Juli is een vreemde maand. De eerste week had ik lekker vrij. De kinderen ook, dus het was een week met flink wat activiteiten. Ana werkte de eerste week, maar had daarna bijna een maand vrij. Ana en de kinderen zijn vertrokken naar Torrevieja voor de vakantie, en ik bleef achter om te werken. We hebben te weinig vrije dagen om samen op vakantie te gaan. Ana spendeerd al haar dagen met de kinderen in Juli en een deel van Augustus, en ik doe daarna hetzelfde in Augustus, zodat we samen net voldoende hebben om de vakantie periode van de kinderen te overbruggen.

Naast mij werk hoef ik nu niet meer naar alle extra activiteiten van de kinderen. Alex had iedere dag van de week iets, maandag: muziek, dinsdag: engels, woensdag: tennis, donderdag: engels en vrijdag: tennis. Alan had ook iedere dag plannen, maandag: voetbal, dinsdag: engels, woensdag: voetbal, donderdag: engels en vrijdag: voetbal. Samen konden Ana en ik het net voor elkaar krijgen, maar het was allemaal heel strak gepland. Het is een opluchting om dat deze maand niet te hebben, opeens heb ik zowaar vrije tijd. Het voelt alsof ik zelf degene ben die vakantie aan het vieren is.

Een maandje vrij gaf me enorm veel tijd om dingen eindelijk gedaan te krijgen. Ik moest natuurlijk wel werken, maar iedere middag vrij gaf me een grote hoeveelheid vrije tijd waarmee ik flink wat voor elkaar kon krijgen. Mijn gezondheid werd beter, want ik ging bijna iedere middag tussen de 6 en 8km hardlopen. Ik kon mijn hobbies realiseren en heb een leuk coco insect hotel gemaakt. Ik heb tijd geinvesteerd in mijn toekomst door eindelijk een paar apps te publiceren voor de iPhone. Deze apps zaten al jaren in de pijplijn, maar ik had nooit tijd. Ik heb een grote voorjaars schoonmaak gedaan, en mijn kledingkast grotendeels vernieuwd. Naderhand voelde ik me een stuk gelukkiger. Precies het gewenste resultaat van een goede vakantie.

Ana en de kinderen zijn bijna de hele maand op het strand. Zij ervaren een situatie zoals in de film ‘Groundhog day‘. Al hun dagen zijn nagenoeg hetzelfde. Wakker worden, ontbijt, strand, zwembad om het zand af te spoelen, lunchen, een paar uurtjes relaxen, weer zwembad, douchen, eten, spelen met de kinderen op het vakantiepark; dezelfde kinderen die ze ieder jaar weer zien, en tot slot slapen. Iedere keer weer exact dezelfde dag, maar in tegenstelling tot de film kan het voor de kinderen niet lang genoeg duren.

Het hoogtepunt van deze maand ligt aan het einde, maar we begonnen de maand ook goed met wat creativiteit. We hebben voor ieder kind een prachtige koko-orchidee gemaakt. Superleuk.

De kinderen zijn met de zomervakantie begonnen. Eerst twee weken in de buurt, waarvan een weekje kano les. Het weer zat een beetje tegen. Het was zowaar een paar dagen regenachtig, en het was voor ons zelfs een beetje koud.

Het was ook de maand van de verjaardagen. Eerst Ana, daarna ik. Deze keer is mijn verjaardag extra speciaal. Mijn laatste jaar als veertiger, 49 jaar al weer, maar gelukkig heb ik nog eventjes tot de 50, we hebben voor de gelegenheid een weekendje in Tenerife! Op naar het concert van Ed Sheeran! Leuk, leuk, leuk. Het plan is om op mijn verjaardag naar Tenerife te vliegen. Na aankomst richting de hoofdstad. Hier kunnen we dan onze koffers achter laten, en wat eten in de buurt. Het concert is ook op loopafstand, dus dat wordt genieten. Na het concert wandelen we weer terug naar ons hotel. Misschien nog ergens wat drinken en napraten. Na een overnachting in het hotel vliegen we de volgende ochtend al weer vroeg terug naar Gran Canaria.

De maand begon met een dagje all-in in het zuiden van Gran Canaria. Voor moederdag had Ana een luxe hotel geboekt samen met wat vrienden. Ana had van de kinderen een getijdenklok gekregen en nog een paar kleinere kadootjes. Een overnachting maar, dus we moeten goed ons best doen om optimaal te genieten/profiteren van de all-in.

Makkelijker kunnen we het niet maken… Er zijn volgens mij toch nog wel wat verbeteringen mogelijk. Mijn paspoort verloopt binnenkort, dus ik moest een dag vrij vragen en een ticket kopen naar Madrid. Daar moest ik een paar maanden vooraf een afspraak maken voor de ambasade. Ik moest een account aanmaken om een aanvraag formulier te kunnen downloaden. Dat formulier moest ingevuld worden, en moest aangevuld worden met een certificaat dat gevraagd kon worden bij de gemeente waar ik woon. Ik ga maar 1 dagje naar madrid, dus ik mocht extra betalen om het paspoort op te sturen naar mijn huis. Scheelt me een retour ticket. Het nieuwe paspoort krijg ik pas als ik mijn oude heb op gestuurd. Daarna duurt het rond de 5 weken, dus bijna twee maanden.

Combineren van vervelende/verplichte handelingen met wat plezier is een van de leuke dingen in het leven. ‘Het beste ervan maken’ is een super belangrijke vaardigheid die, als je hem eenmaal onder de knie hebt, de rest van je leven wat aangenamer maakt. Dit is me gelukt tijdens de tocht naar Madrid. In plaats van verloren vrije dagen, verloren geld voor tickets, een verloren weekend heb ik geluk en kon ik verblijven bij Miguel, de peetoom en pan-peetoom van onze kinderen, en een hele goede vriend van ons. Dat was natuurlijk superleuk!

Misschien was het niet het beste idee dat ik ooit heb bedacht, maar ik heb mezelf ingeschreven voor de Bestail Race! Ik ben voor de ‘6KM – Hell’ categorie gegaan. Ik heb gelukkig nog tot December voor de voorbereiding.

In April moest ik vlammen! Bij een bedrijvenloop liep ik samen met een aantal collegas 10 km hard door Las Palmas. Ik heb de afgelopen maanden flink getraind, dus het lopen ging lekker. Mijn beoogde tijd was onder het uur, hopelijk in de buurt van de 50 minuten. Dat moest haalbaar zijn, alhoewel het wel afhankelijk is van de drukte bij de start, waardoor je vaak de eerste km niet normaal kan hardlopen. Uiteindelijk had ik de mooie tijd van 45:39 (mede dankzij de afstand die een aardig stukje minder was dan 10k, volgens mijn eigen meting was het bijna een halve km korter) :D

Onze vriendin Begonia en haar partner waren een paar dagen in de buurt. Ze lagen met hun bootje in de jachthaven, dus we hadden de perfecte reden om gezellig langs te gaan. De kinderen vonden zo’n schip natuurlijk superleuk en interessant. Later hebben we thuis toch maar een keertje de documentaire gekeken over hun vorige schip, de ‘Gandul’, die midden in de oceaan ten onder was gegaan.

Bezoek van Nel, bijna twee weekjes. Colonisten gespeeld, heerlijk paling gegeten en flink wat andere Nederlandse lekkernijen, langs de grot in Guayadeque, toeschouwer bij Alan zijn voetbal wedstrijden, toeschouwer bij Alex zijn tennis trainingen. Flink gespeeld met een ballon. Genieten en tot rust komen in het Doramas park. Geregeld naborrelen in het winderige plein (parque del viento). Langs het la Laja strand, met helaas wat schade. Ondanks de schade was het een gezellig bezoekje.

In Spanje was het 19 maart vaderdag, maar helaas, geen asbak, geen macaroni ketting, helemaal niks. Dat was eventjes jammer. Op school zijn ze gestopt met de knutseltjes voor vader en/of moeder, want een paar kinderen hebben twee moeders, of alleen een moeder, of alleen een vader, en daar ben ik nu de dupe van. Gelukkig had ik van Oma Nel een paar bierbonbons gekregen, die me direct opvrolijkte.

Deze maand hebben we ook onze eerste serie van het jaar afgerond. Sinds januari hebben we alle Orvilles gekeken. Samen met de kinderen op de bank, vaak met een popcorntje erbij hebben we genoten van alle avonturen. Het was een hele mooie serie, waarbij er eigenlijk maar eentje een beetje (te) eng was voor de kinderen. Geregeld hoor je nu in ons huis: “Can you open that jar of pickels” en “You! Be silent!”.

Na het bezoek van oma Nel was het peetoom en pan-peetoom Miguel die een weekje op bezoek kwam. Dat was ook super leuk, met tochtjes naar de Aldea, het ravijn ‘barranco de las Vacas’, de duinen in het zuiden en het ravijn Azuaje. We hadden een fantastische ervaring in een teppan-jaki restaurant. Ook hebben we gezellig de hele set aan Kung Fu Panda films bekeken, waarvan deel 4 in de bioscoop.

Alex vind het leuk om aan de slag te gaan met zijn tablet om dingen te maken. Combinaties van apparaten maakt het nog aantrekkelijker om te doen. Dit keer heeft hij een leuke korte timelapse gemaakt. Een klein Lego autotje (van zijn broertje) is uit elkaar gehaald, om hem weer opnieuw te bouwen, maar nu met iedere paar seconden een fototje. Zo gaat het bouwen supersnel. Alex heeft zelf het filmpje gemonteerd op zijn tablet. De intro ervoor, een paar fototjes erbij, geluid uit, muziekje eronder, Alex weet het al super goed. Hier zie je het resultaat.

Ik eet graag een pilletje vitamine C, want ik vertrouw erin dat dit voordelen heeft voor mijn gezondheid. Ik heb geen enkel bewijs natuurlijk, maar ik heb wel overduidelijk het gevoel dat het goed is.

In Spanje is het lastig om vitamine C pillen te vinden die je kan eten zonder eerst de vitamine in water te moeten oplossen. Ik wil gewoon een pilletje die ik kan opeten met wat vloeistof, die dan maar oplost in mijn maag. Dat is veel makkelijker. In Nederland was dat deel van mijn ochtend routine. Een pilletje met wat vloeistof, en klaar. Een dag, een pil, gezondheid. Kan kan niet makkelijker.

In Spanje zou de routine er iets anders uit zien. Pak een glas water. Pak een vitamine pil. Gooi de pil in het water en roeren. Flink roeren, want in koud water lots de pil niet echt goed op. Blijven roeren. De vitamine pil ligt nu als een hoopje wit gruis op de bodem van het glas. Er zijn nu twee opties, blijven roeren, of alles snel opdrinken in de hoop dat je alle gruis uit het glas krijgt. Daarna wat extra water in het glas doen, weer roeren, om het laatste beetje ook te kunnen krijgen. Je heb helemaal geen trek in nog meer water, maar anders is het zonde. Dan gebeurt er weer hetzelfde. Je zet uiteindelijk het lege glas met de vitamine gruis op de bodem en aan de zijkant maar in de wasmachine. Een super irritante manier om de dag gezond te beginnen.

Gelukkig ga ik af en toe naar Nederland, en daar hebben ze de perfecte oplossing. Bij de Kruidvat verkopen ze enorme potten met maar liefst 500(!) lekker sterke vitamine C pillen. Iedere pil heeft 1 gram vitamine C. Meer dan genoeg.