen van adrenaline shot naar adrenaline shot. Drie dagen was voldoende om beide parken goed te verkennen. Alle grote attracties hebben we beleefd, en de derde dag konden we wat rustiger aan doen, en de favorite attracties een keertje herhalen.

Disney & Parijs voorbereiding

A drawing of a black mouse with big ears and a white duck with a big castle on the background and laser lights lighting up the imageNog een paar weken, en dan is het zover. Ons uitstapje naar Disney en naar Parijs. Alex is al sinds een paar maanden de dagen aan het aftellen. Ik had grote twijfels over dit avontuur. Ik was bevooroordeeld over het Disney Park, en zodanig zelfs dat ik er zelf nooit naar toe zou gaan. Ik vond het eerder een plek om actief te ontwijken. Een ‘nep’-park, met gespeelde blijheid. Onderdrukte werknemers, die de hele dag in een heet pak door het park lopen, met een lach op hun pak geschilderd. Waarschijnlijk lopen er ‘undercover’ werknemers rond met als taak de ‘zichtbare’ werknemers te beoordelen.

Het voelt nog steeds als een plek met grote contrasten, zowel positief als negatief, maar ik heb besloten niet alleen te kijken naar de negatieve punten. Het is een hele grote industrie opgezet om blijdschap aan de man te brengen. Voor de kinderen is het een fantastisch avontuur, en als de kids tevreden zijn, dan is dat als ouder ook erg eenvoudig.

Disneyland is flink duur, we zullen zo’n reis niet vaak maken en dus is het belangrijk om te proberen ons bezoek te optimaliseren. Lastig, want we gaan met een grote groep Spanjaarden, en dan zijn strakke plannen een flinke uitdaging. Een goed idee zou zijn om de Disney dagen vroeg op te staan, vroeg ontbijten, en rond openingstijd naar het park. Misschien direct een paar attracties meepakken als de rijen nog klein zijn. Hierna proberen zo veel mogelijk verschillende attracties te proberen, en niet steeds dezelfde.

Na een paar dagen in het Disney park spenderen we nog een paar dagen in Parijs. De stad een beetje leren kennen. Een paar bezoekjes aan de standaard plekjes die je als toerist gezien moet hebben, maar over het algemeen een stuk relaxter. Tijd om te genieten van een lekker glas wijn, een crossantje en wat franse kaas. Rustig de stad ontdekken. Een bezoekje aan de Eiffel toren, een boottochtje over de Seine, misschien langs de Arc du Triompe, misschien de Mona Lisa bekijken, langs een cathedraal of wat winkelen. Wie weet.

Louis de Funès en puzzel

a painting with mickey mouse, a bottle of wine, cheese and a crossant and the eiffel tower all on top of the french flagIk kan me het nog goed herinneren. Als klein ventje zat ik naast mijn broertje en de familie op de bank te kijken naar Louis de Funès, het was de serie film ‘La gandarme en saint tropez‘ of iets in die trant. Frans natuurlijk, met ondertitels, en dat zou normaal gesproken voldoende zijn om alle interesse in de show weg te nemen, maar met Louis was het anders. Zijn hilarische humor had zo een impact dat we direct fan waren van zijn show. Superleuk, en hierdoor heb ik altijd een zwak gehad voor Frankrijk. Onderbewust is het land Frankrijk gekoppeld aan het gevoel van plezier en genieten. Onderbewust is de koppeling gecreerd, maar ik ben me er nu weldegelijk van bewust, alleen het idee al om Frankrijk weer te bezoeken maakt me blij.

De drie koningen hadden dit jaar een speciaal kado geregeld. Een puzzel, met op de achterkant een bericht. Na het maken van de puzzel moest deze omgedraaid worden, en daar verscheen het kado. Dit jaar krijgen ze een fantastisch avontuur en gaan ze een paar dagen naar Disney en een paar dagen Parijs ontdekken. We gaan niet met zijn vieren, maar met een hele grote groep. Met 7 kinderen en 6 volwassenen wordt het ongetwijfeld feest.

In Juni gaan we naar Frankrijk, dus ik heb nog even tijd om mijn ‘Louis de Funès’-Frans weer een beetje op te poetsen. In ieder geval wil ik mijn standaard teksten gaan uitproberen.

– ‘La summicion sil vous plaid’, de rekening graag
– ‘Bonjour’, goede morgen
– ‘un vin avec fromage avec un crossant sil vous plaid’, een wijntje met wat kaas en een crossantje alsjeblieft
– ‘merci bocoupe, au revour’, hardstikke bedankt, tot kijk
– ‘Command tu t apelle’, hoe heet je
– ‘Je m apelle Adrie’, ik ben adrie
– ‘Un chien avec un tres petit cull’, een hond met een klein pikkie

Op die laatste zin na moet het allemaal goed bruikbaar zijn.

Feest op La Gomera

We gaan er even tussenuit. Een korte trip naar la Gomera. Met het vliegtuig vertrekken we dinsdag en donderdag gaan we al weer terug. Kort maar krachtig, even lekker de dagelijkse routine doorbreken.

We gaan met een paar vrienden naar het eiland, en aldaar hebben we een grote auto gehuurd waar we met zijn 7-en in passen. Naar een grote auto hebben we ook een groot huis gehuurd, hopelijk met een tuintje zodat we kunnen barbacueen. Het wordt een leuk avontuur. Ook is het natuurlijk feest! Het is de verjaardag van onze Alan, en dat moet gevierd worden.

Het eiland zelf is redelijk klein, en flink groen. Perfect voor een paar mooie wandel tochten.

Baobab

Baobab in de regen!Onze verwachtingen waren hoog van Baobab. Een 5 sterren hotel is natuurlijk super-de-luxe. Daar is alles tot in de nopjes verzorgt. Dat hadden we tenminste verwacht, maar helaas waren er toch een paar zaken die niet in de haak waren.

Ten eerste was er het weer. Het regende de hele tijd, en er was een cycloon voorspeld! Dat gebeurt niet vaak op Gran Canaria, en natuurlijk is dit niet de schuld van het hotel. Door de regen lag het hele hotel vol met handdoeken, en stonden overal emmers. Het lekte flink. Het Afrikaans aandoende hotel was duidelijk niet gemaakt om een regenbui te weerstaan. Niet alleen was het lopen lastig met handdoeken overal, ook waren alle activiteiten afgezegd. Geen spektakel ‘s avonds (binnen). Alles werd vanwege het weer geannuleerd. Jammer, en het leek mij in een flink aantal gevallen onnodig.

Daar naast waren er nog andere ongemakkelijkheden. We konden nergens parkeren. De werknemer voor de ingang van het hotel had ook geen idee. Bij het inchecken werd ons een welkoms cocktail aangeboden. Twee zonder drank voor de kinderen, en twee voor ons. Maar daar bleef het bij. Een aanbod, maar het bleef bij een aanbod. Moesten we de welkoms attentie zelf ergens halen? Geen idee.

Een lift werkte niet, maar niks geen bordje, niks. Een enorme rij voor het ontbijt waarbij de rij in de regen stond. Een kamer met een kapot koffie apparaat. Bij het ontbijt stond een drank apparaat, voornamelijk voor koffie, die ook bij heet water, of melk, de drank voorzag van een laatste druppel koffie. Bij het buffet stond een grote schaal rauwe eieren naast de deels verstopte gekookte eieren. Ik pakte uiteraard een rauw ei. Geen idee waarom die daar stonden, en waarom iemand dat zou willen.

Onze kinderen waren voor vertrek aan het spelen met de ping pong tafel. Leuk! Maar helaas, een lid van het animatie team kwam, zag en overwon. De pingpong tafel moest weg, vanwege het noodweer. Dat de tafel overdekt stond (en in gebruik was door onze kinderen!) maakte niet uit.

Het hotel zelf was wel echt prachtig. Een hele mooie architectuur, mooie en grote zwembaden, en prachtig mooi groen. Her en der stonden grote olifanten, zebras, krokodillen en flamencos (allemaal nep, dat wel), en dat geeft een hele mooie Afrikaanse sfeer. Er liep heel veel personeel rond, en deze was altijd zeer behulpzaam. De kamers waren groot en mooi. Op het koffie apparaat na, en een ledstrip die deels los hing was alles in orde. Een goed gevulde minibar, een heerlijk groot bad. Goede bedden. Alles top. Een heel mooi uitzicht en een mooi balkon, maar deze was door het weer helaas niet bruikbaar.

Fuerteventura

Letterlijk vertaald heet het eiland ‘Sterke wind’. Hier verbleven we in het dorpje ‘Costa Calma’ (Rustige kust). In beide gevallen was de naam goed gekozen. De kust was inderdaad rustig, met kleine kabbelende golfjes op het strand, en we hadden drie dagen lang een flinke wind. Op de heenweg, ongeveer halverwege hebben we nog een flinke groep dolfijnen gezien. Rond de 25 dolfijnen sprongen steeds uit het water, helaas zwommen de de andere kant op, dus we waren ze snel uit het oog verloren.
Na aankomst met de boot zijn we naar ons appartement gereden om aldaar direct in het zwembad te springen en later richting het strand. De volgende dag naar de dierentuin en die avond naar een flinke zandduin, en de laatste dag langs een paar indrukwekkende grotten, vlak bij een aardig strandje. Hierna weer richting boot en op naar huis. Een korte maar geslaagde mini vakantie.

De giraffes voeren!Oasis Wildlife Fuerteventura
Een flink park, groter dan ik had verwacht. De restaurants in het park waren echt goed. Er waren drie shows. De zeeleeuwen, de grote vogels, en de kleine vogels zoals papegaaien, en allerlei kleinere beestjes, zoals hagedissen, camaleonen en slangen. Het park was erg mooi, heel veel groen en gelukkig ook flink wat schaduw. Een deel van het voedsel voor de dieren werd verkocht, en zo konden Alex en Alan voor 1.50 EUR per zakje fruit de giraffen en de kamelen voeren. Een kameel wilde zeker zijn van zijn stukje appel en slobberde bijna de hele hand van Alan naar binnen. Ook werden ze door de verzorgster van de olifanten uitgenodigd om een olifant een ui te geven en een lekkere krop sla.

– Eerst gingen we naar de zeeleeuwen show. Een redelijk standaard showtje, zoals ze in de meeste parken met een zeedieren show wel hebben. De nadruk lag op de verzorging van de dieren, en de uitleg over het dier, en de verschillen met vergelijkbare diersoorten. Een leuke show voor de kinderen maar mij dit soort shows krijg ik altijd een nare smaak in mijn mond. De dieren zijn daar voor ons vermaak. Ze leven veel minder lang, ze moeten verplicht drie keer per dag optreden, ze krijgen alleen maar dode vis, wat ze normaal nooit zouden eten. Ze zijn vaak ziek. Ze zitten in een verblijf dat vergeleken met de natuurlijke situatie echt super klein is.

Voor een mens is een vergelijkbare situatie waar je verplicht altijd in je kamer moet blijven. Alleen rauwe vis te eten krijgt, drie keer per dat moet optreden, en ze houden je leven door je allerlei drugs en medicijnen toe te dienen. Als je dan ook nog eens moet acteren alsof je van je verzorger houd, tsja, dat gaat me een beetje te ver.

– De vogel en reptielen show was leuk. Papegaaien, hagedissen, schildpadden, en slangen. Allemaal met hun uitleg. Voor de dieren was het niet overdreven belastend. Alex kreeg nog een bezoekje van een papegaai op zijn schouder.

– De grote vogels show was een show met uilen, haviken, adelaars, en allerlei roofvogels. Een wel leuke show, waar Alex werd uitgenodigd om als vrijwilliger mee te doen. Hij moest met en touwtje met voer rennen, een roofvogel (in dit geval zelfs twee) vielen het voer aan. Hierna moest Alex met zjin handen omhoog staan, en vloog een roofvogel er op snelheid doorheen.

Ajun Caves
De grotten van Ajun waren erg mooi om te bezoeken. Een hele leuke route, voor de kinderen makkelijk te doen, en een flinke grot aan het eind. Onderweg terug ook nog eens begroet door een kolonie eekhoorntjes. Daarna lekker een tijdje op het strand gelegen, en een heel mooi natuurlijk zwembadje gevonden. Onderweg viel het op dat het hele eiland echt gortdroog is. Overal zand en kleine droge struikjes. En overal flink wat wind.

Na de excursies weer naar huis met de boot. Het was een leuk weekendje, maar we missen nog flink wat van het eiland, dus we gaan nog een keer terug.

Fly El Hierro – Alan

Alan is pas 5 jaar, maar hij heeft een grote broer als groot voorbeeld. Als Alex springt, dan springt Alan natuurlijk ook. Alan is volgens mij helemaal niet bang geweest. Hij vertrouwd blindelings op zijn broer dus als Alex ervoor gaat, dan volgt Alan uiteraard. Alan steeg op tot ruim één kilometer, dwars door de wolken, en na een kwartier vliegen weer terug naar de grond voor een zachte landing.

Alles, van voorbereiding, controle, tweede controle, wachten op de wind, opstijgen, de vlucht, de wolken in, tot de landing werd goed in de gaten gehouden door ons, als ouders kan je niet anders, maar Alan had nog een extra geinteresseerde. De dochter van de instructeur heeft er voor gezocht dat bij Alan alles extra goed in orde was.

Na de sprong was Alan ervan overtuigt dat er een goede/leuke ervaring was, maar eenmaal ontdaan van zijn vlieg outfit liep hij in de sprint naar een Amandelboom in de buurt om een paar Amandelen te plukken. Het deed mij vermoeden dat hij in tegenstelling tot zijn grote broer nog een beetje te jong was om deze ervaring goed op waarde in te schatten.


Deze eerste sprong is een prachtige ervaring voor Alan en heeft voor ons een paar mooie fotos en een mooi filmpje opgeleverd! Mocht je ook willen zweven over de vallei in El Hierro, dan is dat samen met Ondrej van Fly El Hierro een absolute aanrader! Zeker met kleine kinderen is het goed als je een professionele begeleider hebt die ook nog eens goed met kinderen is.

Fly El Hierro – Alex

Alex, 10 jaar, en het gewoon doen. Je angst overwinnen en de sprong wagen. Super goed van Alex en hij heeft genoten! Als voorbereiding zijn we eerst een middagje wezen kijken. In het begin was Alex nog wat huiverig, maar al snel begon hij steeds enthousiaster te worden. Nadat we de instucteur een beetje hadden leren kennen, en we kennis maakte met alle routine rondom het springen was het voor Alex duidelijk. Hij wilde ook.

De volgende dag stond Alex als eerste klaar. Hij doorliep alle stappen zoals hij een dag eerder gezien had. Special tuigje aan, controle, nog een keer controle, klaarstaan, wachten op de wind, nog meer wachten, en gaan. Hij steeg op tot ruim één kilometer, dwars door de wolken heen, en mocht zelfs ook nog even sturen. Na een kwartier weer veilig geland op vaste grond. Na Alex wilde natuurlijk zijn broertje Alan ook de lucht in.

Alex was zeer tevreden met zijn vlucht. De instructeur vertelde ons dat Alex had genoten in de lucht. Het was een hele waardevolle ervaring voor Alex en samen met de voorbereiding een dag eerder was dit voor hem gemakkelijk het beste aspect van de hele vakantie van dit jaar. We hebben Alex echt zien groeien tijdens dit avontuur. Door eerst rustig te kijken en vertrouwen op te bouwen heeft hij zijn angst kunnen rationaliseren, en heeft hij maximaal kunnen genieten. Een les die voor de rest van zijn leven waardevol kan zijn. Voor Alex was deze ervaring beter dat de andere ervaringen zoals de boot tochten, Loro park, Siam park, de inktvis, het wateren van de hagedissen, de natuurlijke zwembaden, de boswandelingen, de bbq, etc.

Tijdens de volgende sprong wil hij een Rubiks kubus in de lucht oplossen. Dat zou helemaal een stunt zijn. Toch moeten we even kijken of dit ook echt is wat wij willen. Paragliden blijft een gevaarlijke sport, waar je zelfs een kilometer hoog in de lucht hangt aan een paar touwtjes en een groot kleed. Dat is zeker niet zonder gevaar, ook al heeft de instructeur een parachute bij zich. Op El Hierro vloog Alex samen met een van ‘s werelds beste paragliders. Kunnen we dichter bij huis ook een situatie vinden waarbij we als ouders voldoende vertrouwen hebben in een sprong.


Deze eerste sprong is een prachtige ervaring voor Alex en heeft voor ons een paar mooie fotos en een mooi filmpje opgeleverd! Mocht je ook willen zweven over de vallei in El Hierro, dan is dat samen met Ondrej van Fly El Hierro een absolute aanrader! Zeker met kleine kinderen is het goed als je een professionele begeleider hebt die ook nog eens goed met kinderen is.

Sioux City

Sioux City in Gran Canaria is een leuk park om je eventjes in het oude westen te wanen. Een leuke straat was flink wat spectakel plaats vind. Een bankoverval, rennende koeien, galoperende paarden, en allerlei cowboys and indianen die rondlopen. Leuk om een dagje rond te kijken. We hadden zelfs nog een BBQ bij ons ticket.

De salon was ook in typische cowboy stijl. Leuk want Alex kon zo ook nog even oefenen, alhoewel de wilde cowboys wel al een aantal toetsen onklaar gemaakt hadden.