De eerste twee weken

Allemaal en Alex!
Ze zijn voorbij gevlogen die eerste twee weken. De eerste vier dagen waren we in het ziekenhuis te gast. Dit was met kop en schouders de minst prettige situatie. Wij moesten wennen aan Alex en hij aan ons. Hierbij waren er zeer veel onzekerheden en had Ana nog erg veel last van haar operatie. Ook de enorme hoeveelheden familie (ook al was het nog zo goed bedoeld) hielpen niet mee om tot rust te komen.

Maar na een paar dagen ging het al een heel stuk beter! Ana’s melk voorziening begon op gang te komen en Ana’s infuus werd verwijderd. Toen we naar huis vertrokken (in Alcorcon) waren we allemaal erg blij. Hierna hebben we in sneltreinvaart moeten leren. Leren omgaan met een gebrek aan slaap en leren omgaan met een verantwoordelijkheid die we tot voor kort niet kende.

Bij zijn geboorte woog Alex 2500 gram. Bij het verlaten van het ziekenhuis was dit nog maar 2300 gram. Een week later toucheerde Alex al de 2640 gram en vandaag was hij zelfs al een goede 3000 gram!

Mijn twee vrije weken in verband met de geboorte zijn inmiddels voorbij. Voor een deel ben ik bezig geweest met de enorme papierberg die moest worden verwerkt. Het andere deel is gespendeerd aan mijn kersverse gezinnetje. Weinig slaap, veel zorgen en onzekerheden, maar zonder enige twijfel het mooiste en meest indrukwekkende dat me ooit is overkomen.

En nu ben ik de komende maand in Las Palmas, aan het werk, want dat moet ook gebeuren. Maar het is anders als normaal… mijn gedachten zijn nog in Madrid.