Samen met de familie hebben we vorige week bijna 10 kilo aan walnoten geraapt. Ze waren vroeg dit jaar, maar toch waren we er weer op tijd bij. De grond lag al redelijk bezaait, en na een tikje tegen de takken viel er ook nog een overvloed van noten naar beneden.

Het voordeel is dat we nu weer een heel jaar noten hebben thuis. Het nadeel merkte ik pas later. Blijkbaar zit er in de schil van een walnoot een stofje dat gebruikt wordt in al die zelfbruin cremes. Een stofje waarvan je huid een paar tinten donkerder wordt. Het nadeel van al die walnoten rapen was dat ze soms nog deels in de schil zaten, en ik ze met mijn duim eruit wipte. Dit leverde me na 10 kilo noot een donderbruine duim op, en deze heb ik nu ruim een week later nog steeds.

De trend is duidelijk, steeds meer zaken gaan allemaal automatisch. In onze nieuwe auto hoeven we de lichten nooit meer aan of uit te zetten, want dat gaat vanzelf. Wat nu ook bijna vanzelf gaat bij ons is het stofzuigen en dwijlen van de vloer. Niet met de over bekende rumba, maar met een iLife!

Onze iLife doet zijn werk tot nu toe erg goed. Hij zuigt iedere dag een heel bakje vol stof en zand bij elkaar. Hierna vullen we hem af en toe met water en dweilt hij netjes de hele vloer.

Het was afgelopen zondag vaderdag hier in Spanje, en dat heb ik gemerkt. Met inmiddels twee zoons ben ik overladen met kadotjes. Lekker bonbons, een geverft tshirt om mee hard te lopen, een handige penuil voor op de koelkast en nog veel meer.

Eindelijk ben ik ergens goed in! Ik heb een BOMAT test (een Bochumer Matrixtest) gedaan, en daar bleek ik goed op te scoren.

De samenvatting van mijn resultaat was als volgt:

Your result of 25 correct answers gives you a sten score of 10, which means that about 98% of the reference group achieved a lower score than you, 2% achieved a similar score, and 0% a higher one.

Wat nou precies het praktische nut hiervan is, dat is me nog niet helemaal duidelijk. De test was redelijk eenvoudig. Ik kreeg een aantal vierkantjes te zien met figuurtjes erin. Het laatste figuurtje was echter steeds leeg en de vraag was steeds wat het laatste figuurtje uit de reeks zou zijn. Deze kon je kiezen uit een aantal mogelijkheden. Niet lastig in het begin, maar het werd steeds moeilijker om de evolutie van de figuurtjes uit te pluizen.

Op Alex zijn school worden de verjaardagen meestal gecombineerd. Als er dan weer een paar kinderen jarig geweest zijn, of bijna jarig zijn, dan wordt er weer een uitnodiging gestuurd naar de hele klas om langs te komen. De verjaardagen worden dan altijd in een soort van fabriek gevierd, en altijd met hetzelfde stramien. Binnenkomst, schoenen uit, spelen, kipnuggets eten, spelen, jarigen op de stoel, cadeaus uitpakken, rommel in de tas, cadeaus snel weer opbergen, spelen, laatste dansje, schoenen aan en weer naar buiten. Vlak voordat de kinderen naar buiten gaan krijgen ze nog een zakje snoep.

Meestal duurt zo´n viering rond de drie uur, en exact na drie uur sta je weer buiten en gaat iedereen weer naar huis. Een stiptheid die door iedereen geaccepteerd wordt maar verder wel ontzettend on-Spaans is.

Oei! Mijn rijbewijs was bijna verlopen, dus ik moest een nieuwe aanvragen. Gelukkig is mijn Nederlandse rijbewijs gewoon geldig hier in Spanje en kon ik hem voor een Spaanse versie inruilen. In Spanje moet je wel een medisch certificaat overhandigen, dat kost 45 euro en ze meten dan je bloeddruk en vragen of alles goed is met je, en dan kan je weer gaan. Snel verdient. Ik heb in ieder geval voorlopig een a4-tje als rijbewijs, en zodra het plastic kaartje klaar is een officieel Spaans rijbewijs.